utworzone przez Reformowani | lut 14, 2019 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Chybienie celu
Mój pewien podeszły wiekiem przyjaciel, który od dziesiątek lat zajmuje się czytaniem Pisma i w swoim życiu odwiedził wiele denominacji (w tym żadnej biblijnej) zdefiniował grzech następująco:
„Grzech i nieprawość to dwie różne rzeczy. Grzech nie jest złamaniem prawa. Nieprawość to złamanie prawa. Grzech to chybienie celu, którym jest łaska. „
To niesamowite stwierdzenie szokuje z kilku powodów:
- po pierwsze jest fałszywe i niezgodne z Pismem
- po drugie prowadzi do poważnej herezji legalizmu
- po trzecie dowodzi, że długotrwałe przebywanie w kultach religijnych ma poważne konsekwencje dla logicznego rozumowania
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 12, 2019 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Soteriologiczny uniwersalizm arminian
1 Jana 2:2 I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata
Istnieją trzy możliwe poglądy na zbawienie, parafrazując J. I. Packera można to przedstawić następująco
- Reformowany partykularyzm: ofiara przebłagalna ma nieograniczoną skuteczność (rzeczywistą), lecz ograniczony zakres (wybrani) – śmierć Chrystusa przyniosła zbawienie wybranym członkom rodzaju ludzkiego i gwarantuje im zbawienie.
.
- Hipotetyczny uniwersalizm: ofiara przebłagalna ma ograniczoną skuteczność (potencjalną), lecz nieograniczony zakres (wszyscy) – śmierć Chrystusa uczyniła zbawienie możliwym dla każdego, ale w rzeczywistości przynosi tylko tym, którzy dodają doń swą wiarę i nawrócenie jako konieczną odpowiedź. Sama śmierć Chrystusa za kogoś nie gwarantuje mu zbawienia.
.
- Rzeczywisty uniwersalizm: ofiara przebłagalna ma nieograniczoną skuteczność (rzeczywistą) i nieograczony zakres (wszyscy) – śmierć Chrystusa przyniosła zbawienie każdemu członkowi rodzaju ludzkiego, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Powyższy fragment przytaczany jest jako ostateczny argument dowodzący hipotetycznego uniwersalizmu arminian, a mianowicie, że Chrystus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi jacy kiedykolwiek żyli, żyją i będą żyć na świecie, z których pójdą do nieba ci, którzy wybiorą Boga i wiarę jako akt swojej niezależnej i wolnej woli. Przedstawiają oni tutaj następujący ciąg logicznego rozumowania:
⇒ Apostoł napisał ten list pod koniec I wieku
⇒ Skierowany do kościołów w Azji Mniejszej
⇒ Kościoły te tworzyli chrześcijanie wywodzący się z pogan
⇒ Przebłaganie za nasze grzechy odnosi się do czytelników czyli pogan
⇒ Przebłaganie za grzechy całego świata musi dotyczyć uniwersalnego odkupienia
⇒ Zatem ofiara Chrystusa została złożona za wszystkich ludzi a nie tylko za wybranych
Konkluzja arminian, choć wynikająca z pozornie logicznego ciągu argumentów, jest całkowicie fałszywa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 10, 2019 | Historia chrześcijaństwa
Kalwinista Mikołaj Rej
Postacią skrajnie odmienną od Orzechowskiego, aczkolwiek również wykazującą resentyment, był Mikołaj Rej – jeden z przywódców wyznania helweckiego (kalwinizmu), ojciec literatury polskiej. Współwyznawcy uwielbiali go za zdrowy rozsądek, humor, gościnność i szlachecką szczodrość, chwalili jego duży talent, podczas gdy przeciwnicy nie szczędzili mu obelg:
- szatan nieokrzesany
- dragon
- Saranapal (leń) z Nagłowic
– oto niektóre wyzwiska, jakimi go darzono. Były również inne, bardziej kwieciste:
„doktor apostackiego kościoła, co w żarciech, karciech y w rymowaniu życie strawił, a nie teologiey się uczył”
W rzeczywistości życie prywatne Reja nie różniło się zbytnio od powszechnego trybu życia szlachty, w swoich dziełach natomiast był żarliwym moralistą, któremu leżała na sercu sprawa czystości doktryny chrześcijańskiej oraz braterstwa. Świadczy o tym choćby Rozmowa między panem, wójtem a plebanem – utwór, który śmiało sięga do źródeł społecznych zadrażnień, te zaś w ówczesnej Polsce nie były jeszcze tak ostre, jak w sąsiednich Niemczech.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 8, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele
Zadania urzędu pastora
Dlaczego starszy powinien spełniać jakiekolwiek inne zadania poza obowiązkiem nauczania, głoszenia i modlitwy skoro jest napisane:
Dzieje 6:44 My zaś oddamy się modlitwie i posłudze słowa.
Otóż każdy starszy jest w pełni odpowiedzialny za wszystko co się dzieje w jego lokalnym kościele. Zobaczmy jakie wymagania na urząd starszego zostały przedstawione w Piśmie
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 7, 2019 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Pytanie o zbawienie
Czy prezbiterianie wierzą, że w Nowym Przymierzu są nie tylko zbawieni? To jest nie tylko ci, których oczyszcza krew Chrystusa – jak w Hebr. 12:24? Nie powinni tak wierzyć. Ale brzmi to jak pewna nowoczesna herezja reformowana: Federalna Wizja (ang. Federal Vision)
Poniższy artykuł przedstawi główne problemy tej teologii, która w subtelny, acz śmiertelny sposób, atakuje doktrynę zbawienia z łaski przez wiarę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 5, 2019 | Greka Koine
Uwagi na temat zastosowań przedimka określonego w greckim tekścieNowego Testamentu, zawierające wiele nowych dowodów Boskości Chrystusa z fragmentów błędnie przetłumaczonych w powszechnych wersjach Pisma – Granville Sharp, 10 czerwca 1778
Reguła pierwsza
Analiza Świętego Tekstu oparta być powinna o język, w jakim zostały spisane dane księgi, w przypadku Nowego Testamentu będzie to greka koine. I nie wystarczy sama znajomość znaczenia słów. Samo otwarcie tekstu Interlinearnego jeszcze o niczym nie przeświadcza. Potrzebna jest również dokładna znajomość zasad gramatycznych, które nadają słową odpowiednie znaczenie w zdaniu.
Pierwsza gramatyczna reguła Granvile Sharpa obala mity fałszywych kutlów takich jak Świadkowie Strażnicy, Badacze Pisma i Unitarianie, którzy odrzucają Boskość Chrsytusa. Zobaczmy zatem co wyniknie, gdy zastosujemy pierwszą zasadę do analizy oryginalnego greckiego tekstu Pisma:
Definicja: Kiedy spójnik łączny καί kai łączy dwa rzeczowniki w tym samym przypadku, [viz. rzeczowniki (materialne lub przymiotnikowe lub przymiotniki / imiesłowy) opisu osobistego odnoszące się do
- urzędu,
- godności,
- powinowactwa
- lub związku
oraz
- atrybutów,
- właściwości
- lub jakości, dobrych lub złych
jeśli przedimek określony ὁ ho lub którykolwiek z jego przypadków poprzedza pierwszy tych rzeczowników, przymiotników lub imiesłów i nie jest powtarzany przed drugim rzeczownikiem, przymiotnikiem lub imiesłowem, ten ostatni odnosi się zawsze do tej samej osoby, która jest wyrażana lub opisywana przez pierwszy rzeczownik, przymiotnik lub imiesłów: tj. oznacza dalszy opis osoby o tej samej nazwie,
Konstrukcja gramatyczna
.
przedimek określony / pierwszy rzeczownik / spójnik καί kai / drugi rzeczownik
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 4, 2019 | Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Słowo dla ekumenistów
Kanony z Dort 1.7
Wybranie jest niezmiennym zamiarem Boga, poprzez który Bóg przed założeniem świata, według suwerennego upodobania woli swojej, z całego rodzaju ludzkiego, który z własnej winy upadł z pierwotnego stanu czystości w grzech i zgubę, wybrał pewną liczbę osób do zbawienia w Chrystusie, którego od wieczności wyznaczył Pośrednikiem i Głową wybranych, oraz fundamentem zbawienia.
Przysłów 17:15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
Swego czasu baptystyczny ksiądz i zarazem głowa tegoż kościoła napisał, że katolicki papież może być osobą zbawioną, narodzoną z góry. Stwierdził o Franciszku, że to może być brat w Chrystusie.
„Uważam jednak, że jako protestanci nie powinniśmy odmawiać Bogu prawa powołania autentycznie gorliwego chrześcijanina na zwierzchnika kościoła rzymskokatolickiego” – Jego Ekscelencja ksiądz Mateusz Wichary, źródło
W tym momencie każdy szanujący się chrześcijanin powinien natychmiast opuścić denominację baptystów prowadzoną najwyraźniej przez duchowych ślepców a każdy nominalny członek tego ugrupowania rozważyć powrót na łono świętej mateczki wszystkich kościołów, bo przecież i tam głoszona jest zdrowa ewangelia. Po co zatem należeć do jakiejś mniejszościowej „sekty” skoro można praktykować swoją religię tam, gdzie bezpieczniej no i rodzina się nie będzie czepiać?
Ale to nie wszystko. Jeśli Franciszek może być nazwany „bratem w Chrystusie” to tym bardziej nasz rodak, największy z papieży czyli pan Karol Wojtyła. Czy drogi czytelniku możesz sobie wyobrazić, że ten człowiek, tak jak każdy rzymsko katolicki papież poszedł na zatracenie? Czy to cię szokuje jako chrześcijanina? Jeśli tak, możemy mieć poważne wątpliwości co do twojego zrozumienia tak Ewangelii, jak i instytucji papieża, ponieważ usprawiedliwiasz niegodziwego. Tym budzisz w Bogu odrazę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 3, 2019 | Historia chrześcijaństwa
Król kontra papiści
Gdy na posłuchu u króla Zygmunta Augusta nuncjusz papieski nalegał, by uwięzić przywódców reformacji, monarcha odparł, że prawa krajowe zabraniają gwałtów i prześladowań. Odpowiedź bardzo charakterystyczna. Stawia ona Polskę na czele Europy jako państwo o najwyższej w owej epoce kulturze prawniczej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 2, 2019 | Teologia reformowana
Powody, dla których wszyscy, za których Chrystus umarł są rzeczywiście zbawieni
Jeśli coś jest dla kogoś zdobyte, nie można mieć wątpliwości, że to do niego należy. Cokolwiek Chrystus zdobył przez swoją śmierć, musi to należeć do tych, dla których to zdobył. Twierdzenie, że Bóg zamyślił śmierć Chrystusa za kogoś, kto tego nie przyjmie, przeczy zdrowemu rozsądkowi. Byłoby czymś nierozumnym, zapłacić okup za wyzwolenie niewolników, którzy i tak nie mieliby być uwolnieni! A wiemy, że śmierć Chrystusa była właśnie takim okupem
Mat. 20:28 Tak jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 30, 2019 | Charyzmania, Zgubna droga
Cenny zbór Pański
Nawet pies szczeka, gdy jego pan jest atakowany. Byłbym tchórzem, gdybym widział, że Boża prawda jest atakowana a mimo to zachowałbym ciszę. – Jan Kalwin
Kościół nie należy do ludzi lecz jest własnością Boga. Jak drogi jest on w oczach Bożych? Otóż Bóg zapłacił za niego swoją własną krwią. Jeśli zatem Bóg osobiście postanowił przelać swoją bezcenną krew, Kościół również dla Niego jest bezcenny. O wartości decyduje cena.
Wartość tą rozpoznawał Apostoł Paweł, który identyfikował się z mistycznym ciałem Chrystusa do tego stopnia, że wszelkie zło wyrządzone Kościołowi dotykało go osobiście do żywego. Jeśli zatem upadły i niedoskonały człowiek potrafił darzyć afektem do takiego stopnia, o ileż bardziej miłuje swoje ciało Chrystus, jego głowa?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 28, 2019 | Teologia reformowana
Ewangelia
Efez. 1:13 W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym;
Faktem jest, że każdy zbawiony w pewnym momencie swojego życia usłyszał ewangelię (Rzym. 10:14), wezwanie do upamiętania (Mat. 3:2, 4:17, Marek 1:15, Dzieje 2:38, 3:19), i ona dotarła do jego umysłu dokonując zmiany, uświadomiła o grzechu w życiu (Łuk. 11:32, 15:7, 15:10). Następnie taki poruszony wewnętrznie człowiek zaczyna postrzegać siebie tak, jak postrzega go Bóg: ohydny grzesznik. Odczuwa do siebie odrazę. (Mat. 21:29-32). Przepełniony żalem pragnie odwrócić się od grzechu (Łuk. 17:4, 22:32), rozumie, że sam z siebie nie jest w stanie osiągnąć zbawienia (Łuk. 14:31-32 Mat. 19:25-26).
Widząc swój los w desperackim geście błaga Boga o przebaczenie (Dzieje 8:22, Łuk. 11:9), a jedyną możliwością na pojednanie ze Stwórcą okazuje się osoba Chrystusa (Dzieje 4:12), wcielonego Boga (Filip. 2:6-8, Kol. 2:9) i Mediatora (Rzym. 8:33-34, 1 Tym. 2:5-6), który zmarł na krzyżu ponosząc karę za ten grzech jako ofiara zastępcze a następnie zmartwychwstał (Rzym. 8:3, 1 Kor. 15:1-4). Potem następuje świadomość odpuszczenia (Hebr. 9:14, 10:22), a zbawiony grzesznik zaczyna wydawać owoce: dobre uczynki wynikające z wiary, które są trwałe (Jan 15:16, Efez. 2:10)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 27, 2019 | Historia chrześcijaństwa
Patriotyzm protestantów polskich
W XVI wieku nastroje reformacyjne podsyca walka polityczna pomiędzy szlachtą a duchowieństwem o władzę i przywileje. Szlachta podejmuje w tym czasie starania o zniesienie prawa, które w pewnych wypadkach przyznaje duchowieństwu władzę sądowniczą nad przedstawicielami stanu rycerskiego. Jednocześnie pragnie ona uwolnić się od opłat, tak zwanej „dziesięciny”, na rzecz duchowieństwa i odwrotnie, zmusić duchownych do płacenia podatków na skarb państwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele
Boży lud
1 Piotra 2:9 Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;
Od obietnic udzielonych Abrahamowi (1 Mojż. 12:1-3) do ostatecznego wypełnienia tych samych obietnic, które zostały przedstawione w nowym Jeruzalem, zstępującym z nieba (Obj. 21) , Pismo Święte jest jasne – Bóg zbawia dla siebie lud.
Zwróćcie uwagę, powiedziałem lud, a nie osoby. Mówiąc to w ten sposób, nie zamierzam sugerować, że zbawienie nie jest sprawą osobistą lub że Bóg nie interesuje się jednostkami. Interesuje się (Rzym.10: 9-10). Nie, wybrałem ludzi ponad osoby, aby podkreślić nacisk Pisma Świętego – że chrześcijańska tożsamość jest z konieczności wspólna
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2019 | Teologia biblijna
Czas służby
Izajasz, syn Amosa, głosił Słowo w okolicy Jeruzalem jako prorok królestwa Judy w latach ok. 739-686 B.C. w czasie panowania 4 królów:
1. Uzjasza (zwanego również Azariaszem w 2 Król. 15)
2. Joatama
3. Achaza
4. Ezechijasza
Izaj. 1:1 Widzenie Izajasza, syna Amosowego, które widział nad Judą i nad Jeruzalemem, za dni Uzjasza, Joatama, Achaza, i Ezechijasza, królów Judzkich
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 23, 2019 | Trynitologia
Ograniczenia w zrozumieniu Boga
Bóg powiedział: sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy (Psalm 50:21) tym samym dał nam jasno do zrozumienia, że On nie przypomina nas samych. Jego istota nie jest taka jak ludzka, Jego byt nie jest taki jak nasz.
Owszem, Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, jednak ludzie posiadają ludzką naturę, nie boską i nigdy takowej nie uzyskają. Podobieństwo dotyczy raczej takich sfer jak między innymi
rozumu: rozsądzanie, logika, komunikacja, kreatywność, mądrość,
uczuć: miłość, żal, radość, smutek, nienawiść
chwały: dominacja i podporządkowanie stworzonego świata
woli: utracone libertos – zdolność czynienia to, co jest dobre w oczach Bożych oraz liberum arbitrum – zdolność podejmownia decyzji
Człowiek posiada ludzką istotę, Bóg Boską. Cechy takie jak rozum, wola, uczucia itd. nie są istotą lecz ją uzupełniają. Człowiek jest do Boga podobny jeśli o pewne cechy chodzi, lecz pamiętajmy o ograniczeniach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 22, 2019 | Teologia reformowana
Znaczenie terminów
Terminy „wybranie” i „predestynacja” mają różne zastosowania. Ponieważ Biblia używa oba słowa, ich znaczenia bardzo się pokrywają, tak że w wielu przypadkach są synonimami.
Predestynacja (gr. προορίζω proorizo) zasadniczo odnosi się do wszystkiego, co Bóg nakazuje (a co musi się wydarzyć). Na przykład „predestynował” ukrzyżowanie. Biblia również używa tego słowa, aby mówić o szczególnej Boskiej determinacji niektórych ludzi, aby byli zbawieni. W tym użyciu oznacza to to samo, co wybawienie do zbawienia.
Dzieje 4:27-28 27. Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś; 28. Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły (προώρισεν proorisen), że ma się stać.
Wybranie / elekcja (gr. ἐκλογή ekloge) odnosi się do szeroko pojętego aktu wyboru. W Biblii może odnosić się do każdego wyboru dokonanego przez kogokolwiek. Najczęściej jednak myślimy kategoriami wybrania czegoś lub kogoś przez Boga. Ponieważ Biblia używa słowa w odniesieniu do Bożego wybrania, czasami odnosi się do Bożego wybrania Izraela jako swojego ludu, czasami do wybrania kościoła jako jego ludu, a czasami do wybrania pewnych osób do zbawienia. Ogólnie kontekst konkretnego użycia sprawia, że jego znaczenie jest jasne.
Elekcja jest to Boże powołanie niektórych ludzi do odkupienia z mocy grzechu przez Chrystusa, jest to zatem pierwszy krok w ekonomii zbawienia, krok inicjujący Ewangelię. Chrystus jest pierwszym wybranym Boga, w którym Bóg umieścił wybrany lud celem jego usprawiedliwienia przez życie i śmierć Jego Syna. Z drugiej strony Reprobacja jest to Boże przeznaczenie niektórych ludzi na potępienie.
Reprobacja, czyli potępienie, powinno być zawsze przedstawiane jako podrzędne wobec Elekcji, jako służące temu drugiemu zgodnie z zaleceniem Boga. Potępienie jest rzeczywiście bezpośrednio związane z Elekcją, ale nie można go stawiać na równi z Elekcją. Potępienie następuje po Elekcji, a pierwsze (tj. Potępienie) służy drugiemu (tj. Elekcji). I w ten sposób potępiona skorupa ludzkiego organizmu służy kościołowi Chrystusa. W skorupie potępienia ziarno wybranego ludu staje się dojrzałe. Z tego powodu potępienie nie może być stawiane na równi z wybraniem
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 21, 2019 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Z powodu nadziei…
Kol. 1:5 Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;
Chrześcijanie to nie ludzie, którzy zupełnie jak hazardziści, stawiają na jakąś liczbę i mają nadzieję, że kulka ruletki wyląduje w oczekiwanym miejscu przynosząc im wygraną. To nie jest tego typu nadzieja: rozumiana jako forma niepewnej przyszłości.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 20, 2019 | Historia chrześcijaństwa
Prusy Książęce a polski protestantyzm
Ważne znaczenie dla sprawy reformacji w Polsce miała sekularyzacja Zakonu Krzyżackiego oraz powstanie Prus Książęcych. Pierwszy książę Prus, Albrecht Hohenzollern, roztoczył szczególną opiekę nad polskimi reformatorami, uniwersytet w Królewcu, stolicy księstwa, stał się potężną i zasłużoną dla polskiej reformacji instytucją zważywszy, iż w roku 1525 Prusy Książęce liczyło około 180 tysięcy mieszkańców, z czego Polacy – nazywani tam Mazurami, a przybyli z Mazowsza oraz z Ziemi Chełmińskiej – w czasach Albrechta (1525 – 1568) stanowili około 100 tysięcy mieszkańców.
Przyjęcie luteranizmu przez księcia zakładało głoszenie nowej wiary w języku ojczystym, więc po niemiecku, litewsku, prusku, holendersku, czesku i wreszcie po polsku – lud wiejski obowiązany był pod karą chłosty odmawiać Ojcze Nasz i Wierzę w Boga w tymże ojczystym języku. Pozyskanie tej ludności dla potrzeb nowej religii, a także dla nowo powstałego państwa wymagało wykształcenia pastorów i nauczycieli posługujących się językiem polskim, a także wydrukowania w tym języku podstawowej literatury religijnej, głównie katechizmów, Biblii i śpiewników.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 17, 2019 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja zielonoświątkowców
1 Kor. 14:26 Możecie bowiem wszyscy, jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy zostali pocieszeni.
Pewien pastor zielonoświąkowy przekonany o kontynuacji apostolskich cudów-znaków podał następującą interpretację powyższego fragmentu Pisma
W powyższym tekscie mamy „pozabiblijne objawienie”. Jest to wzorzec zdrowego chrześcijaństwa. Bezpośrednie informacje od Ducha Bożego, ku zbudowaniu, pocieszeniu czy napomnieniu (czasami odsłonięciu przyszłości lub ku pomocy w wyborze przyszłych decyzji). Nie ma to wiele wspólnego z teologią czy kazaniami. (Choć może być elementem kazania). Zatem wszyscy powinni dążyć do posiadania pozabiblijnego objawienia.
Podsumowanie nauki wyznawców ducha zielonoświątkowstwa
- Bóg udziela i dziś pozabiblijnego objawienia w celu pocieszenia, napomnienia i zbudowania
- Objawienie to nie jest tożsame z teologią czy kazaniami
- Chodzi raczej o odsłonięcie przyszłości i pomoc w podejmowaniu decyzji
- Wszyscy powinni starać się o pozabiblijne objawienie, wszyscy powinni prorokować bezpośrednie objawienia od Boga
- Zdrowe chrześcijaństwo cechuje występowanie pozabiblijnego objawienia
- Jeśli ono nie występuje, chrześćijaństwo jest chore
- Tekst jest normatywny dla całego kościoła po wszeczasy
Poniżej refutacja zielonoświątkowej herezji
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2019 | Charyzmania, Egzegezy
Źle rozkładając Pismo
W Biblii możemy znaleźć pewne wersety, do których odnosi się wielu ludzi aby usprawiedliwić swoje błędne przekonania i nauki, które rozpowszechniają. Powoływanie się na takie luźne, pojedyńcze i pozbawione kontekstu fragmenty moglibyśmy porównać do chwytania się rozżarzonego żelaza gołą ręką. Do takich ustępów Pisma należy między innymi następujący:
Filip. 4:13 Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia
Wielu „chrześcijan” uczyniło ten werset paradygmatem w celu spełnienia własnych pragnień, które nazywają też „marzeniami”. Wykrzykują:
„Wszystko mogę zrobić! Wszystkiego mogę dokonać! Jestem zwycięzcą! Moje marzenia się spełnią! Moje cele zostaną zrealizowane, ponieważ mogę uczynić wszystko, w Chrystusie, który mnie umacnia!
W ten sposób pseudo-ewangeliczni liderzy religijni oraz ich otumanieni uczniowie rozpowszechniają fałszywe doktryny wśród tysięcy nieświadomych chrześcijan. Mówią na swoich niezliczonych kongresach „ożywienia” lub „odrodzenia”:
(więcej…)
