utworzone przez Reformowani | kwi 22, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Podstawa rozważania
Mat. 27:51-54 51. A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały. 52. Grobowce się otworzyły, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, powstało. 53. I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, weszli do miasta świętego i ukazali się wielu. 54. Wtedy setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, bardzo się zlękli i powiedzieli: On prawdziwie był Synem Bożym.
W pierwszej części rozważania zostały obalone argumenty neortodoksji, sugerujące, iż tekst Mateusza to fikcja zawierająca motywy czysto powieściowe (Rudolf Bultmann – luteranin), że wydarzenia opisane przez Apostoła, choć nie pozbawione sensu teologicznego, nie miały miejsca w empirycznej historii (Donald Hagner – Fuller Theological Seminary) oraz że emocjonalnie prawidłowa narracja zawiera merytoryczne błędy (Raymond Brown – rzymskokatolicki ksiądz).
Temu gremialnemu i ekumenicznemu zarazem głosowi odstępczej, nierządnej religii (gdzie wspólnym mianownikiem jest odrzucenie epistemologicznej obiektywności Pisma wyrażonej przez zasadę Sola Scriptura), przeciwstawione zostały dwie obiekcje:
Po pierwsze argument oparty o pierwotnego odbiorcę tekstu, czyli rozproszonych w diasporze Żydów. Ci mogli z łatwością sprawdzić wiarygodność „demonstratio ad oculus” czyli zeznań naocznych świadków wskrzeszenia tak samego Pana jak i niektórych świętych (Mat. 27:53; 1 Kor. 15:6), jacy powstali z grobów a ukazali się wielu (ponad 500 osobom). Spośród tej grupy w latach 50- 60 A.D. (czyli 20 – 30 lat po ukrzyżowaniu oraz w czasie powstania Ewangelii Mateusza oraz 1 Listu do Koryntian) „większość jeszcze żyła” . Jedna pielgrzymka do Jerozolimy bardzo szybko zweryfikowałaby kłamstwo, gdyby do niego doszło.
Po drugie wczesnochrześcijańskie świadectwa piśmiennictwa patrystycznego:
- Ireneusza z Lyonu (140 – 202 A.D.), który tekst Mateusza uznawał wystarczający dowód historyczny zmartwychwstania Chrystusa
.
- Orygenesa z Aleksandrii (185 – 254 A.D.), według którego świadectwo posiadało należyte potwierdzenie historyczne aby stanowić argument apologetyczny przeciw Celsusowi, greckiemu filozofowi i krytykowi chrześcijaństwa
.
- Tertuliana z Kartaginy (150 – 240 A.D.), któy nie tylko podtrzymywał historyczną wiarygodność przekazu Ewangelii ale także dokonał prawidłowej jego interpretacji teologicznej
.
- Testamentów Dwunastu Patriarchów (ok. 192 A.D.), apokryficznego dzieła spoza głównego nurtu chrześćijaństwa, będącego nieco zniekształconym, echem Bożej Prawdy ciągle potwierdzającym wiarygodność świadectwa natchnionego przez Boga Słowa zawartego w Ewangelii Mateusza.
Za centralny punkt dalszej analizy przyjęte zostanie stwierdzenie Tertuliana o świętych „którzy wyszli z grobów po zmartwychwstaniu naszego Pana”. Stosując pozostałe cztery metody interpretacji hermeneutycznej (dosłowności, gramatyczną, syntezy i praktyczną) postaramy się odpowiedzieć na pytanie, czy rzerzywiście tego naucza Mateusz.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 20, 2021 | Charyzmania, Zgubna droga
Syntetyk na miarę naszych czasów
Notka redakcyjna: najwcześniejsze wzmianki o Enneagramie czyli psychologii spirytystycznej znajdują się w pismach rosyjskiego okultysty P. D. Uspieńskiego, który przypisuje go swojemu nauczycielowi, grecko-amerykańskiemu okultyście Georgesowi I. Gurdżijewowi. Kolejny okultysta Óscar Ichazo w czasie narkotycznej wizji doświadczył kontaktu z „archaniołem Metratone”, który połączył Enneagram z typami osobowiści.
Enneagram znajduje doskonałą glebę między innymi w przesiąkniętym spirytyzmem pentekostalizmie (źródło), ale nie tylko tam…
Właśnie natknąłem się na kolejny „chrześcijański” kościół, który sponsoruje rekolekcje z Enneagramem. W ciągu ostatnich kilku lat Enneagram znalazł entuzjastycznych zwolenników w części kościoła… wciągając wielu ludzi w niepokojąco antychrystusowe praktyki świata mistycznego i świeckiego.
Książki i warsztaty o Enneagramie stają się coraz bardziej popularne wśród katolików i niektórych tak zwanych „kościołów chrześcijańskich”. Wielu „pastorów” megakościołów głosi ten system, a duchowni mniejszych „kościołów” wprowadzają go do swoich niedzielnych kazań. Ale prawie zawsze ani promotorzy, ani uczestnicy nie są świadomi jego okultystycznych korzeni… coś, co powinno być źródłem poważnego zaniepokojenia dla kościoła chrześcijańskiego.
2 Kor. 11:4 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2021 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Słowo wstępu
Mat. 2:33-34 Węże, plemię żmijowe! Jakże będziecie mogli uniknąć potępienia ognia piekielnego? Dlatego ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych w Piśmie.
Francis Turretin (1623 – † 1687) jest szczególnie znany jako zagorzały przeciwnik heretyckiej teologii Akademii Saumur (ucieleśnionej przez Moise Amyrauta i zwanej Amyraldianizmem) oraz jako płomienny obrońca kalwińskiej ortodoksji reprezentowanej przez Synod w Dort z 1619 roku. To także jeden z autorów Konsensusu Helweckiego z 1675 roku, obrońca predestynacji i słownej inspiracji Biblii.
„Każdy dekret Boży jest wieczny; dlatego nie może zależeć od stanu, który ma miejsce tylko w czasie. Boże dekrety zależą od jego upodobania (εὐδοκία eudokia) (Mat. 11:26; Efez. 1:5; Rzym. 9:11). Dlatego dekrety nie są zawieszone na jakimkolwiek innym warunku poza Bogiem. Każdy dekret Boży jest niezmienny (Izaj. 46:10; Rz 9:11)” – Francis Turretin, Boże dekrety
Francis Turretin spełniał biblijne kryteria Bożego mędrca i uczonego w Piśmie niemal doskonale. W czasie gdy wydane przez gardziel piekieł plemię żmijowe torowało drogę herezji uniwersalnego odkupienia, Bóg na ratunek posłał Swojemu ludowi człowieka, którego geniusz, logika i erudycja przyćmiły pozostałych teologów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 15, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia historyczna
Podstawa rozważania
Mat. 27:51-54 51. A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały. 52. Grobowce się otworzyły, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, powstało. 53. I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, weszli do miasta świętego i ukazali się wielu. 54. Wtedy setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, bardzo się zlękli i powiedzieli: On prawdziwie był Synem Bożym.
Niektórzy czytając tekst Mateusza odnoszą wrażenie, że w czasie gdy Chrystus oddał życie na krzyżu, obok wielu innych ponadnaturalnych okoliczności miały miejsce cztery wydarzenia:
- Trzęsienie ziemi i pęknięcie skał
- Związane z tym otwarcie grobów
- Powstanie z martwych niektórych świętych
- Wejście tych świętych do Jerozolimy
Inną rozpowszechnioną alternatywną i zarazem koncepcją jest założenie o zmartwychwstaniu świętych zaraz po śmierci Chrystusa oraz ich wejściu do Jerozolimy po zmartwychwstaniu Bożego Syna. Obie interpretacje nie są zgodne z pozostałą nauką Słowa, gdzie Chrystus ma cierpieć, jako pierwszy zmartwychwstać (Dzieje 26:23)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 14, 2021 | Teologia systematyczna
Cel istnienia władzy
1. Jako najwyższy Pan i Król świata Bóg ustanowił władze państwowe i powołał władze cywilne jako poddane sobie, aby rządziły społeczeństwami
- dla Jego chwały i
- dla ogólnego dobra.
Aby mogło to być osiągnięte, udzielił im władzy nad życiem i śmiercią, zarówno dla bezpieczeństwa i dodania otuchy tym, którzy czynią dobro, jak też dla karania przestępców.
Rzym. 13:1-4 1. Każda dusza niech będzie poddana władzom zwierzchnim. Nie ma bowiem władzy innej, jak tylko od Boga, a te władze, które są, zostały ustanowione przez Boga. 2. Tak więc kto się sprzeciwia władzy, sprzeciwia się postanowieniu Boga. Ci zaś, którzy się sprzeciwiają, sami na siebie ściągają potępienie. 3. Przełożeni bowiem nie są postrachem dla uczynków dobrych, ale złych. A chcesz nie bać się władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę. 4. Jest bowiem sługą Boga dla twojego dobra. Ale jeśli czynisz zło, bój się, bo nie na próżno nosi miecz, gdyż jest sługą Boga, mszczącym się w gniewie nad tym, który czyni zło.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 13, 2021 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa
Przedmowa
1 Kor. 5:6 Trochę zakwasu całe ciasto zakwasza.
Chrystus Pan nauczał aby wystrzegać się kwasu, czyli fałszywej nauki (Mat. 16:6-12). Mało jednak kto zwraca uwagę, że Pan wspominał także o kwasie Heroda co jest jednoznacznym odniesieniem do polityki mieszającej się w sprawy religijne. (Marek 8:15).
- Greckie ὁράω horao wskazuje na potrzebę bycia w stanie stałej ostrożności i poszukiwania zagrożeń
.
- Greckie βλέπω blepo odnosi czytelnika do uważnej obserwacji w celu rozeznawania
Reformacja upadła, ponieważ „wielcy teolodzy” XVI wieku skuszeni politycznymi profitami w imię „jedności ponad podziałami” porzucili ostrzeżenia Chrystusa i dopuścili do działania, wydawałoby się, niewielki błąd doktrynalny, różnicę o niemal nieistotnych (pozornie) konsekwencjach dla teologii.
2 Tym. 2:16-17 Unikaj zaś pospolitej, czczej gadaniny, bo prowadzi ona do coraz większej bezbożności. A ich mowa szerzy się jak gangrena.
Dwieście lat później wywołana przez nieusuniętą gangrenę herezji uniwersalnego odkupienia i wolnej oferty zbawienia dla wszystkich religia chrześcijańska nie tylko została zdziesiątkowała liczebnie ale też sprowadzona do nierównej walki z przeważającymi siłami heretyków: od Arminian po katolików. W konsekwencji współcześnie większość tzw. teologów reformowanych wybrała drogę na skróty: odrzucenie istotnych kanonów wiary aby móc z podniesionym czołem nazywać Arminian braćmi.
Artykuł służy ku przestrodze wszystkim tym teologom, którzy dali się zwieść fałszywej teologii w imię fałszywej jedności, których wzywamy do całkowitej separacji od heretyków wyznających uniwersalne odkupienie oraz wolną ofertę zbawienia (rzekome pragnienie Boga, aby ocalić każdego potępionego)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 12, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele
Wprowadzenie
Pierwszym oficjalnym aktem publicznej służby Jezusa było oczyszczenie świątyni. Jezus i Jego uczniowie udali się do Jerozolimy, aby obchodzić Paschę. Będąc w Jerozolimie, znaleźli w świątyni kupców i sprzedawców zwierząt oraz tych, którzy wymieniali pieniądze. Jezus sporządził bicz czy pejcz.
Tym biczem wypędzał tych, którzy kupowali i sprzedawali woły, owce i gołębie, i przewracał stoły wekslarzy. Pan Jezus Chrystus wypędził tych, którzy kalali dom Jego Ojca. Uczniowie przypomnieli sobie Słowo Boże, które było napisane:
Jan 2:17 Gorliwość o dom twój pożera mnie
Jeszcze dzisiaj Pan Jezus Chrystus wypędza z domu Swojego Ojca tych,
- którzy nie mają żadnego interesu być w tym domu
.
- i którzy kalają ten dom Jego Ojca.
Pan Jezus czyni to dzisiaj przez wierny Kościół, stosując chrześcijańską dyscyplinę. Kiedy dyscyplina jest sprawowana, wypędzani są ci, którzy bezczeszczą dom Boży. A kiedy ta dyscyplina jest wiernie praktykowana, Tym, który ostatecznie ich wypędza, jest sam Pan Jezus Chrystus.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 10, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia systematyczna
Ku rozeznaniu
Hebr. 11:1 A wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy.
Na długo za nim neoortodoksyjni teolodzy wpadli na pomysł, by powiedzieć, że wiara jest raczej spotkaniem z osobą boską niż przyjęciem propozycji, kaznodzieje, którzy powinni byli wiedzieć lepiej, nauczali, że wiara to zaufanie do osoby, a nie wiara w wyznanie.
Autorowi tego tekstu, kiedy był nastolatkiem, powiedziano, że niektórzy ludzie chybią nieba o 30 centymetrów – czyli odległość między głową a sercem – ponieważ wierzyli w Ewangelię głowami, ale nie sercem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 8, 2021 | Teologia biblijna
O autorze
Francis Turretin (1623 – † 1687) był profesorem teologii w Genewie i wybitnym teologiem Reformowanym. Jego głównym dziełem była systematyczna teologia zatytułowana Institutio Theologicae Elencticae („Podsumowanie teologii elenktycznej” znane takżę jako „Podsumowanie teologii refutacyjnej”) ukończona w 1674 r. i opublikowana w 3 tomach, 1679, 1682 i 1685. Praca ta była wielokrotnie przedrukowywana i była szeroko stosowana przez Reformowanych uczonych.
Metoda elenktyczna – krytyczna część dialogu, polegająca na zbijaniu kolejnych argumentów przeciwnika. Polega na ciągłym zadawaniu pytań ujawniających błędy i sprzeczności w rozumowaniu rozmówcy, przez co odpowiadający gubi się w swych wypowiedziach.
W pierwszym tomie tej pracy Turretin omawia problemy krytyki tekstu, zagadnienie, które uczeni w tym czasie dopiero zaczynali poważnie badać. Jego uwagi na ten temat dają nam obraz tego, jak problem różnych lektur był rozumiany przez wykształconych ludzi w drugiej połowie XVII wieku oraz w jaki sposób rozważania polemiczne i dogmatyczne wpływały na ich myślenie na ten temat.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 7, 2021 | Greka Koine
Definicja
Strona to właściwość czasowników i imiesłowów, która wskazuje, w jaki sposób podmiot jest powiązany z czynnością (lub stanem) wyrażonym przez czasownik lub imiesłów. Ogólnie rzecz biorąc, strona może wskazywać, że podmiot
- wykonuje czynność (strona czynna)
- odbiera czynność (strona bierna)
- lub jednocześnie wykonuje i odbiera czynność (przynajmniej rezultat czynności) (strona medialna)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 6, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Podstawa rozważania
Jakuba 5:12 A przede wszystkim, moi bracia, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi. Lecz niech wasze „tak” będzie „tak”, a „nie” niech będzie „nie”, abyście nie byli sądzeni.
Zła egzegeza Pisma prowadzi do błędu. Przeciętny człowiek, czytając polską interpretację Słowa Bożego koncentrując się na środkowej części tekstu wyrabia w sobie następujące przeświadczenia:
- każdy rodzaj przysięgi jest zakazany przez Boga
.
- jakakolwiek przysięga podlega pod Boży sąd
Żadne z powyższych nie jest prawdą. Poniżej proste dowody.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 2, 2021 | Herezja Remonstrancji
Przedmowa
1 Kor. 2:14 Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Człowiek nieodrodzony jest niezdolny do jakiegokolwiek dobrego działania (Psalm 14:3; 53:3; Rzym. 3:12; 8:8). Nie jest w stanie wzbudzić w sobie wiary (Kazn. 7:20; Jan 10:26; 1 Kor. 2:14; 2 Tym. 3:8), nie może przyjść do Boga (Jan 6:44; 6:65; 10:26; Efez. 2:2-3; Kol.1:21), nie może nawet myśleć o poszukiwaniu Boga objawionego w Piśmie (Izaj. 53:6; Rzym. 3:11).
Ta totalna niezdolność świadczy o duchowym stanie każdego naturalnego człowieka: śmierci. Mimo tego nieszczęśni heretycy naturalną niezdrolność do wiary określają mianem niezdolności moralnej i tworzą sztuczną możliwość fizycznej (czyli wynikającej ze zdolności ludzkiej natury) wiary w Boga.
Innymi słowy: choć moralnie człowiek jest upadły, to jednak w swej naturze ma zdolność uwierzenia. Rzeczywiście meandry Amyraldianizmu są schematycznie tożsame z Pelagianizmem i siłą rzeczy prowadzą swych wyznawców ku zatraceniu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 1, 2021 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Przedmowa
W czasie gdy w Szkocji panuje skłaniający się ku herezji papistów Henry Darnley (biorąc nawet udział w bluźnierstwie mszy świętej) John Knox wygłasza wstrząsające kazanie. Na przykładzie Izraela ukaranego przez Boga za odejście od prawdziwej wiary i bratanie się z obcymi religiami, wskazuje na oczekujący Szkocję nieunikniony Boży sąd.
W pierwszej części nauczania Knox przypomniał iż władza nie może być absolutna lecz posiada konkretne ograniczenia:
- Bóg jest najwyższym suwerenem każdej władzy
- Celem władzy jest przestrzeganie Bożych nakazów
- Władza łamiąca Boże nakazy jest nielegalna
Kazania wysłuchał sam król Henry i dotarło ono do jego duszy oskarżając sumienie. Wzburzony pospiesznie opuścił Edynburg, zaś Knox został postawiony przed radą miasta.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 31, 2021 | Chrześcijańska moralność
Porażka fałszywej religii
Sprawa przeciwko współczesnym twórcom filmowym i obecnym tendencjom ateistycznym. Współczesny trend postmodernizmu przejawiający się w przeformułowaniu postaci fikcyjnych w nowoczesnej kinematografii – dr C. Matthew McMahon
W Księdze Rodzaju 11 czytamy opis ludu świata, który zbiera się, aby zbudować wieżę. Narracja historyczna brzmi następująco:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 30, 2021 | Charyzmania, Egzegezy, Zgubna droga
Zarys problemu
2 Kor. 13:5 Badajcie samych siebie, czy jesteście w wierze, samych siebie doświadczajcie. Czy nie wiecie o samych sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba że zostaliście odrzuceni.
Nie jest dobrze podawać tran ukąszonemu przez jadowitego węża, czy też krople do oczu choremu na raka. W świecie medycyny błędna diagnoza owocuje złą metodą leczenia i w konsekwencji zastosowaniem środków nieadekwatnych do źródła problemu.
Za doskonały tego przykład służy niewłaściwe rozpoznanie choroby psychicznej jako psychologicznej reakcji na zaburzenia somatyczne. Czyli człowiek chory umysłowo traktowany jest jak zdrowy zaś leczona jest domniemana dolegliwość fizyczna wywołująca ból i cierpienie. Profesor Janusz Heritzman, autorytet w dziedzinie psychiatrii określa to następująco:
„Wynika to z pewnego diagnostycznego uproszczenia, w którym na pierwszym planie stawia się często bardzo ekspresyjny stan psychiczny towarzyszący chorobie somatycznej. Najczęściej brakuje przeprowadzenia pełnej, całościowej oceny zarówno stanu psychicznego, jak i fizycznego.”
Kiedy lekarz nie dociera do serca problemu choroba nie tylko nie zostaje powstrzymana ale i rozwija się i pogłębia, aczkolwiek pozornie może wydawać się, że czasowo ustąpiła. I choć jesteśmy w stanie zrozumieć wynikające z podobieństwa symptomów pomyłki doktorów, o tyle tragicznym i grotekstowym byłby przypadek próby leczenia paraliżu u osoby martwej, gdzie błędna diagnoza wynikałaby z zaobserwowanego braku zdolności poruszania się „pacjenta”.
Z tym własnie problemem spotykamy się w świecie duchowym: bardzo często „denat” mylony jest z „pacjentem”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 26, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele
Priorytety pastorów wobec współpracowników
Efez. 4:16 Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.
W tym miejscu wracamy do zagadnienia zarządzania społecznością. Wszyscy chrześcijanie są grzesznikami (Rzym. 3:9) zatem i starsi, diakoni oraz współpracownicy (personel) będący częścią lokalnej społeczności. Boży nakaz to uświęcenie, czyli porzucenie i umartwianie grzechu (Rzym. 8:3; Kol. 3:5; 1 Tes. 4:3-9), tak więc odpowiedni dobór współpracowników zawsze powinien być oparty o biblijne kryteria, których spełnienie przez kandydata jest kluczowe dla jego potencjalnej służby.
Zły dobór współpracowników (personelu), a nawet starszyzny może prowadzić do braku jedności i ogromnie zaszkodzić społeczności na różne sposoby
- antagonizm między współpracownikami utrudnia, a nawet uniemożliwia wykonywanie zadań
.
- antagonizm między starszymi może prowadzić do rozłamu, a nawet upadku społeczności
.
- złe morale obniża skuteczność działania grupy jako całości
Jakie zatem są priorytety prezbiterów względem społeczności, a w szczególności współpracowników?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 25, 2021 | Teologia biblijna
Kamień węgielny Reformacji
Psalm 119:130 Początek twoich słów oświeca i daje rozum prostym
Doktryna o przejrzystości (lub zrozumiałości) Pisma Świętego (tj. że główne przesłanie Biblii jest jasne i zrozumiałe oraz że samą Biblię można właściwie interpretować w normalnym, dosłownym sensie) była kamieniem węgielnym wiary ewangelicznej od czasów Reformacji.
Dominującym poglądem rzymsko-katolickim było to, że Biblia była niejasna i trudna do zrozumienia. Ale Reformatorzy nie zgodzili się z tym, argumentując zamiast tego, że każdy, kto potrafi czytać, może zrozumieć nauczanie biblijne.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 24, 2021 | Herezja Remonstrancji
Przedmowa
2 Kor. 11:4 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
Wyznawany przez część współczesnych „protestantów” Amyraldianizm to przeklęta herezja zatracenia zwodząca swoich zapaleńców wprost w ramiona doktryn rzymskiego katolicyzmu. Zgodnie tą ludzką filozofią ludzie mogą być zbawieni nawet jeśli
- nigdy nie usłyszeli Ewangelii
- nie poznali Chrystusa
- ale za to żyli w zgodzie z wymogami sumienia lub swojej religii
Otóż tego typu „ewangelia” nie daje żadnej nadziei zbawienia. Poniżej dowody:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 23, 2021 | Chrześcijańska moralność, Teologia systematyczna
Bóg jako świadek
1. Składanie przysięgi zgodnej z Bożym Prawem należy do religijnych praktyk, podczas których składajacy przysięgę, mając na względzie Bożą prawdę, prawość i sprawiedliwość, uroczyście przywołuje Boga, aby poświadczył przysięgę i sądził go według prawdy lub fałszu jego słów.
2 Mojż. 20:7 Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie.
.
5 Mojż. 10:20 Będziesz się bał PANA, swego Boga, jemu będziesz służył, do niego będziesz lgnąć i na jego imię będziesz przysięgał.
.
2 Kronik 6:22-23 22. Jeśli ktoś zgrzeszy przeciwko swemu bliźniemu, a ten zobowiąże go do przysięgi, a ta przysięga przyjdzie przed twój ołtarz w tym domu; 23. Ty wysłuchaj z nieba, racz działać i osądź swoje sługi; potępiaj niegodziwego, sprowadzając mu na głowę jego czyny, a usprawiedliwiaj sprawiedliwego, oddając mu według jego sprawiedliwości.
.
Jer. 4:2 I przysięgniesz: Jak żyje PAN w prawdzie, w sądzie i w sprawiedliwości. Wtedy narody będą sobie błogosławić w nim i w nim będą się chlubić.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 22, 2021 | Teologia reformowana
Przesycony Słowem
Psalm 19:9-10 9. Bojaźń PANA jest czysta, trwająca na wieki; sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne. 10. Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu.
W 1557 roku Jan Kalwin opublikował obszerny komentarz do Księgi Psalmów. W tłumaczeniu na język angielski komentarz ten obejmuje pięć pokaźnych tomów. Odzwierciedla w nim życie z Psałterzem. Kalwin kochał psalmy: znał je, studiował, pisał o nich, głosił i śpiewał.
W swoim komentarzu do Psalmów Kalwin dał mocny wyraz różnym aspektom swojej nauki o opatrzności. W jego ekspozycji powraca pięć motywów dotyczących opatrzności.
(więcej…)
