utworzone przez Reformowani | sty 14, 2019 | Teologia reformowana
Westminsterskie Wyznanie Wiary
Westminsterskie Wyznanie Wiary jest bardzo pomocne w zrozumieniu doktryny o predestynacji. W rozdziale trzecim Westminsterskiego Wyznania Wiary z 1646 roku mówi się o odwiecznych Bożych postanowieniach.
Rozdział 3. Odwieczne Boże postanowienie
.
I. W wieczności Bóg zarządził wszystko co się dzieje w czasie i uczynił to niezależnie i nieodmiennie, kierując się jedynie swoją własną mądrą i świętą wolą. Jednak czyniąc to, nie stał się w żadnym sensie źródłem grzechu, nie pogwałcił woli żadnego stworzenia, ani też nie usunął swobodnego działania wtórnych przyczyn, lecz raczej je ustanowił.
.
II. Chociaż Bóg wie wszystko co zdarzyć się może we wszystkich okolicznościach, to jednak Jego postanowienie nie jest oparte na uprzedniej wiedzy, lecz jest niezależne od niej.
.
III. Przez swoje postanowienie i dla okazania Swej chwały Bóg przeznaczył pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia, innym postanowił wieczną śmierć.
.
IV. Aniołowie i ludzie, którzy podlegają Bożemu przeznaczeniu, są jasno i nieodmiennie wyznaczeni, a ich liczba jest na zawsze ustalona i nie może zostać ani zwiększona ani zmniejszona.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 11, 2019 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Różnica między karceniem a karą Bożą
Hebr. 12:8 A jeśli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, wtedy jesteście bękartami, a nie synami.
Wielokrotnie na tym świecie zapominamym, że jesteśmy pielgrzymami, zmierzającymi do chwały wiecznego Królestwa przychodniami, obcymi dla świata wrogami, którzy zasługują na najgorsze traktowanie, ponieważ głosząc Ewangelię wzywamy ten upadły, zdeprawowany świat do rzeczy niemożliwej. Zmieńcie myślenie, zaprzestańcie grzechu, z wróćcie się do Boga, jedynej nadziei na ratunek przed zatraceniem i wieczną karą! – oto wielce niewygodna i drażniąca ucho grzesznika pieśń pielgrzyma.
Grzesznik nie chce i nie może zzmienić myślenia, nie może przestać grzeszyć, nie może uwierzyć w Boga. I dlatego prześladuje dzieci Boże, zawsze gdy to możlie i wszędzie, gdzie tylko może.
Ale i sam proces pielgrzymki doskiwiera pielgrzymowi. Bóg towarzysząc mu w tej drodze podtrzymuje go jedną ręką a drugą karci. I istnieje wiele powodów czyniących z Bożego karcenia konieczność.
Istnieje zasadnicza różnica między karceniem dzieci Bożych przez Ojca a karą, czyli sądem potępienia wylewającą się na świat. O ile karcenie zawiera w sobie element kary nie jest tym samym co kara Boża, którą Bóg przeznaczył potępionym. Bóg nie karci chrześcijan w sensie potępienia lecz czyni to z miłości, tak jak kochający ojciec swoje dzieci. Wyraźne rozróżnienie między karceniem prowadzącym do uświęcenia a karą prowadzącą na potępienie widzimy we fragmencie 1 Listu do Koryntian.
1 Kor. 11:32 Lecz gdy jesteśmy (κρινόμενοι krinomenoi) sądzeni (κρινόμενοι krinomenoi), przez Pana jesteśmy karceni (παιδευόμεθα paideuometha), abyśmy nie byli potępieni (κατακριθῶμεν katakrithomen) wraz ze światem.
Greckie słowo κατακρίνω katakrino może oznaczaćoznacza osądzić, potępić. Greckie słowo κατακρίνω katakrino może oznaczać osądzić, potępić. Niekiedy to dosłowny sąd z góry. To sąd spadający jak grom z jasnego nieba na przeciwników Boga w odpowiednim czasie. Dramatycznym tego przykładem może być przypadek Heroda, który obwołany bogiem został przez Jedynego Boga zabity na miejscu (Dzieje 12:23 W tej chwili uderzył go anioł Pana, dlatego że nie oddał chwały Bogu, i wyzionął ducha, stoczony przez robactwo)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 11, 2019 | Rzymski katolicyzm
Credo papistów
Hebr. 10:14 Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
Poznajmy heretyckie wyznanie rzymskiego katolicyzmu, którego pozory nie powinny nas zmylić. Jego treść zaprzecza wystarczalności ofiary Chrystusa i jest największym możliwym soteriologicznym bluźnierstwem pod słońcem – ci, za których umarł Chrystus nie są całkowicie oczyszczeni z grzechu i potrzebują doczyszczenia w starsznym miejscu….
„Wierzymy we wspólnotę wszystkich wiernych chrześcijan, a mianowicie tych, którzy pielgrzymują na ziemi, zmarłych, którzy jeszcze oczyszczają się, oraz tych, którzy cieszą się już szczęściem nieba, i że wszyscy łączą się w jeden Kościół; wierzymy również, że w tej wspólnocie mamy zwróconą ku sobie miłość miłosiernego Boga i Jego świętych, którzy zawsze są gotowi na słuchanie naszych próśb” – (Wyznanie wiary Ludu Bożego, 30)
W kulcie Rzymskim tak zwane „świętych obcowanie” odbywa się na trzech płaszczyznach:
- Wyznawcy pielgrzymujący na ziemi
- Wyznawcy przebywający w czyśćcu
- Wyznawcy będący w niebie
Według doktryny wszystkie trzy grupy mogą się za sobą wstawiać nawzajem. Zatem:
- Ziemscy wyznawcy papieża mogą wstawiać się za jego wyznawców przebywających w czyśćcu, np. poprzez umartwianie się, ofiary finansowe,.
- Mogą też prosić wyznawców papieża przebywających w watykańskim niebie o wstawiennictwo np. w rycie zwanym Litaniia do wszystkich świętych
- Również wyznawcy, którym papież zezwolił na wejście do nieba poprzez nadanie im statusu świętych, mogą wstawiać się za tych mniej szczęśliwych, którzy ciągle w czyśćcu przebywają
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2019 | Historia chrześcijaństwa
Hołd Pruski
W roku 1525 kończy się ostatnia wojna z Krzyżakami. Wielki mistrz, książę Albrecht Hohenzollern zrzuca płaszcz zakonny i ożeniwszy się przyjmuje luteranizm. Król Polski, Zygmunt Stary, odbiera od niego hołd i potwierdza oficjalnie tym aktem wyznanie swego lennika, co jest pierwszym w dziejach dyplomacji przykładem urzędowego uznania protestantyzmu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 8, 2019 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy
1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
Szansa dla demonów
Istnieje pewna grupa ludzi porażonych przez Boga duchową ślepotą, którzy chętnie czytują Pismo Święte nic z niego jednak nie wynosząc (por. Psalm 69:23; Jan 12:40; Rzym. 11:8, 10; 2 Kor. 4:4). Niektórzy z nich określają się nawet „Badaczami Pisma Świętego” – nazwa denominacji jaką przyjęli w ironiczny sposób odzwierciedla wypełnienie się proroczych słów zawsze się uczą, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy (2 Tym. 3:6).
Owi fałszywi nauczyciele stanowczo i kategorycznie nauczają, że Chrystus ogłosił ewangelię upadłym aniołom przebywającym w więzieniu, czyli w otchłani, które swego czasu nie zachowały Bożego zakazu zbliżania się do ludzkich kobiet. Tym samym zaoferowana została im szansa odkupienia.
Porażający jest w tym przypadku brak znajomości elementarnych prawd Słowa Bożego i natury Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 4, 2019 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
Antybiblijna nauka
W zależności od przyjętej pozycji teologicznej istnieją dwie możliwości błędnej interpretacji pwyższego tekstu.
- Pierwszą z nich będzie uznanie, że duchy nieposłuszne za dni Noego to ludzie przebywający w piekle czyli dolnej części krainy umarłych.
.
- Drugą będzie uznanie, że duchy którym Chrystus głosił to upadłe anioły, które nie zachowały Bożego zakazu zbliżania się do ludzkich kobiet.
W obu przypadkach założeniem jest, że istotom znajdującym się w piekle ogłoszona została ewangelia w rozumieniu szansy na zbawienie. Głównym powodem, dla którego zwodziciele błędnie interpretują powyższy fragment jest odrzucenie Bożej suwerenności oraz usilna i podświadoma próba potwierdzenia doktryny uniwersalnego zbawienia wszystkich istot stworzonych przez Boga. Innymi słowy według fałszywych nauczycieli Bóg jest tak miłosierny, że tylko nieliczne demony i ludzie znajdą się w jeziorze ognistym. Większość pójdzie do nieba.
W artykule zostanie obalona pierwsza z herezji
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 3, 2019 | Teologia biblijna
Dlaczego Henoch nie jest w kanonie?
1 Mojż. 5:21-24
21. Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Matuzalema.
22. Po spłodzeniu Matuzalema Henoch chodził z Bogiem trzysta lat i spłodził synów i córki.
23. Wszystkich dni Henocha było trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
24. Henoch chodził z Bogiem, a potem już go nie było, bo Bóg go zabrał.
W Księdze Rodzaju powiedziano nam, że Henoch chodził z Bogiem. W swoich badaniach natknąłem się na Księgę Henocha. Dlaczego zatem dzieło o nazwie Księga Henocha nie zostało umieszczone w kanonie Pisma Świętego?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2019 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
O konieczności osądzania
Co wywołało ten krótki artykuł o słusznym osądzaniu? Jest to proste pytanie, ale ma najgłębsze konsekwencje. Czy naprawdę możesz rozpoznać drzewo po jego owocu – czy też Chrystus kłamał? Chcę, aby było to tak proste, jak to tylko możliwe, a także krótkie (ludzie lubią, gdy jest „krótko”). W środku kazania o bezprawiu (ludzie nieprawi to ci, którzy nienawidzą Boga i odrzucają Jego święte przykazania, czasami zwani Antynomianami) Chrystus powiedział
Mat. 7:16-20 16 Po ich owocach poznacie ich. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? 17 Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. 18 Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców. 19 Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. 20 Tak więc po ich owocach poznacie ich.
To są głębokie stwierdzenia. Naciskają one chrześcijan, aby radzili sobie z rzeczywistością osądzania rzeczy jako dobre lub złe, niegodziwe lub sprawiedliwe. Jak chrześcijanie postrzegają ludzi? Jak postrzegają fałszywych nauczycieli lub obłudnych członków kościoła, tak jak w tym kontekście?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 1, 2019 | Ekumenizm
Duchowa Gomora w Polsce
Jeśli ktoś sobie myśli, że proces zjednoczenia katolików i protestantów nie ma miejsca w Polsce, że „nasi” nie mają w tym duchowym nierządzie udziału, powinien zapiąć pasy i przygotować się na szok intelektualny (o ile dziś coś jeszcze może szkować…). Już niedługo wspaniali liderzy polskiego baptyzmu potwierdzą, że rzymski katolicyzm jest bratnim kościołem a doktryny głoszone przez papistów nie tylko nie są herezjami ale wręcz stanowią podstawę do poszukiwania jedności „między chrześcijany”.
Panowie Steven Harmon i Avelino Gonzalez-Ferrer, napisali bardzo interesujący artykuł pt. „Baptystyczne i katolickie delegacje spotykają się aby promować jedność chrześcijan”, w którym przeczytamy:
Grupa baptystyczno-katolicka zwoła trzecią rundę obecnej fazy rozmów w dniach 9-13 grudnia 2019 r. w Warszawie, w Polsce, której gospodarzem jest Polski Kościół Baptystów w Baptystycznym Seminarium Duchownym w Warszawie.” –źródło
Tym razem nie będzie żadnych wymówek. Ksiądz Wichary nie będzie mógł powiedzieć, że do tego obliguje go przynależność do Polskiej Rady Ekumenicznej. Nie będzie mógł zamydlić oczu stwierdzeniem, że z umów należy się wywiązywać. Tym razem to polscy baptyści udzielają miejsca heretyckiemu konklawe.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 27, 2018 | Charyzmania
Doświadczenia Spurgeona
Spurgeon swoje doświadczenia nazywa wrażeniami, a nie proroctwami. Gdybyśmy po prostu mieli usunąć Spurgeona z drogi i uznać doktrynę cesacjonizmu, to gdzie w Piśmie Świętym znaleźlibyśmy te wrażenia, których doświadczał Spurgeon? Czyżby osobista definicja Spurgeona była pozabiblijna?”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 27, 2018 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Kwestia nieporozumienia
Nie ma wątpliwości, że spośród wszystkich doktryn Kalwninizmu tak zwane Limitowane Odkupienie jest najbardziej niezrozumianą i kontrowersyjną. Niestety wielu interpretuje ją jako wskazanie na zbawienie ograniczone samo w sobie, czego skutkiem jest niewielu zbawionych. Charles H. Spurgeon z pewnością tak nie myślał, co wykaże jego poniższe kazanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 26, 2018 | Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Błędna koncepcja
Istnieje pogląd, jakoby zaraz po śmierci Apostołów Kościół Chrystusa Pana stoczył się w otchłań herezji aby ostatecznie, w krótkim czasie ukonstytuował się twór zwany Rzymskim katolicyzmem. Okazuje się jednka, że proces upadku nominalnego chrześcijaństwa nie był natychmiastowy i trwał całe wieki a prawdziwi chrześcijanie, choć w mniejszości, zawsze istnieli obok odszczepieńców. Sobór Nicejski, któremu patronował cesarz Konstantyn Wielki nie dał początku rzymskiemu katolicyzmowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 25, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Marek 3:5 Wtedy spojrzał po nich z gniewem i zasmucony zatwardziałością ich serca, powiedział do tego człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, a jego ręka znowu stała się zdrowa jak i druga.
.
Efez. 4:26-27 26 Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. 27 Nie dawajcie miejsca diabłu.
Gniew sprawiedliwy
To, czy gniew jest grzechem, zależy od tego, jak się go używa. Możliwe, że jesteś zły, ale nie popełniłeś przez to grzechu. Na przykład, Bóg jest nie tylko zły z powodu grzechu ale jest sprawiedliwie rozgniewany na każdego przeznaczonego na potępienie grzesznika każdego dnia
Psalm 5:5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
.
Przyp. 6:16-19 16 Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę: 17 Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną; 18 Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła; 19 Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.
.
Psalm 139:19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego
.
Psalm 7:11 Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się na bezbożnego.
.
Psalm 5:4-5 4 Ty bowiem nie jesteś Bogiem, który miłuje nieprawość, zły z tobą nie zamieszka. 5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
.
Przyp. 15:9 Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością
.
Izaj 63:3 Ja sam tłoczyłem do kadzi, bo spośród ludów żadnego nie było ze mną; a tłoczyłem ich w gniewie i deptałem ich w zapalczywości tak, że ich sok pryskał na moją szatę i całe moje odzienie zbryzgałem.
.
Psalm 26:5 Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z niegodziwymi nie usiądę.
.
Psalm 11:5 PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie.
.
Łuk. 19:27 Lecz tych moich nieprzyjaciół, którzy nie chcieli, abym nad nimi panował, przyprowadźcie tu i zabijcie na moich oczach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 24, 2018 | Chrześcijańska moralność, Teologia reformowana
Po co dobre uczynki?
Dlaczego wybrani spełniają dobre uczynki? Jeśli są oni zbawieni, zmierzają w kierunku nieba i nie muszą się niczym martwić, dlaczego więc mieliby spełniać dobre uczynki? Zdaję sobie sprawę, że twoja odpowiedź może różnić się od mojej, ale czy naprawdę spełniają je oni, aby dostąpić zbawienia?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 23, 2018 | Teologia biblijna, Zgubna droga
Zarzuty
1 Kor. 1:19-21 19 Bo jest napisane: Wytracę mądrość mądrych, a rozum rozumnych obrócę wniwecz. 20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata? 21 Skoro bowiem w mądrości Bożej świat nie poznał Boga przez mądrość, upodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia zbawić tych, którzy wierzą.
Istnieje pewna grupa ludzi „uczonych w Piśmie”, którzy wszelkie swoje wysiłki kierują na obalenie wiarygodności Biblii. Wszechwiedzący Bóg dopuszcza aby owi ludzie działali do pewnego czasu z kilku powodów. Jednym z nich jest odseparowanie pseudochrześcijan od Kościoła (to ci, którzy twierdzili że wierzą jednak nie posiadali wiary będącej Bożym darem, nieutracalnej i niewzruszonej). Drugim jest wyzwanie rzucone apologetom chrześcijańskim, aby ci tym bardziej zgłębiali prawdę cudownego natchnienia oraz zachowania Słowa, prezentując rezultaty swojej pracy jako potwierdzenie słuszności wiary raz przekazanej świętym.
Niewierzący sceptycy podważają wiarygodność Słowa Bożego atakując z różnych stron. Kilka zarzutów jakie stawiane są natchnieniu Pisma wymaga szczególnej atencji i rozważenia, ponieważ noszą one pozory mądrości, jednakże przez Boga obracanej w głupstwo. Fakty zawsze świadczyły, świadczą i będą świadczyć na korzyść Biblii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 21, 2018 | Teologia biblijna
Problem synoptyczny
To prawda, że nawet powierzchowne przeczytanie Ewangelii Mateusza, Marka i Łukasza ujawnia wiele podobieństw między nimi. Wystarczy na przykład porównać
Mat. 9:2-8 2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na posłaniu. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Twoje grzechy są ci przebaczone. 3 A niektórzy z uczonych w Piśmie pomyśleli sobie: On bluźni. 4 Lecz Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie złe rzeczy w swoich sercach? 5 Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź? 6 Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – wtedy powiedział do sparaliżowanego: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu. 7 A on wstał i poszedł do swego domu. 8 Kiedy tłumy to ujrzały, dziwiły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką moc.
.
Marek 2:3-12 3 Wtedy przyszli do niego, niosąc sparaliżowanego, a niosło go czterech ludzi. 4 A gdy nie mogli do niego podejść z powodu tłumu, odkryli dach nad miejscem, gdzie był Jezus, wyłamali go i spuścili na dół posłanie, na którym leżał sparaliżowany. 5 A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Synu, twoje grzechy są ci przebaczone. 6 A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w swoich sercach: 7 Czemu on mówi takie bluźnierstwa? Któż może przebaczać grzechy oprócz samego Boga? 8 A zaraz Jezus, poznawszy w swym duchu, że tak myśleli, powiedział do nich: Czemuż tak myślicie w swoich sercach? 9 Cóż jest łatwiej – powiedzieć sparaliżowanemu: Przebaczone są ci grzechy, czy powiedzieć: Wstań, weź swoje posłanie i chodź? 10 Ale żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – powiedział do sparaliżowanego: 11 Mówię ci: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu. 12 A on natychmiast wstał, wziął swoje posłanie i wyszedł na oczach wszystkich, tak że wszyscy byli zdumieni i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego.
.
Łuk. 5:18-26 18 A oto jacyś mężczyźni nieśli na posłaniu sparaliżowanego. Szukali sposobu, jak go wnieść i położyć przed nim. 19 Gdy jednak z powodu tłumu nie znaleźli drogi, którą by go mogli wnieść, weszli na dach i przez dachówkę spuścili go z posłaniem w sam środek, przed Jezusa. 20 On, widząc ich wiarę, powiedział mu: Człowieku, przebaczone ci są twoje grzechy. 21 Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli się zastanawiać i mówić: Kim jest ten, który mówi bluźnierstwa? Któż może przebaczać grzechy oprócz samego Boga? 22 Ale Jezus, poznawszy ich myśli, odpowiedział im: Co myślicie w waszych sercach? 23 Cóż jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone ci są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź? 24 Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – powiedział do sparaliżowanego: Mówię ci: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu. 25 A on natychmiast wstał na ich oczach, wziął to, na czym leżał, i poszedł do domu, wielbiąc Boga. 26 Wtedy wszyscy się zdumieli, chwalili Boga i pełni lęku mówili: Widzieliśmy dziś dziwne rzeczy.
Jednak istnieją również znaczące różnice w tym, jak każdy z autorów spogląda na sprawę życia, służby oraz nauczania Jezusa. Pytanie o to, jak wyjaśnić te podobieństwa i różnice, jest znane jako „problem synoptyczny” (syn oznacza „razem”, optic oznacza „widzieć”).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 18, 2018 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Powszechne przekonanie
Większość osób wierzy, że tylko niewielu będzie zbawionych. Wiara ta jest oparta w zasadzie o 2 fragmenty Pisma.
Mat. 7:13-14 13 Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 14 Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.
.
Mat. 22:14 Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.
Czy rzeczywiście w niebie znajdzie się niewielka garstka, podczas gdy jezioro ogniste będzie okupowane przez niezliczone rzesze potępieńców?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 17, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Ostrożnie z tym zbawieniem
1 Tes. 5:9 Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;
Po nabożeństwie i mojej usłudze, usłyszałem m. in. od jednego Brata: „…z tym «nieutraceniem zbawienia», to trzeba ostrożnie …”. Zabrzmiało to trochę jak zarzut. Następnie dowiedziałem się, że taka nauka, to nic innego jak – „ewangelia sukcesu”. Zarzucono mi coś, czego jestem od jakiegoś czasu – śmiertelnym wrogiem. Cały tydzień (do dnia publikacji tych refleksji) – rozważałem to w swoim sercu przed Panem, jako moje doświadczenie. I tym, pragnę się jeszcze podzielić.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 14, 2018 | Teologia reformowana
Uniwersalne odkupienie
Niektórzy sugerowali, że śmierć Chrystusa osiągnęła odkupienie wystarczające dla wszystkich ludzi, jeśli tylko by uwierzyli. Korzystają z tego jednak tylko nieliczni, bo tylko nieliczni wierzą. Mówią oni: Chrystus osiągnął zbawienie, które wystarcza dla wszystkich, ale w rzeczywistości tylko niektórzy będą zbawieni.
Oczywiście zapłacenie ceny za wykup niewolnika nie oznacza jeszcze jego rzeczywistego uwolnienia. Nabycie zbawienia i jego udzielenie nie jest dokładnie tym samym. Ale musimy tu dobrze zrozumieć kilka rzeczy:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 13, 2018 | Rzymski katolicyzm
Ojciec dyrektor założyciel
„Jeśli mój ojciec okazałby się heretykiem, sam bym nazbierał drewna, aby go spalić.”
Te słowa wypowiedział kardynał Carafa w 1542 roku. Tenże kardynał 14 lipca 1555 roku został papieżem Pawłem IV i w pierwszej bulli, którą wydał, “Cum nimis absurdum,” nakazał tworzenie gett żydowskich, nakazał także Żydom nosić upokarzające ich znaki rozpoznawcze. Pierwsze getto zostało utworzone w Rzymie i istniało tam przez ponad 300 lat.
Mimo tego współczesni papiści dowodzą, ze Hitler czerpał z Lutra, choć w rzeczywistości miał do dyspozycji katolickie wzorce.
(więcej…)
