Do zwolenników aborcji – Boży gniew nadchodzi!

Kłamstwo aborcyjne

Przysłów 6:16-17 16. Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę: 17.Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;

Temat aborcji często wywoływał wiele obelżywych debat. Chrześcijanie są głównymi bastionami ruchu pro-life, podczas gdy działacze pro-choice tworzą wrzaskliwe  tłumy, aby stanowczo się im sprzeciwić. Chrześcijanie, którzy jednoznacznie potwierdzają, że życie zaczyna się od poczęcia, wierzą, że wszystkie dzieci w łonie są nosicielami obrazu Boga. Według Pisma Świętego dzieci są nieocenionym darem od Boga

Psalm 127:3 Oto dzieci są dziedzictwem od PANA, a owoc łona nagrodą.

Ale ci, którzy przypisują sobie miano pro-choice, wymyślą kłamstwa, aby zdekonstruować aksjomat anty-wyboru. Propagandziści wolnego wyboru będą uparcie odnosić się do dziecka w łonie jako do

  • skupiska komórek,
  • plamki, która nie jest w pełni ludzka,
  • lub wyboru kobiety, aby zrobiła to, co sama dowolnie wybierze

Jeśli myślisz o zabiciu swojego dziecka [tj. aborcja] lub jeśli przyjęłaś kłamstwo, że aborcja jest wolnym wyborem kobiety, będziesz zbierać to, co siejesz.

Gal. 6:7 Nie łudźcie się, Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie.

Dodatkowo zdasz Bogu rachunek za podjętą z premedytacją decyzję o zabiciu dziecka lub wsparciu tych, którzy to robią. Ze względu na Twoją duszę przedstawię kilka powodów, dla których musisz ponownie przemyśleć i porzucić swoje bezrozumne przekonanie o Twoim wolnym wyborze.

Rzym. 14:12 Tak więc każdy z nas sam za siebie zda rachunek Bogu.

(więcej…)

Wylewanie dziecka z charyzmatyczną kąpielą, część 2

Część pierwsza artykułu dostępna tutaj

Bóg, ojczyzna, honorarium

2 Piotra 2:14-15 Mając oczy pełne cudzołóstwa i nieprzestające grzeszyć; zwabiają dusze niestałe; serce mają wyćwiczone w chciwości, synowie przekleństwa. Opuścili oni prostą drogę i zbłądzili, podążając drogą Balaama, syna Bosora, który umiłował zapłatę za niesprawiedliwość;

Telewizja charyzmatyczna to biznes warty miliardy dolarów. Nikt nie zna pełnych liczb, ponieważ większość organizacji charyzmatycznych uporczywie unika jakiejkolwiek formy rozliczenia. Ale ich zasięg jest daleki, a połączona ilość odbiorców, przytłacza nawet najbardziej wybujałe szacunki reformowanych charyzmatyków. Samo TBN przyciąga jakieś sto milionów widzów na całym świecie.

Mają więcej niż osiemnaście tysięcy oddziałów i działają w więcej niż stu krajach. To ogromna kadź poważnie skażonej wody.

(więcej…)

Pastor mądry po szkodzie: część 1 – historyczne wezwanie do walki

Reformacja jest możliwa

2 Tym. 2:24-26 24. A sługa Pana nie powinien wdawać się w kłótnie, lecz ma być uprzejmy względem wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący złych; 25. Łagodnie nauczający tych, którzy się sprzeciwiają; może kiedyś Bóg da im upamiętanie, aby uznali prawdę; 26. Oprzytomnieli i wyrwali się z sideł diabła, przez którego zostali schwytani do pełnienia jego woli.

…ale niezwykle trudna do osiągnięcia. Co stoi na przeszkodzie? Dlaczego Kościół przeżywa nie tyle stagnację co całkowity regres? Gdzie podziała się doktrynalna gorliwość XVI wiecznych Reformatorów i gotowość do poświęceń, nawet za cenę życia?

Na przeszkodzie Reformacji stoją współcześni liderzy i przywódcy, wyznający wprawdzie, choć nominalnie, Reformowaną soteriologię (znaną powszechnie jako Doktryny Łaski) a mimo wszystko będący jednocześnie złymi chrześcijanami. Ci tzw. ortodoksi brnąc w herezje dobrointencyjnej oferty zbawienia, powszechnej łaski i swoistego uniwersalnego odkupienia (przez które Chrystus rzekomo zapewnił niezbawczą łaskę) oraz poprzez złe praktyki (chociażby śpiewanie ludzkich hymnów zamiast Psalmów), z niesłychaną upartością z ich strony  bronią herezji  jako „akceptowalnej ortodoksji” i, w konsekwencji, chronią podobnych sobie heretyków, których nazywają  „niedojrzałymi braćmi w wierze”.

Owi żli pastorzy, wykarmieni przez ideologię ponaddoktrynalnej jedności (której głównym proponentem był żyjący w XX wieku Carl Henry), najczęściej wyrośli i rezydujący w eklektycznych denominacjach przyzwalających na dowolność wierzeń, zamiast walczyć z wrogiem Ewangelii raczej wybierają przyjacielskie poklepywanie się po plecach i uściski. Oni nie są w stanie pokonać intelektualnej bariery jaka uniemożliwia im całkowitą i bezwarunkową separację od głosicieli „innej ewangelii” Arminianizmu i Amyraldianizmu. Czy opartego o doktrynę uniwersalnego odkupienia Semi-Pelagianizmu.

O ile ostry język i twardą mowę Chrystus zarezerwował dla upartych heretyków i zwodzicieli (Mat. 23:15, 19, 27, 33) co zostało potwierdzone przez rozmaitych autorów Pisma: Pawła (1 Kor. 16:22; Gal. 1:8-9), Judę (Judy 1:4, 8, 12-13), Piotra (2 Piotra 2:1-2, 12-14, 22) i Łukasza (Dzieje 13:9-10) o tyle też to samo Słowo Boże względem złych chrześcijan nakazuje cierpliwość i łagodność, ponieważ:

  • to Bóg udziela łaski upamiętania
  • dzięki czemu będą w stanie zrozumieć prawdę
  • i przez to wyrwać się z doktrynalnych sideł diabła

Zatem drodzy, zgodnie z Bożym nakazem, z cierpliwością znosząc wasz sprzeciw i w oczekiwaniu na interwencję Najwyższego, pragniemy przedstawić wam historyczny argument, który mamy nadzieję, otrzeźwi was i umożliwi uwolnienie się z ekumenicznych sideł diabła. Posłuchajmy słów Hermana Hanko, emerytowanego profesora historii Kościoła i studiów nad Nowym Testamentem, posłuchajmy historii o śmiertelnych zmaganiach – atakach heretyków i obronie prawdy przez pobożnych teologów od I wieku do czasów obecnych.

(więcej…)

Łaska powszechna to mit!

Czy łaska Boża jest powszechna?

Przysłów 3:33 Przekleństwo PANA jest w domu niegodziwego, lecz PAN błogosławi mieszkanie sprawiedliwych.

Absolutnie nie! Łaska to termin soteriologiczny zarezerwowany wyłącznie dla Bożych wybranych. Za każdym razem, gdy Pismo Święte wspomina o łasce Bożej, ma ona zawsze zbawczy charakter. Egzegetycznie i teologicznie łaska jest istotą Ewangelii i niezasłużoną przychylnością Boga wobec Jego wybranych, za których umarł Jego Syn. Ponadto Biblia zasadniczo naucza, że łaska Boża jest

  • rozróżniająca
  • darmowa
  • absolutna
  • wieczna
  • skuteczna
  • niezmienna

Nie ma nic powszechnego w łasce Bożej.

(więcej…)

LWW 26:1-7 Kościół

Kościół powszechny

1. Powszechny lub uniwersalny Kościół jako dzieło Ducha, prawdy i łaski jest niewidzialny. Składa się z ogólnej liczby wybranych, którzy byli, są lub będą zgromadzeni w jedno w Chrystusie, który jest głową Kościoła. Ten Kościół jest małżonką, ciałem i pełnią Chrystusa, który wszystko we wszystkim wypełnia”.

Efez. 1:10, 22-23 10. Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 22. I wszystko poddał pod jego stopy, a jego samego dał jako głowę ponad wszystkim kościołowi 23. Który jest jego ciałem i pełnią tego, który wszystko we wszystkich napełnia.
.
Efez. 5:23,27,32 23. Bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus głową kościoła, jest on też Zbawicielem ciała.27. By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny. 32. Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła.
.
Kol 1:18 On też jest głową ciałakościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy;
.
Hebr. 12:23 Na powszechne zebranie, do zgromadzenia pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, do Boga, sędziego wszystkich, do duchów sprawiedliwych uczynionych doskonałymi;

(więcej…)

Prawdziwa Ewangelia łaski w chwalebnej Trójcy!

Trójjedyny Bóg

Odrodzeni święci wierzą, że chwalebna trójjedność Boga jest nie tylko istotą ortodoksyjnego chrześcijaństwa, ale jest także przedmiotem ich wiary. Doktryna trynitarna wyraża to, kim jest Bóg (ontologia) i co On robi (ekonomia) i jest podstawą lub źródłem Ewangelii, jako że

  • wybrani Boga,
  • za których umarł Chrystus,
  • są nieomylnie zabezpieczeni przez Ducha.

Zatem Ewangelia ma sens tylko dla tych, którzy rozumieją i potwierdzają Trójcę, ponieważ Ewangelia jest zakorzeniona w chwalebnej trójjedności Boga.

(więcej…)

Pakt Umara: muzułmańska koncepcja dla podludzi

Wspaniała religia pokoju

Dzieje 17:26 I z jednej krwi uczynił wszystkie narody ludzkie, żeby mieszkały na całej powierzchni ziemi, określiwszy czasy wcześniej wyznaczone i zamierzone granice ich zamieszkania;

Bóg objawiony w Piśmie, nasz wszechmocny Pan nie czyni różnicy między ludźmi, tak jakby jedni byli lepsi od drugich. Ale też ten sam Pan wyznaczył narodom konkretne czasy i granice istnienia wszystkich nacji. Dlatego też ani starotestamentowy Kościół Żydowski (2 Mojż. 12:48; 5 Mojż. 4:5-9) ani też apostolski Kościół chrześcijański (Mat. 28:19; Marek 16:15; Łuk. 24:47) nigdy nie miały przykazane zdobywać nowych wyznawców ogniem i mieczem. Misja chrześcijańska oparta jest o dzieło Ducha Świętego, który zgodnie z Bożym postanowieniem regeneruje słuchających Ewangelię (Rzym. 10:14; 1 Tym. 2:7; Jan 1:13; 3:8; 6:63; 2 Kor. 3:6), stąd nasza religia jest Bożym dziełem sensu stricto.

Ponieważ Islam jest pozbawioną mocy Ducha Świętego religią diabła, jej wyznawcy byli zmuszeni przyjąć zupełnie inną strategię. Islam to nie tylko religia ale także system polityczno-gospodarczy, którego nadrzędnym celem jest absolutna i całkowita dominacja nad światem przy użyciu wszelkich cielesnych środków. Docelowo ten nowy porządek rzeczy zakłada całkowitą eksterminację, bądź siłową asymilację nie-muzułmanów, przy czym istnieje tutaj pewien wyjątek od reguły:

Dhimmi  to nie muzułmanin żyjący zgodnie z prawem islamskim, który zapłacił specjalny podatek i zgadza się na długą listę surowych warunków.

Współcześni polityczni i religijni idioci zamykając oczy na te oczywiste fakty krok po kroku oddają świat zachodni muzułmańskim nachodźcom, dążąc jednocześnie do jedności ekumenicznej z islamem. Jeśli proces ten nie zostanie zatrzymany, już w niedalekiej przyszłości nie-muzułmanie staną się mniejszością.

Jakie warunki egzystencji szykują nam nasi muzułmańscy przyjaciele i na jakiej podstawie prawnej?

(więcej…)

Lepiej jest dwom niż jednemu

Podstawa rozważania

Kazn. 4:9-12 9. Lepiej jest dwom niż jednemu, gdyż mają dobry pożytek ze swojej pracy. 10. Jeśli bowiem jeden upadnie, drugi podniesie swego towarzysza. Lecz biada samotnemu, gdy upadnie, bo nie ma drugiego, który by go podniósł. 11.Także jeśli dwoje ludzi śpi razem, grzeją się wzajemnie. Ale jeden jakże się ogrzeje? 12. A jeśli kto przemaga jednego, to dwaj stawią mu czoła, a potrójny sznur nie rozerwie się tak łatwo. 

Co oznacza powyższy tekst? Salomon zastanawia się tutaj nad Księgą Rodzaju, która mówi, że nie jest dobrze, aby człowiek był sam.

1 Mojż. 2:18 PAN Bóg powiedział też: Niedobrze, by człowiek był sam; uczynię mu odpowiednią dla niego pomoc

Tutaj rozważa korzyści płynące z towarzystwa i przyjaźni i mówi: „Lepiej jest dwom niż jednemu

(więcej…)

Poczęty z Ducha i narodzony z Dziewicy

Pretekst naturalizmu

Łuk. 1:35 A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.

Naturalizm metafizyczny wkroczył na zachodnie uniwersytety w XVIII i XIX wieku, tak, że nawet seminaria i szkoły teologiczne nie były na niego odporne. Wielu pobożnych profesorów stawiało opór tym, którzy zaprzeczali temu, co nadprzyrodzone, ale inni ulegli panującej modzie, zaprzeczając możliwości cudów, a nawet dosłownego, cielesnego zmartwychwstania Jezusa.

Wiara w narodziny z dziewicy stała się szczególnie krępująca i wiele pracy włożono, aby udowodnić, że w narodzinach Chrystusa nie ma nic nadprzyrodzonego.

(więcej…)

Wierni kaznodzieje będą głosić Ewangelię Arminianom, a nie nazywać ich braćmi!

Brak biblijnego zrozumienia Ewangelii

2 Tym 2:15  Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.

Umiarkowani kalwiniści – którzy traktują doktryny suwerennej łaski jako „tylko punkty” teologii, które nigdy nie powinny nikogo dzielić, a nie jako zasadnicze elementy Ewangelii – nie mają nic istotnego do zaoferowania w dyskusji o Arminianizmie. Jeśli umiarkowani nie widzą, że Arminianizm i doktryny łaskiskrajnymi przeciwieństwami, które są diametralnie przeciwstawne, to nie mają biblijnego zrozumienia prawdziwej Ewangelii. A jeśli umiarkowani uważają Arminian za swoich braci w Chrystusie, pomimo faktu, że nie ma arminiańskich wersetów biblijnych, muszą upamiętać się ze swojej ignorancji.

Jeśli powyższe opisuje ciebie, możliwe, że sam nie rozumiesz Ewangelii i naprawdę nie potrafisz odróżnić prawdziwej Ewangelii od fałszywej, która się jej sprzeciwia.

(więcej…)

Stwórca i odkupiciel gwarantem zbawienia

Podstawa rozważania

Kol. 1:15

14. W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów.

15. On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia.

16. Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.

Byle jakie „chrześcijaństwo” (Obj. 3:15) prowadzone przez miernych „pasterzy” albo odrzuca doktrynę trynitarną, albo też nie potrafi jej należycie wyjaśnić. Stąd wiara, jaką prezentuje zdecydowana większość systemowych „kościołów” jest czysto nominalna, nierozumna i pozbawiona substancji. Za wszystko zaś odpowiedzialne są psy żarłoczne i nienasycone; są to pasterze niezdolni do zrozumienia (Izaj. 56:11). Jak zauważył jeden z największych brazylijskich teologów reformowanych, kanclerz i profesor Uniwersytetu MacKenzie:

„Często deformacja rozpoczyna się w samym kościele. Przez ludzi pozbawionych prawdy, którzy zwodzą Bożych ludzi, prowadząc kościół w objęcia doktryn i praktyk przeciwnych Ewangelii Jezusa Chrystusa. […] Historycznie deformacja nie rozpoczęła się w ławkach kościelnych lecz z pulpitów kazalnic.” Augustus Nicodemus Lopes, Narodowa Konferencja 2017

Ponieważ kongregacja w Kolosach, oraz siostrzane kościoły w pobliskich Hierapolis i Laodycei narażone zostały na atak ze strony fałszywej doktryny, Apostoł Paweł, z natchnienia Ducha Świętego (2 Tym. 3:16; 2 Piotra 1:20-21) śle List zawierający nienaruszalne prawdy, doktrynalny fundament (Efez. 2:20-22; Psalm 2:12; 18:30; Przysłów 30:5) na którym możliwa stała się skuteczna apologetyka wiary (2 Tym. 1:13; 2:25; 3:14; 2 Tes. 2:15) i polemika z herezją (Judy 1:3-4; 1 Tym. 6:12; Tyt. 1:9).

Zobaczmy z czym się zmagały i w co uzbrojone zostały kazalnice Azji Mniejszej.

(więcej…)

LWW 25 Małżeństwo

Monogamia

1. Małżeństwo może być zawarte tylko między jedną kobietą i jednym mężczyzną. Kobieta i mężczyzna nie mogą mieć więcej niż jednego współmałżonka w tym samym czasie.

1 Mojż 2:24 Dlatego opuści mężczyzna swojego ojca i swoją matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą jednym ciałem.
.
Mal. 2:15 Czy nie uczynił jednej, choć mu jeszcze zostało ducha? A czemu jedną? Aby szukał potomstwa Bożego. Tak więc strzeżcie swego ducha i niech nikt nie postępuje zdradliwie z żoną swojej młodości.
.
Mat. 19:5-6 5. I powiedział: Dlatego opuści mężczyzna ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem.6.A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.

(więcej…)

Purytańskie sposoby na heretyków

O autorze

Jon. 2:8 Ci, którzy trzymają się próżnych marności, pozbawiają się miłosierdzia

„A gdybyśmy mieli duchowe oczy, aby rozeznać stan większości mężczyzn i kobiet, którzy najwyraźniej wciąż są nieodrodzeni w czarnej naturze, którzy lekceważą oferty łaski i którzy nie przyjmą Jezusa Chrystusa; największy idiota na świecie nie byłby dla nas smutniejszym widowiskiem, ani nie wpływałby na nasze serca z większą litością i współczuciem, niż żałosny przypadek dusz takich osób, ponieważ porzucili własne miłosierdzieniezachwiane miłosierdzie Dawida, idą za kłamliwymi marnościami i męczą się próżnym dążeniem, które nie może za nimi pójść. ”

James Durham (1622–1658) był kapitanem oddziału w czasie wojny domowej. Podczas wizyty u swojej żony usłyszał jak wybitny  prezbiteriański kaznodzieja modli się o swoich żołnierzy. To popchnęło go do poświęcenia się służbie Bogu  – stał się potężnym i wiernym kaznodzieją a w 1650 roku uzyskał tytuł profesora teologii.

Durham był człowiekiem o ogromnej sile przekonania i wielkiej powadze charakteru. Mówi się o nim, podobnie jak o Robercie Leightonie, do którego pod pewnymi względami był podobny, że rzadko się uśmiechał. Jego studia, zarówno w zakresie Pisma Świętego, jak i ówczesnych zagadnień teologicznych i kościelnych, były prowadzone z niezwykłą pilnością. O swoim oddaniu chrześcijańskiej posłudze dał zdecydowany dowód, zarówno przez swoją sumienność w pracy, jak i wycofanie się ze stanowiska i radości życia wiejskiego dżentelmena.

Z tego też powodu postarzał się przedwcześnie i zmarł 25 czerwca 1658 roku w trzydziestym szóstym roku życia. Był traktowany przez swoich współczesnych w najwyższym szacunkiem jako jeden z najbardziej zdolnych i pobożnych ludzi tamtych czasów. 

(więcej…)

Bóg, nasz troskliwy opiekun i strażnik

Wstęp i modlitwa

Ojcze Mój, Boże mój, proszę Ciebie przez Chrystusa i w Chrystusie abyś kierował myślami mymi, abyś przewodził językowi memu i moim ustom, abym mówił Słowo prawdy dane przez Ducha Twego. Pełny ufności i wiary. Alleluja.

Ale nie zawsze w życiu Chrześcijanina tak jest. Niestety zdarza się, że nie idziemy do Niego, ani pełni ufności ani pełni wiary i dzisiaj chciałbym wam powiedzieć o tym jak bardzo kocha Nas Ojciec i w jaki sposób Nas prostuje kierując na właściwe ścieżki.

1 Piotra 1:5 Którzy jesteście strzeżeni mocą Boga przez wiarę ku zbawieniu, przygotowanemu do objawienia się w czasie ostatecznym.  

…którzy Bożą mocą strzeżeni jesteście, mocą Bożą strzeżeni jesteśmy moi drodzy.

(więcej…)

Wykład XXXI – Ireneusz z Lyonu

Pochodzenie i krótki opis życia

1 Tym. 6:12 Staczaj dobrą walkę wiary, uchwyć się życia wiecznego, do którego też zostałeś powołany i o którym złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

Ireneusz z Lyonu (ok. 130 – 202 A.D.) jest jednym z tych Ojców Kościoła, którzy skupiali się na apologetyce i polemice nie tyle z zewnętrznymi wrogami chrześcijaństwa co raczej  z wewnętrznymi herezjami.

Był jednym z uczniów Polikarpa ze Smyrny (69 – 155 A.D.), ten zaś był osobistym uczniem Jana Apostoła. Ireneusz reprezentuje zatem trzecią generację ucznów Chrystusa i pierwsze pokolenie Ojców Kościoła (jego mentor, Polikarp, był jednym z Ojców Apostolskich, grupy posiadającej osobisty kontakt z Apostołami).

„Wiadomo o nim, że był uczniem kapłana i męczennika Polikarpa, o którym wspominaliśmy wyżej. Napisał pięć ksiąg „Przeciw herezjom”, małe dziełko „Przeciw poganom”, rozprawę „O karności”, następnie „Do brata Marcjana o przepowiadaniu apostolskim”, „Księgę różnych traktatów”, „Do Blasta o schizmie” i „Do Floryna o monarchii, czyli że Bóg nie jest twórcą zła” oraz piękną rozprawę „O ogdoadzie”. Przy końcu tej rozprawy zaznaczył, że żył w okresie bliskim czasom apostolskim” Euzebiusz z Cezarei, Historia Kościelna, V 20, 2.

Ireneusz sprawował funkcję biskupa w Lyonie, jednym z miast Galii (dzisiejsza Francja). W agresywny i bezwględny sposób atakował gnostycyzm, a konkretnie jego odmianę zwaną walentynianizmem. W Pismach oraz życiu Ireneusza zaobserwować można silną koneksję z naukami Apostoła Jana.

(więcej…)

Wylewanie dziecka z charyzmatyczną kąpielą, część 1

 

Zielonoświątkowi bluźniercy

1 Piorta 4:14 Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni jesteście, gdyż Duch chwały, Duch Boży spoczywa na was, który przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony.

Powoływanie się na Ducha Świętego, jako sprawiciela każdej możliwej durnej doktryny czy cielesnego zachowania, czy też fałszywego proroctwa, to doprawdy grzech i bluźnierstwo. I to jest oczywiste. To jest definicja bluźnierstwa.

Podnosimy ten alarm o charyzmatycznych szykanach, a konkretnie, aby przywołać naszych charyzmatycznych „przyjaciół” do upamiętania z grzechu, który jak myślę, zżera ich ruch, mówiąc otwarcie, z grzechu przypisywania Duchowi Świętemu

  • słów, których on nie wypowiedział i
  • rzeczy, których on nie uczynił.

To grzech i to jest bluźnierczy grzech.

(więcej…)

Niezmienny Bóg źródłem pewnej pociechy

Trudy pielgrzyma

2 Kor. 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy

W świecie częstych i niejednokrotnie niepokojących, a nawet niszczących zmian, wielką pociechą wierzącego jest to, że zna i służy niezmiennemu Bogu. Wobec

  • zwolnień i niepewności co do naszego zatrudnienia,
  • wahań na giełdzie,
  • obaw o zdrowie nasze lub naszych bliskich,
  • rewolucji w krajach arabskojęzycznych
  • i obaw o przyszłość,

wspiera nas prawda:

Mal. 3:6 Gdyż ja, PAN, nie zmieniam się, dlatego wy, synowie Jakuba, nie zostaliście zniszczeni.

(więcej…)

Miłość świata do ludu Bożego, część 4

Zarys problemu

Hebr. 11:36-37 36. Jeszcze inni doświadczyli szyderstw i biczowania, ponadto kajdan i więzienia. 37. Byli kamienowani, przerzynani piłą, doświadczani, zabijani mieczem, tułali się w owczych i kozich skórach, cierpieli niedostatek, ucisk, utrapienie;

Historia pokazuje, że zaraz po okresie aplstolskim (Dzieje 5:13) w czasie pokoju, gdy nie ma prześladowania, do Kościoła przenikają obce doktryny (2 Kor. 11:4; 1 Tym. 6:20; 2 Tym. 2:17; Hebr. 13:9) , mnożą się chciwi na zysk fałszywi nauczyciele (Mat. 7:15; 10:16; Dzieje 20:29; 1 Tym. 6:5; 2 Piotra 2:1-4), zanika także dyscyplina kościelna – narzędzie oczyszczenia (Ezech. 22:27; 34:8; 2 Kor. 5:7; Gal. 5:12).

Z drugiej strony ponieważ chrześcijaństwo często zapuszcza swoje korzenie w pogańskiej kulturze zdobywając rzesze wiernych (Mat. 13:31-32), świeccy przywódcy siłą rzeczy będą starać się okiełznać działania Kościoła, używając go do własnych celów i jednocześnie dbając o swoje w nim wpływy (od kontroli struktury po zmianę doktryny), przed czym mocno ostrzegał Chrystus (Marek 8:15). Tak rodzi się odstępczy kościół państwowy.

Kiedy polityka państwa, unii czy imperium zawodzi rządzący nie są chętni wziąć odpowiedzialność za swoje czyny i ponieść ich konsekwencje. Władza świecka zawsze dąży do dyktatury, nawet jeśli nie są to oficjalnie przyjęte standardy, mentalność polityków pozostaje ta sama – pragną coraz większej koncentracji siły, po to, aby w ostateczności stać się tyranią.

Zaś popełniane przez władzę błędy i wynikające z nich problemy godzą w wiarygodność elit i to właśnie dlatego władza potrzebuje kozła ofiarnego, a nie ma na świecie łatwiejszego celu falszywych oskarżeń niż, zdawałoby się bezbronne, ortodoksyjne chrześcijaństwo ceniące bardziej nakazy Boga niż ludzi (Jan 8:47; Dzieje 4:19; 5:29).

(więcej…)

Bart Ehrman i jego Biblia

Duchowa łobuzerka

Przysłów 6:12 Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach

Książka Barta Ehrmana Misquoting Jesus (Błędnie cytując Jezusa) została wydana siedem lat temu, ale dopiero teraz zabrałem się do jej lektury. Byłem już zaznajomiony z tym autorem, ponieważ kilka lat temu przeczytałem jego książkę zatytułowaną The Orthodox Corruption of Scripture (Prawowierne zepsucie Pisma Świętego).

Nie zgadzałem się ze znaczną częścią jego wcześniejszej książki i wątpię, by większość uczonych uważała, że jego podejście do kwestii krytyki tekstu jest wystarczająco trzeźwe i rozsądne. Ehrman jest „postacią” i trochę „złym chłopcem” w tej dziedzinie.

Najwyraźniej lubi prowokować. Uwielbia daleko idące teologiczne wyjaśnienia wariantów, które inni badacze wyjaśniają o wiele bardziej wiarygodnie w inny sposób. Ale Orthodox Corruption nie była nienaukowa, była niezwykle interesująca i, moim zdaniem, warta przeczytania. Przypuszczałem więc, że ta nowa książka będzie co najmniej warta przejrzenia.

(więcej…)

Gwałt na Pieśni nad Pieśniami

Moda na sukces

Najwyraźniej najkrótszą drogą do byycia na czasie w służbie kościelnej jest mówienie przez pastora o seksie w jaskrawych słowach podczas niedzielnego porannego nabożeństwa. Im bardziej uda mu się zaszokować parafian prostackimi słowami i wyrafinowanym humorem, tym lepiej.

Obrońcy tego nurtu uroczyście informują, że bez takiej strategii połączenie się z dzisiejszą „kulturą” jest prawie niemożliwe. (We współczesnym ewangelikalizmie termin ten stał się wygodną etykietą dla prawie wszystkiego, co jest niekulturalne i nieokrzesane).

Kazania o seksie nagle stały się większą modą w świecie ewangelicznym niż kiedykolwiek była modlitwa Jabesa.

1 Kronik 4:9-10 9. A Jabes był bardziej poważany niż jego bracia. Jego matka dała mu na imię Jabes, mówiąc: Ponieważ urodziłam go w bólu.10. I Jabes wzywał Boga Izraela, mówiąc: Obyś mi naprawdę błogosławił i rozszerzył moje granice, oby twoja ręka była ze mną, obyś zachował mnie od zła, abym nie był utrapiony. I Bóg spełnił to, o co go prosił.

Wydaje się, że wszędzie w kościołach pojawiają się specjalne serie na ten temat. Niektórzy reklamują się za pomocą sugestywnych billboardów celowo zaprojektowanych, by urazić konserwatywną wrażliwość ich społeczności.

Sporo pastorów zyskało szerokie zainteresowanie mediów, wysyłając „wyzwania seksualne” członkom kościoła. Są to schematy, zgodnie z którymi codzienny seks jest obowiązkowy dla par małżeńskich przez określony czas – zwykle od siedmiu do czterdziestu dni. (W jaki sposób pary są z tego rozliczane to pytanie, które boję się poruszyć.)

(więcej…)