utworzone przez Reformowani | sie 16, 2022 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Problem autorytetu
1 Jana 5:7 Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są
Dzisiaj większość „reformowanych uczonych” i „pastorów” kwestionuje lub odrzuca ten werset jako nienatchniony i niegodny włączenia go jako dowodu wyznaniowego lub katechetycznego dla doktryny Trójcy Świętej. Ta znacząca zmiana doprowadziła do zamieszania wśród współczesnych chrześcijan. Problematyka tekstowego krytycyzmu odcisnęła swoje piętno między innymi na „największym teologu naszych czasów”, który odnośnie tekstu 1 Jana 5:7 stwierdza:
„…zewnętrzne źródła posiadają dowód na to, że słowa te nie znajdowały się w oryginalnym tekście Listu. Nie pojawiały się one bowiem w żadnym greckim manuskrypcie sprzed dziesiątego wieku po Chr. Tylko osiem, bardzo późno spisanych manuskryptów zawiera te słowa. Najprawdopodobniej zostały tam zamieszczone jako tłumaczenie słów zapisanych najprawdopodobniej w łacińskiej Wulgacie.” – John MacArthur, komentarz do NT
Debaty na temat natchnienia ustępu 1 Jana 5:7, znanego również jako tzw. Comma Johanneum, sięgają aż do IV wieku naszej ery. Niemniej jednak ważne jest, aby uznać, że uczeni epoki Reformacji świadomie i z uzasadnionych przyczyn włączyli Comma Johanneum do swoich deklaracji doktrynalnych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 15, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Odrodzeni lecz nie usynowieni?
Pewien człowiek postawił dość dziwaczną tezę odnoszącą się do kwestii soteriologii czyli zbawienia. Rozchodzi się o kwestię naszego „synostwa” które on postrzega wyłącznie organicznie odrzucając przy tym jego prawny charakter:
„Jako chrześcijanie nie jesteśmy adoptowani przez Boga, ale zrodzeni z Niego.”
Powyższe twierdzenie, choć nie wprost, prowadzi do konkluzji iż jako istoty odrodzone chrześcijanie zostają włączeni do Bożej rodziny na zasadzie naturalnej przynależności, a mówiąc bardziej precyzyjnym językiem, przynależności ontologicznej. Tutaj zwodziciele będą przywoływać błędnie zinterpretowany tekst Piotra, który „uczestnictwo Boskiej natury” wbrew alegacjom fałszywych nauczycieli traktuje jako uświęcenie (uniknięcie zepsucia i pożądliwości) a nie zmianę istoty z ludzkiej na Boską:
2 Piotra 1:4 Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice,abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie.
Ponownie, odrzucenie prawnego aspektu czyli adopcji, nawet przy właściwym założeniu iż chrześcijanie nie uzyskują „Boskiej natury” tzn. ich istota nie zmienia się z ανθρωπότης anthropotes (człowieczeństwa) w θεότης theotes (istotę bycia Bogiem, Boskość, to czym Bóg jest) prowadzi do szeregu problemów:
- Nie było i nie jest możliwe zawarcie prawnego Przymierza synostwa (w które włączeni są wybrani z wszystkich narodów) z osobą nieposiadającą prawnego związku z Bogiem (Dzieje 3:25; Efez. 2:12; Hebr. 8:10, 16)
.
- Chrystus, drugi Adam, nie mógł być federalną Głową takiej osoby, a przez to nie mógł jej legalnie reprezentować w czasie ukrzyżowania i tym samym usprawiedliwić (Rzym. 5:14, 17-19; 6:8; 2 Kor. 5:14-15; Kol. 3:3)
.
- W konsekwencji nie ma korzyści płynących z odkupieńczej śmierci Chrystusa – grzech człowieka nie mógł zostać przypisany Chrystusowi gdy ten był ukrzyżowany ani też sprawiedliwość Chrystusa nie może zostać przypisana człowiekowi w czasie regeneracji (Marek 14:24; Gal. 3:14; 2 Kor. 5:21; Rzym. 8:3-4)
Ponieważ z prawnego punktu widzenia nie ma mowy o zjednoczeniu z Chrystusem, nie ma też zbawienia w Chrystusie (Rzym. 5:17; 6:1-7, 11; 2 Kor. 3:6; Filip. 3:9) mając powyższe na uwadze odrodzenie czyli regeneracja jest niemożliwa, gdyż nie posiada ona żadnej prawnej podstawy.
Ponieważ nie może dojść do aplikacji legalnych osiągnięć Chrystusa (wykupienia spod przekleństwa prawa) odrodzenie należałoby rozumieć jako infuzję, czy też wlanie, Boskiej natury w człowieka, która zastąpiłaby ludzką naturę, co jest nie tylko absurdem ale prowadziłoby do zniszczenia samego człowieka ze względu na ciągle grzeszne i jeszcze oczekujące na pełnię realizacji odkupienia ciało (Rzym. 7:14, 18, 23-24; 8:23)
Rozważmy istotę unii z Chrystusem
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 12, 2022 | Teologia systematyczna
Pytanie 12: Zgodnie ze sprawiedliwym wyrokiem Bożym zasłużyliśmy na karę doczesną i wieczną. Czy istnieje jakiś sposób jej uniknięcia i powrotu do stanu łaski?
Odpowiedź: Bóg chce, aby stało się zadość Jego sprawiedliwości. Z tego względu musimy (albo ktoś inny za nas) dać Mu pełną zapłatę za winę.
2 Mojż. 23:7 Trzymaj się z dala od nieuczciwej sprawy. Nie zabijaj niewinnego i sprawiedliwego, bo nie usprawiedliwię bezbożnego.
.
Izaj. 53:11 Z udręki swojej duszy ujrzy owoc i nasyci się. Mój sprawiedliwy sługa swoim poznaniem usprawiedliwi wielu, bo sam poniesie ich nieprawości.
.
Rzym. 8:3-4 3. Co bowiem było niemożliwe dla prawa, w czym było ono słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele; 4. Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2022 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Problem proto-zielonoświątkowców
5 Mojż. 12:32 Cokolwiek wam nakazuję, pilnie wypełniajcie. Nic do tego nie dodasz ani od tego nie ujmiesz
Tertulian i Montaniści [prekursorzy współczesnego ruchu zielonoświątkowego] mieli problem. Bez względu na to, jak bardzo się starali, ich odwoływanie się do Pocieszyciela [Parakleta – Ducha Świętego] niezmiennie kończyło się zaprzeczaniem Pisma Świętego jako jedynego wystarczającego, zrozumiałego i autorytatywnego Słowa Bożego. Wynikało to nieodmiennie z ich dwuźródłowej teorii objawienia:
- Pisma Świętego
- i wyroczni Pocieszyciela.
Montaniści, tak jak rzymscy katolicy (Pismo Święte i święta tradycja) oraz Kościół Świętych w Dniach Ostatnich (Pismo Święte i Księga Mormona itp.), nie byli w stanie właściwie wyznać samej Biblii jako Słowa Bożego. W samym akcie umieszczania świętej tradycji, Księgi Mormona lub wyroczni montanistycznych obok Pisma Świętego, Słowo Boże jest zhańbione, a Bóg Słowa zlekceważony.
(więcej…)
utworzone przez KryWoj | sie 10, 2022 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Być, albo nie być Darwina
1 Mojż. 1:1-2 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią, a Duch Boży unosił się nad wodami.
Nauka dla wielu teologów stała się „hermeneutyką” stosowaną do interpretacji Pisma Świętego. Ponieważ koncepcja ewolucji została przez naukę okrzyknięta faktem chrześcijańscy nauczyciele stanęli przed jasnym wyborem: odrzucić je i tym samym narazić się na pośmiewisko lub uznać owe rewelacje i w ich świetle dokonać nowej interpretacji pierwszych rozdziałów Księgi Genesis.
Korupcja ta dotknęła nawet, wydawałoby się, najbardziej ortodoksyjnych kalwinistów jak B.B. Warfield czy Charles Spurgeon. Ten ostatni otwarcie twierdził, że przed Adamem przez tysiące lat Bóg eksperymentował z ziemią, powoli dostosowując ją do warunków sprzyjających życiu pierwszego człowieka na jej powierzchni:
„Czy ktoś może mi powiedzieć, kiedy był początek? Wiele lat temu myśleliśmy, że początkiem tego świata jest pojawienie się na nim Adama; ale odkryliśmy, że tysiące lat wcześniej Bóg przygotowywał chaotyczną materię, aby uczynić ją odpowiednią siedzibą dla człowieka, umieszczając na niej rasy stworzeń, które mogą umrzeć i pozostawić ślady jego pracy i cudownych umiejętności, zanim spróbował swoich rąk na człowieku„ – Ch. H. Spurgeon, Elekcja, źródło
Warfield ulegając presji łączył Biblijne świadectwo stworzenia człowieka z teorią Darwina dowodząc, że ewolucja to nic innego jak kierownicza ręka Boga. Podobnie jak Spurgeon wierzył, że dni reprezentują epoki. Jego poddanie historyczności Księgi Genesis w wątpliwość było haniebne:
„Gdyby pod kierowniczą ręką Boga ciało ludzkie zostało uformowane w przeskoku przez rozmnażanie się od prymitywnych rodziców, byłoby to całkiem zgodne z stosownością rzeczy, aby jego twórcza energia była zaopatrywana w prawdziwie ludzką duszę” – B. B. Warfield, Critical Reviews (Nowy Jork: Oxford University Press, 1932), s. 138.
Nauka jednak nie potrafi udowodnić swoich twierdzeń co do powstania życia, co wynika z samych założeń tzw. metody naukowej.
Metoda naukowa – zespół technik badania zjawisk i zdobywania nowej wiedzy oraz korygowania i integrowania dotychczasowej wiedzy. Opiera się na obserwowalnych, empirycznych, powtarzalnych, mierzalnych dowodach i podlega prawom rozumowania.
Aby coś mogło zostać udowodnione naukowo dane zjawisko (tu: powstanie wszechświata i ewolucja) muszą być
- obserwowalne
- powtarzalne
- mierzalne
Ponieważ nie można ani zaobserwować ani powtórzyć ani zmierzyć stworzenia, założenia współczesnych naukowców pozostają koncepcjami egzystującymi jedynie w sferze teorii i hipotez.
Nawet Karol Darwin w swej teorii znalazł jeden niezwykle ważny problem. Problem który mógł decydować o być-nie być jego teorii. Ten problem dotyczył samego procesu powstawania życia. Nie twierdził że rozumie proces powstawania życia i jego początki, snuł jedynie przypuszczenia, że mogło się rozpocząć w jakiejś niewielkiej, ciepłej sadzawce, nazywanej później przez różnej maści naukowców prebiotyczną zupą.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2022 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura
Farbowane lisy
2 Kor. 4:2 Lecz wyrzekliśmy się ukrytych haniebnych czynów, nie postępując podstępnie ani nie fałszując słowa Bożego, ale przez ujawnianie prawdy polecamy samych siebie sumieniu każdego człowieka w obliczu Boga.
Niniejszy artykuł opisuje szokującą praktykę fałszywych kalwinistów i to tych z tzw. „najwyższej teologicznej półki”. Kłamstwa, przeinaczenia, nieuzasadnione zarzuty… czyli w rzeczywistości cała broń wrogów Boga, który jest Bogiem prawdy! (Psalm 89:14; 119:160; Rzym. 3:4; Jan 14:17; Tyt. 1:2). To jednak nie powinno nikogo szokować, ponieważ fałszywa teologia zawsze wydaje zatrute owoce (1 Tes. 2:3-5; Jakuba 3:12).
Kent Hovind swego czasu dokonał dość prozaicznego odkrycia, które pomimo swej prostoty identyfikuje serce problemu wielu współczesnych „chrześcijan”. Jego stwierdzenie brzmiało:
„rzeczy, które są różne nie są tym samym”.
Zasada ta jest tak prosta, że nawet niemowlęta ją rozumieją – nie można zamienić smoczka na kijek oczekując, że wsadzenie go w usta dziecku uciszy je i pomoże usnąć. I nie ma tutaj znaczenia jak długo rodzić będzie sobie i dziecku wmawiał, że patyk to smoczek.
Choć maksyma pierwotnie użyta została przez Hovinda do obrony wyższości tłumaczenia Biblii Króla Jakuba nad innymi wersjami Pisma, wnioswkowanie to łatwo przełożyć na kanwę teologicznych sporów. W myśl tej reguły osoba twierdząca, że jej teologia jest „Reformowana”
- powinna wyznawać teologię Reformowaną a nie jakąś inną
.
- powinna wierzyć tak jak zgromadzeni na Synodzie w Dort Reformatorzy a nie inaczej
.
- powinna wyznawać teologię określoną przez Trzy Formy Jedności i Standardy Westminsterskie a nie jakąś inną.
.
- I tego powinna nauczać
W przeciwnym razie nie ma mowy o „wierze Reformowanej” ponieważ odrzucenie powyższych standardów czyni wyznanie innym a przez to nie tym samym co wiara Reformowana.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 8, 2022 | Egzegezy, Trynitologia
Definicja doktryny
Jan 14:9-11 9. Jezus mu odpowiedział: Tak długo jestem z wami, a nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widzi, widzi i mego Ojca. Jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? 10. Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię, nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł. 11. Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie. Przynajmniej z powodu samych dzieł wierzcie mi.
Perychoreza trynitarna (gr. περιχώρησις perichoresis – taniec w kole, od περι peri – wokół i χωρέω choreo – iść naprzód, rzeczownik nazywa proces tworzenia miejsca dla drugiego wokół siebie lub rozszerzania się wokół siebie.) – w teologii chrześcijańskiej termin opisujący trynitarną rzeczywistość i konieczność wzajemnego przenikania się trzech Osób boskich z racji jedności Bożej natury, wiecznego pochodzenia Syna od Ojca i Ducha od Ojca i (przez) Syna oraz konstytuowania się Osób boskich przez czysto relacyjne wzajemne odniesienie.
Pojęcie funkcjonujące od czasów Grzegorza z Nazjanzu (ok. 326 – † 391 A.D.). W języku łacińskim pojawiły się dwa dookreślenia tego pojęcia:
- circumincessio (wzajemne udzielanie się przez przechodzenie)
.
- circuminsessio (współprzenikanie).
Doktryna perychorezy posiada praktyczne zastosowanie i sprawdza się doskonale w dyskusji a antytrynitarzami, w szczególności ze Świadkami Strażnicy. Jest także przydatna w obaleniu herezji Arminian, według której nie należy modlić się do Ducha Świętego, gdzie argumentem jest brak bezpośredniego nakazu w Słowie.
Dlatego też warto poświęcić czas na jej zrozumienie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 5, 2022 | Teologia systematyczna
Pytanie 10: Czy Bóg pozostawia bez kary nieposłuszeństwo i upadek człowieka?
Odpowiedź: Przeciwnie. Jego straszny gniew kieruje się zarówno przeciwko grzechowi pierworodnemu, jak i grzechom przez nas popełnionym. Będzie je karał – tutaj i w wieczności – zgodnie ze swoim sprawiedliwym wyrokiem: „Przeklęty, kto nie dochowa słów tego Zakonu, aby je spełnić”
5 Mojż.27:26 Przeklęty, kto nie trwa w wypełnianiu słów tego prawa. A cały lud powie: Amen.
.
Rzym. 1:18 Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości.
.
Rzym. 2:5-6 5. Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga; 6. Który odda każdemu według jego uczynków:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 4, 2022 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Kłamstwo fałszywej ewangelii
„Bóg na pewno obiecał uniżonym, to znaczy tym, którzy mają się za zgubionych i są zrozpaczeni, łaskę swoją. Człowiek zaś nie może całkowicie się uniżyć, dopóki nie wie, że zbawienie jego jest uzależnione nie od jego sił, rad, starań, woli, uczynków, lecz w ogóle od sądu, rady, woli, czynu kogoś innego, mianowicie samego Boga.” – Marcin Luter, O niewolnej woli
Żyjemy w czasach wielkiej ciemności. Religia jest, jak zawsze, bardzo popularna. Przy całym rozprzestrzenianiu się religii, nawet religii „wierzącej w Biblię”, miłość do prawdy jest tak rzadka jak kurze zęby.
W modnym, wypolerowanym świecie współczesnego „reformowanego” chrześcijaństwa kłamstwo fałszywej ewangelii zostało niemal uznane za prawowite i właściwe wyrażenie wiary, niezależnie od ostrych krawędzi. Słowo „reformowany” jest dziś najczęściej używane w odniesieniu do jednej z preferencji wiary chrześcijańskiej pośród wielu innych, uwierzyć na sposób reformowany jest czymś jak wybór dania w kościelnym i teologicznym barze sałatkowym.
Fałszywa doktryna jest gorsza, gdy ukrywa się pod przykrywką prawdy, gdy cytuje Pismo Święte i śpiewa „Cudowna Boża łaska”. Szatan zawsze najlepiej radzi sobie z przeciwstawianiem się prawdzie, gdy czyni to w imię Chrystusa. Kwalifikowana afirmacja prawdy jest tysiąc razy gorsza niż całkowite odrzucenie prawdy. Kłamstwo pod przykrywką prawdy jest większą trucizną niż kłamstwo bezwstydne.
Mat. 1:21 I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 3, 2022 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Wprowadzenie
Kol. 1:16-17, 19-20 …Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone [tj.Jezusa Chrystusa, umiłowanego Syna Bożego]. On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu … Ponieważ upodobał sobie Ojciec, aby w nim zamieszkała cała pełnia; I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.
Książka ta bada w świetle Słowa Bożego ważne wydarzenia w świecie narodów ogólnie, a w społeczeństwie zachodnim w szczególności. Te zmiany są duże. Wpływają na nas wszystkich. I zagrażają one chrześcijanom. Obejmują obfitość bezprawia;
- zniesienie prawdy i rzeczywistości;
.
- niegodziwe postawy wobec pieniędzy i nadużywanie ich;
.
- myślenie i praktyki dotyczące seksu, dla których słowo „rewolucja” nie jest zbyt mocne;
.
- oraz zjednoczenie narodów świata w jeden podmiot polityczny.
Praktyczny cel niniejszej pozycji jest dwojaki: pouczenie wierzącego, zwłaszcza wierzącego Reformowanego, jak ma patrzeć na te wydarzenia w świetle Pisma Świętego, oraz wezwanie Reformowanych chrześcijan, aby odpowiednio na nie zareagowali.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 2, 2022 | Charyzmania, Egzegezy
Natura cudów w Biblii
Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.
Natura cudów w Biblii, zwłaszcza cudów uzdrawiania, bardzo różni się od tego co czynią charyzmatycy. Można powiedzieć, że cuda w Piśmie specjalizują się w trudnych przypadkach:
- opętanych przez demony,
- sparaliżowanych,
- niewidomych,
- niemych,
- beznogich,
- a nawet umarłych.
To sprawia, że cuda biblijne są łatwe do zweryfikowania. Inaczej jest w przypadku tak zwanych „uzdrowień” charyzmatyków. C. Peter Wagner z Fuller Theological Seminary w Pasadenie w Kalifornii twierdzi, że jego uzdrowienia dotyczą głównie bólów głowy i pleców.
Jak zatem zweryfikujecie te „uzdrowienia”? Rozważmy roszczenia zielonoświątkowców co do czynienia cudów w epoce postapostolskiej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 1, 2022 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Przedmowa
Mat. 15:14 Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych, a jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadną.
Zasada progresywnego objawienia naucza nas, że to, co w Starym Testamencie przedstawiane było na sposób obrazowy (Hebr. 8:5), w postaci cieni (Kol. 2:17) i alegorii (Gal. 4:24) czyli za pomocą odniesienia do świata materialnego i relacji istniejących na tym świecie (fizyczna świątynia w Jerozolimie, urząd kapłana i lewirat, krwawe ofiary z rzeczywistych zwierząt, itp.) – obecnie, w okresie Nowego Testamentu ukazane zostaje jako duchowa rzeczywistość:
- uwielbienie odbywa się w duchu i prawdzie a nie w fizycznej świątyni (Jan 4:20-24) – gdzie Chrystus, głowa Kościoła jest świątynią Boga (Jan 2:21), a mówiąc bardziej szczegółowo każdy chrześcijanin jest świątynią Boga poprzez zamieszkującego w nim Ducha (1 Kor. 6:19)
.
- Chrystus jest najwyższym Arcykapłanem według niezniszczalnej, duchowej mocy życia (Hebr. 3:1; 4:14), który zastąpił i zniósł kapłanów powoływanych według cielesnego przykazania (Hebr. 7:11-16) stąd każdy chrześcijanin, niezależnie od genetycznego pochodzenia jest kapłanem Boga żywego (1 Piotra 2:9; Hebr. 7:28; Obj. 1:6; 5:10; 20:6)
.
- ofiara Chrystusa, Jego krew (Dzieje 20:28) posiada wymiar duchowy ponieważ całkowicie zmazała wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia czyniąc ich na zawsze czystymi duchowo, duchowo zjednoczonymi z Chrystusem w Jego mistycznym Ciele, którym jest duchowy, organiczny Kościół (Mat. 26:28; 1 Kor. 10:16-17; Hebr. 9:22; 10:14, 25-26; Kol. 2:13; Rzym. 5:9; Obj. 1:5)
Niestety ogromna rzesza neo-ewangelickich i co gorsza, pseudo-reformowanych „pastorów” głosi potrzebę powrotu do przestarzałego systemu wierzeń okazując się tym samym ślepymi przewodnikami ślepych i prowadząc wielu na bezdroża kłamstwa.
Zwodziciele zamieniają prawdę o Kościele Chrystocentrycznym głosząc w jej miejsce konieczność przywrócenia fizycznej świątyni, krwawych ofiar ze zwierząt oraz urzędu kapłańskiego. Wszystko to ma się odbyć w rzekomym milenijnym królestwie, gdzie poganie będą lizać proch ze stóp fizycznych potomków Abrahama i staną się ich niewolnikami (Izaj. 2:2-4; 14:2; 49:23; 60:14-16; Zach. 8:23; Psalm 2:8-9).
Ten przyszły Żydocentryczny twór ma wyraźnie syjonistyczny charakter i stanowi spełnienie marzeń sekty faryzeuszy, w systemie tym obecny Kościół to wyłączona z jakiegokolwiek przymierza z Bogiem prostytutka.
Oto dyspensacjonalizm.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 29, 2022 | Charyzmania, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Krótka historia montanizmu
Mat. 24:5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem Chrystusem. I wielu zwiodą.
Montanizm był jedną z pierwszych herezji i rozłamów w Kościele chrześcijańskim. Montaniści wierzyli, że Duch Święty lub też Paraklet dawał im nowe objawienie, zwłaszcza w zakresie moralności chrześcijańskiej. Przyjęli nazwę „Nowe Proroctwo” dla swojego ruchu.
Wyrażało to ich najgłębszą zasadę: Paraklet nadal przekazuje swojemu ludowi bezpośrednie objawienie lub, inaczej mówiąc, proroctwo jest kryterium autentyczności chrześcijaństwa.
Ich katoliccy przeciwnicy nazywali ich „katafrygianami” [od Dolnej Frygii] wyrażając ich miejsce pochodzenia, stosunkowo zacofany i mało znany region Frygii w Azji Mniejszej, a tym samym, bez wątpienia, wyrażając również pewną pogardę.
Aż do Cyryla Jerozolimskiego (zm. 386) mamy zapis o tym, że nazywano ich montanistami (Wykłady katechetyczne 16.8),1 ale odkąd stał się on powszechnym terminem, będzie tu używany.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 28, 2022 | Ekumenizm, Zgubna droga
Szczere rozczarowanie
5 Mojż. 18:9-13 Gdy wejdziesz do ziemi, którą PAN, twój Bóg, ci daje, nie ucz się postępować według obrzydliwości tych narodów. Niech nie znajdzie się pośród was nikt, kto by przeprowadzał swego syna lub córkę przez ogień, ani wróżbita, ani wróżbiarz, ani jasnowidz, ani czarownik; Ani zaklinacz, ani nikt, kto by wywoływał duchy, ani czarnoksiężnik, ani nekromanta. Każdy bowiem, kto czyni takie rzeczy, budzi odrazę w PANU. Z powodu tych obrzydliwości PAN, twój Bóg, wypędza przed tobą te narody. Będziesz doskonały przed PANEM, swoim Bogiem.
Przyznam, że zostałem w pewien sposób rozbity. Nie jako chrześcijanin, mocny w PANU, ufny w Jego suwerenną wolę, nie jako człowiek myślący, który narodzony na nowo zagłębia Słowo Boże nie pod kątem własnych założeń i upodobań, zamykając oczy na słowo, które do nich nie pasuje. Zostałem rozbity ze względu na zaufanie. Nie wobec Stwórcy, któremu ufam bezgranicznie, bez względu na to czym mnie obdarza. Ze względu na zaufanie do ludzi którzy piastują, urzędy biskupie, prezbiterów, diakonów. W tym zawodzie, jaki mnie spotkał, cieszę się, że owo zaufanie znajduje się pod kontrolą Pisma Świętego, że sprawdzam to co słyszę z ust głoszącego.
Ostatnimi czasy, dowiedzieliśmy się o powołaniu na urząd kapłański 9 kobiet w polskim Kościele Ewangeliczno-Augsburskim, czyli prościej, luterańskim. Pomijam kwestie biblijne, które w sposób jasny mówią kto, dlaczego i na jakich zasadach może piastować stanowiska biskupów, prezbiterów (czyli starszych braci) i diakonów. Nie będzie to tematem niniejszego artykułu.
Tematem jest nie tyle odejście od interpretacji Słowa Bożego, tu zawsze można napomnieć, pokazać właściwą drogę. Tematem będzie wprowadzenie czystego pogaństwa do „kościoła chrześcijańskiego” za jaki uważa się kościół luterański w Polsce.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | cze 27, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Błędny argument
4 Mojż. 14:18-20 18. PAN nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego, lecz nawiedza nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia. 19. Przebacz, proszę, nieprawość twego ludu według wielkości twego miłosierdzia, tak jak przebaczałeś temu ludowi od Egiptu aż dotąd. 20. Wtedy PAN powiedział: Przebaczyłem według twego słowa.
4 Mojż. 14:23 Nie zobaczą tej ziemi, którą przysiągłem ich ojcom, a żaden z tych, którzy mnie rozdrażnili, nie zobaczy jej.
4 Mojż. 14:35 Ja, PAN, powiedziałem, że tak postąpię z całym tym niegodziwym zgromadzeniem, które się zmówiło przeciwko mnie; na tej pustyni zginą i tu pomrą.
Powyższe fragmenty z Księgi Liczb są używane przez niektórych, aby nauczać bożego miłosierdzia wobec potępionych osób. Argument jest następujący:
„Mojżesz modli się, aby Bóg przebaczył Izraelowi i nie zniszczył go całkowicie po tym, jak 10 szpiegów przyniosło złą wiadomość. Bóg przebacza Izraelowi zgodnie z wielkością Jego miłosierdzia, chociaż są oni złym zgromadzeniem (i pozostaną złymi, aż całe pokolenie umrze na pustyni).”
Zwróćmy uwagę, że według tej koncepcji:
- Boskie przebaczenie dla tych potępionych osób nie jest zbawieniem (chociaż w tym momencie zostali oszczędzeni przed Bożym sądem, wszyscy ostatecznie zginęli na pustyni);
.
- Mojżesz w swojej modlitwie twierdzi, że Bóg jest miłosierny i przebacza ze swej natury nawet tym potępionym.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 24, 2022 | Teologia systematyczna
Pytanie 3: Skąd wiesz o swojej niedoli?
Odpowiedź: Z Prawa Bożego.
Rzym. 3:20 Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 23, 2022 | Teologia biblijna
Biografia autora
Jeremiasz rozpoczął swoją posługę w wieku około 20 lat, w 13 roku panowania Jozjasza, czyli w roku 626 przed Chrystusem. Przez większą część życia mieszkał w rodzinnym Anatot (pochodził bowiem z rodziny kapłańskiej) i pojawiał się w Jerozolimie w czasie dorocznych świąt żydowskiego roku religijnego.
Jer. 1:1 Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, z rodu kapłanów, którzy byli w Anatot, w ziemi Beniamina;
Wydaje się, że dobrze powodziło mu się finansowo, gdyż bez widocznych trudności nabył utracony majątek po zbankrutowanym krewnym.
Jer. 32:7 Oto Chanameel, syn Szalluma, twego stryja, przyjdzie do ciebie i powie: Kup sobie moje pole, które jest w Anatot, bo do ciebie należy prawo wykupu, aby je nabyć.
Pod rządami bogobojnego Jozjasza nie był niepokojony przez władze i utrzymywał z nim tak serdeczne stosunki, że w chwili śmierci króla w bitwie pod Megiddo napisał wymowny lament.
2 Kronik 35:25 Jeremiasz też lamentował nad Jozjaszem, a wszyscy śpiewacy i śpiewaczki wspominają Jozjasza w swoich lamentacjach aż do dziś, i uczynili z tego zwyczaj w Izraelu. Oto są zapisane w lamentacjach.
Jednak nawet wśród swoich współkapłanów i krewnych Jeremiasz zaskarbił sobie znaczną niechęć ze względu na to, że otwarcie wypominał im niewierność Przymierzu i potępiał ich światowe praktyki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 22, 2022 | Herezja Remonstrancji
Akt I
2 Tym. 4:3 Przyjdzie bowiem czas, gdy zdrowej nauki nie zniosą, ale zgromadzą sobie nauczycieli według swoich pożądliwości, ponieważ ich uszy świerzbią.
Pewnego mroźnego wieczoru, gdzieś na peryferiach miasta wojewódzkiego, w typowym osiedlu z wielkiej płyty Jan Kowalski właśnie siadał do modlitwy:
„Panie, dziękuję ci, że nie jestem jak ci biedni, zarozumiali kalwiniści, panie, urodziłem się z chwalebną wolną wolą…”
Wtem nagle ktoś zapukał do drzwi…. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 21, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Podstawa rozważania
1 Piotra 5:8 Bądźcie trzeźwi, czuwajcie, bo wasz przeciwnik, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć.
Zanim przejdziemy do sedna rozważania czytelnicy powinni uspokoić swoje serca, ponieważ żaden z prawdziwie wierzących nie może utracić zbawienia. Również spokojni powinni być ci, którzy „..nie mogą jeszcze osiągnąć tej miary świętości i wiary której pragną, ponieważ miłosierny Bóg obiecał, że nie dogasi tlejącego się knotu ani nie dołamie trzciny nadłamanej dopóki nie doprowadzi sądu do zwycięstwa (Mat. 12:20)” [1]. Wewnętrzny, odrodzony człowiek jest niezniszczalny ponieważ jest odrodzny z nasienia niezniszczalnego (1 Piotra 1:23) i posiada serce, które nie może odstąpić od Boga (Jer. 32:40) i nikt nie może wyrwać chrześcijanina z ręki Boga (Jan 10:28-29)
Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie.
.
Jan 10:28-29 28. A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. 29. Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca.
.
1 Piorta 1:23 Będąc odrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale z niezniszczalnego, przez słowo Boże, które jest żywe i trwa na wieki.
Być pożartym przez diabła nie odnosi się do wiecznego zatracenia, ponieważ, jak stwierdza dalej Pismo, Bóg po krótkotrwałych cierpieniach waszych uczyni was doskonałymi, utwierdzi, umocni i ugruntuje (1 Piotra 5:10) oraz jedyną Istotą mającą moc zatracić jest Bóg a nie szatan (Mat. 10:28; Jakuba 4:12). To jednak nie oznacza, że diabelski ryk nie ma niszczącej mocy. Owszem ma i to w bardzo wielu aspektach, czego jako prawowierni chrześcijanie mamy się wystrzegać.
Kwestia jednoznacznie dotyczy wiary, jednakże pojęcie „wiara” posiada szereg zastosowań.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | cze 20, 2022 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Sprawiedliwość Boża
Sprawiedliwość Boża objawiona w Ewangelii to sprawiedliwość Pana Jezusa Chrystusa, którą Bóg przypisuje swoim wybranym. Przypisana sprawiedliwość Chrystusa jest podstawą ich zbawienia; Boży dar wiary i upamiętania jest owocem zbawienia. Chrystus poprzez dzieło krzyża ustanowił wieczną sprawiedliwość dla swojego ludu.
Rzym. 1:16-17 16. Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka. 17. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
.
Efez. 2:8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga.
.
Jer. 23:6 Za jego dni Juda będzie zbawiona, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. A to jest jego imię, którym będą go nazywać: PAN NASZĄ SPRAWIEDLIWOŚCIĄ.
(więcej…)
