Nekroświątkowcy

Nekrolatria

3 Mojż. 19:31 Nie będziecie się zwracać do czarowników ani szukać rady u spirytystów, abyście się przez nich nie skalali. Ja jestem PAN, wasz Bóg

Do niedawna jeszcze nekrolatria była cechą takich pseudochrześcijańskich herezji jak rzymski katolicyzm czy prawosławie. Tam przecież oddaje się boską cześć zmarłej (rzekomo wniebowziętej) Maryi a zaduszki zbiegają się z mającymzmai swe korzenie w pogaństwie ludowymi uroczystościami ku czci zmarłych. Był czas, gdy przesyconą katolicyzmem kulturę cechowała natrętnie powracająca myśl o nieuniknionej śmierci, co dało swój wyraz w tzw. Tańcu Śmierci. Trupy w stanie rozkładu toczone przez robactwo, mumie i szkielety powracały do życia tańcząc w geście triumfu.

Kto by pomyślał, że kult zmarłych ludzi przeniknie do tzw. „ewangelikalizmu”? Owszem, gdzieś tam w USA mormoni chrzczą się za zmarłych oraz istnieją sekty uprawiające nekro-kanibalizm, ale generalnie praktykujący tego typu wynaturzenia uznawani byli za chorych umysłowo psychopatów.

I oto mamy dziś powrót do pogańskich korzeni. Gdzie? Oczywiście w ruchu zielonoświątkowym…

(więcej…)

Co to jest teoria dojrzałego wszechświata?

Definicja

Hebr. 4:4 Powiedział bowiem w pewnym miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł.

Teoria dojrzałego wszechświata (MUTMature Universe Theory), zwana także poglądem dojrzałej ziemi, czyli dojrzałym stworzeniem, twierdzi, że Bóg stworzył ex-nihilo (z niczego) młody wszechświat około 6 000  lat temu z „faktycznym wiekiem”. Zauważa, że ​​Bóg stworzył wszechświat w sześciu dosłownych 24-godzinnych dniach z określonym wiekiem lub dojrzałością.

Artykuł XII Stworzenie wszystkich rzeczy, a w szczególności aniołów
.
Wierzymy, że Ojciec poprzez Słowo, tj. swojego Syna, kiedy Mu się spodobało stworzył z niczego niebiosa, ziemię i wszystkie istoty, dając każdej z nich odpowiedni żywot, kształt i wygląd oraz urzędy, aby Mu służyły. On nadal podtrzymuje i zarządza nimi w swojej wiecznej opatrzności i nieskończonej mocy, aby służyły ludzkości, by z kolei człowiek mógł służyć Bogu.

(więcej…)

LWW 1:2-3 Pismo Święte: kanon i apokryfy

Rozdział 1:2
Pismo Święte: kanon

Pismo Święte czyli zapisane Słowo Boże zawiera następujące księgi,które razem tworzą Stary i Nowy Testament:

Stary Testament: • 1 Księga Mojżeszowa • 2 Księga Mojżeszowa • 3 Księga Mojżeszowa • 4 Księga Mojżeszowa • 5 Księga Mojżeszowa • Księga Jozuego • Księga Sędziów • Księga Rut • 1 Księga Samuela • 2 Księga Samuela • 1 Księga Królewska • 2 Księga Królewska • 1 Księga Kronik • 2 Księga Kronik • Księga Ezdrasza • Księga Nehemiasza • Księga Estery • Księga Joba • Księga Psalmów • Przypowieści Salomona • Księga Kaznodziei Salomona • Pieśń nad Pieśniami • Księga Izajasza • Księga Jeremiasza • Treny • Księga Ezechiela • Księga Daniela • Księga Ozeasza • Księga Joela • Księga Amosa • Księga Abdiasza • Księga Jonasza • Księga Micheasza • Księga Nahuma • Księga Habakuka • Księga Sofoniasza • Księga Aggeusza • Księga Zachariasza • Księga Malachiasza

(więcej…)

Jeśli dobrowolnie grzeszymy

Stanowisko arminian

Hebr. 10:25-29
.
25. 
Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

26. Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;

27. Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.

28. Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.

29. Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?

Jak powyższy tekst interpretują duchowi spadkobiercy jezuickiej doktryny Molinizmu, czyli arminianie? Otóż jeśli narodzony na nowo chrześcijanin rozumiejąc Słowo Boże oraz jego naukę a także znając Boże przykazania świadomie je przekracza, przestaje być zbawiony. Ofiara Chrystusa, który umarł za przeszłe, teraźniejsze i przyszłe czyli wszystkie grzechy (Kol. 2:13), w tym za grzech niewiary, (Hebr. 3:12; Jan 3:18; Jan 16:8-9) i która uczyniła grzesznika na doskonałym raz na zawsze (Heb. 10:14) staje się nieskuteczna, wstawiennictwo Chrystusa do Ojca bezowocne (Rzym. 8:34; Hebr. 7:25).

Krew Chrystusa przelana na krzyżu staje się niewystarczająca do zbawienia osoby, która swoją wolą nie współpracuje z Bogiem w tym dziele. Czy tego naucza fragment Hebrajczyków?

(więcej…)

O koronach przygotowanych dla prawdziwych wierzących, cz. 1

Wstęp

Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.

Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.

Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.

  • Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
  • Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
  • Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
  • Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
  • Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tesaloniczan 2:19)

(więcej…)

Trzynasty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

Nowy Testament często mówi o wartości lub kosztowności śmierci Chrystusa, dzięki której mógł pewne rzeczy nabyć lub osiągnąć. Np. wieczne odkupienie zostało osiągnięte przez Jego krew

Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.

Kościół został „nabyty własną Jego krwią” (Dzieje 20:28), a chrześcijanie nazwani są „ludem nabytym” (1 Piotra 2:9).

(więcej…)

Na rozkaz Boga, czyli kogo?

Wiara powszechna pierwszego Kościoła

Tyt. 1:1-3
.
1.
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych i poznania prawdy, która jest zgodna z pobożnością;

2. W nadziei życia wiecznego, które obiecał przed dawnymi wiekami ten, który nie kłamie, Bóg;

3. I we właściwym czasie objawił swoje słowo przez głoszenie, które zostało mi powierzone zgodnie z nakazem Boga, naszego Zbawiciela;

Na początku rozważania powyższego tekstu zwróćmy uwagę na fakt, że Paweł przedstawia się jako Apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych. Oznacza to dokładnie tyle, że teologia jaką reprezentuje jest powszechna w Kościele, tj. we wszystkich ortodoksyjnych zborach Pańskich. Wybrani Boży nie mogą z natury wierzyć w kłamstwo, co jest dowodem ich zbawienia. Tak więc jeśli ktoś naucza inaczej w kwestiach soteriologicznych z całą pewnością nie należy do sfery zbawienia

jeszcze nie (w przypadku osób będących w planie Bożym) – w takim razie prędzej czy później za życia wystąpi zmiana teologii
nigdy (jeśli osoba ta nie jest wybrana przed wiekami) – delikwent umrze w fałszywej wierze

Paweł nie głosił innej Ewangelii i innego Boga niż Mojżesz i Prorocy. O jakim Bogu zatem mowa?

(więcej…)

Sługa Boży czy pracownik?

Pracować dla Pana, czy służyć Panu…?

Sprawia nam przykrość, gdy widzimy ludzi mówiących, że kochają Boga oraz Jego dzieła, nazywających się „sługami” Boga Najwyższego, ale w momencie, gdy trzeba przystąpić do działania zachowują się jak pracownicy, całkowicie ignorując pojęcie służby oraz bycia Bożym sługą.

Dlatego postaram się zdefiniować różnicę pomiędzy sługą Bożym, powołanym do służby oraz pracownikiem, który domaga się swoich praw, ponieważ został zatrudniony. W życiu codziennym możemy zauważyć, że istnieją funkcje i zawody, podczas wykonywania których konieczne jest zrezygnowanie z różnego typu praw i przywilejów w momencie wykonywania czynności służbowych lub zawodowych.

Należą do nich na przykład lekarze, którzy muszą otoczyć swoich pacjentów całodobową opieką. Dotyczy to również policjantów, żołnierzy, strażaków itd. Wprawdzie wszyscy oni posiadają prawa na tych samych zasadach jak reszta społeczeństwa, to jednak prawa te są uzależnione i  podporządkowane potrzebom społecznym oraz poleceniom przełożonych. Może się zatem zdarzyć, że w pewnym momencie ich prawa i przywileje mogą zostać zawieszone, w celu wykonania misji specjalnej.

(więcej…)

LWW 1:1 Pismo Święte: wystarczalność

Rozdział 1:1
Pismo Święte: wystarczalność

Pismo Święte jest w pełni wystarczającą, pewną i nieomylną miarą i normą poznania, wiary i posłuszeństwa, które stanowią o zbawieniu. Chociaż natura i całe dzieło Bożego stworzenia i opatrzności są świadectwem Jego dobroci, mądrości i mocy, to jednak to świadectwo nie jest wystarczające,aby samo przez się dać nam takie poznanie Boga i Jego woli, które jest niezbędne do zbawienia.

(więcej…)

Huldrych Zwingli: Żołnierz Chrystusa

 

Życiorys

Huldrych Zwingli lub Ulrich Zwingli (1 stycznia 1484 – 11 października 1531) był przywódcą reformacji w Szwajcarii . Urodzony w czasach narastającego szwajcarskiego patriotyzmu i rosnącej krytyki szwajcarskiego systemu najemników , uczęszczał na Uniwersytet Wiedeński i Uniwersytet Bazylejski , naukowe centrum renesansowego humanizmu . Kontynuował studia, będąc pastorem w Glarus, a później w Einsiedeln , gdzie znajdowały się pod wpływem pism Erazma.

W 1519 Zwingli został pastorem Grossmünster w Zurychu , gdzie zaczął głosić idee reformy Kościoła katolickiego. W swojej pierwszej publicznej kontrowersji w 1522 roku zaatakował zwyczaj postu podczas Wielkiego Postu. W swoich publikacjach:

  • zauważył korupcję w hierarchii kościelnej,
  • promował małżeństwo duchownych
  • i atakował użycie obrazów w miejscach kultu.

W 1525 r. Zwingli wprowadził nową liturgię komunii, aby zastąpić mszę świętą. Zwingli starł się również z anabaptystami, co doprowadziło do ich prześladowań. Historycy debatowali, czy zamienił Zurych w teokrację.

(więcej…)

Przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie zniosą

Początki omamienia

Wychowałem się w rodzinie Chrystocentrycznej i Biblia oraz jej przekaz nie był mi obcy. Jednak dopiero w wieku 30 lat (1.01.2012) nawróciłem się i zacząłem chodzić z Panem.  Moja wiara opierała się tylko na Słowie Bożym, a moim rodzicom i ich najbliższemu otoczeniu obce były wszelkie dziwne ruchy charyzmatyczne.

Od tego momentu w moim życiu wydarzyły się różne dziwne rzeczy, w sensie pozytywnym, których nie można nazwać inaczej jak tylko cudami, które Bóg suwerennie dokonał widząc moje zaufanie do Niego i tego co zawarł w Piśmie.

(więcej…)

Wolność Garncarza, egzegeza Rzymian 9, cz. 2

Wers 17 Przeznaczenie faraona

17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.

„Albowiem Pismo mówi faraonowi”a potem mamy kolejny cytat z innego tekstu Starego Testamentu
.
„W tym właśnie celu” – Bóg miał cel, to nie był cel faraona, Na ten właśnie cel wzbudziłem cię – zrobiłem to Ktoś powie: „Och, ale Faraon miał wszystkie te wybory”. Tak. I właśnie „W tym celu wzbudziłem cię”. Teraz, ludzie, jeśli przysypiacie, dostrójcie się tu na chwilę, ponieważ muszę rzucić wyzwanie każdemu z was, którzy czytają. Ty, jeśli chcesz zrozumieć, czego Pismo Święte uczy o tym, musisz mieć te same priorytety, które Bóg ma. I musisz zadać sobie pytanie: „Co jest dla mnie najważniejsze?” Ponieważ Bóg powiedział, że powodem, dla którego wzbudził Faraona, było

„zademonstrowanie na nim Jego mocy i żeby Jego imię było głoszone po całej ziemii” – Chcę więc zapytać wszystkich, którzy nazywają siebie wierzącymi chrześcijanami, gdzie w omawianym wersie na liście priorytetów jest demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia po całej ziemi? W tekście nie ma nic na temat wolnej woli człowieka, prawda? Nic tam nie ma o sprawianiu, aby ludzie czuli się dobrze w sobie, nic o zaspokajaniu odczuwanych przez nich potrzeb. Demonstracja Bożej mocy i głoszenie Jego imienia, to nie są wielkie priorytety dla ogromnej większości ludzi, którzy nazywają się dzisiaj chrześcijanami. Nie powinno więc nas wcale dziwić, że ogromna większość tych ludzi nie lubi tego, co List do Rzymian rozdz. 9 ma do powiedzenia.

(więcej…)

Wielki Brat Karzełek

Orwell wymięka

Przysłów 12:22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.

Kto nie czytał, powinien, ponieważ rzeczywistość przewidziana przez Georga Orwella w książce pt. 1984 dzieje się na naszych oczach. W świecie wymyślonym przez autora istniały instytucje, których nazwy były w zasadzie antonimami tego, czym naprawdę się zajmowały. I tak np. Ministerstwo Pokoju prowadziło wojny i wymyślało nowe rodzaje broni. Ministerstwo Miłości było tajną policją, gdzie leczenie nieposłusznych obywateli polegało na torturach i praniu mózgu. Ale najciekawszą z nich była inna organizacja:

„Ministerstwo Prawdy (Miniprawd) (w przekładzie J. Mieroszewskiego – Prawdomin) – fikcyjne ministerstwo z książki George’a Orwella Rok 1984. Ministerstwo zajmowało się nieustannym fałszowaniem informacji o przeszłości, a także tworzeniem literatury, filmów i innych produktów rozrywkowych przeznaczonych dla Proli. Dzięki działaniom tego ministerstwa możliwe było ciągłe okłamywanie obywateli ponieważ fałszowało ono wszystkie dowody świadczące o kłamstwach lub pomyłkach Partii i Wielkiego Brata.”- źródło

Metody stosowane przez Ministerstwo Prawdy zostały zaadaptowane przez ewangelikalnych przywódców. Poniżej dowód:

(więcej…)

Bóg, Honor, Ojczyzna 1939

Wstęp

Zbliża się okrągła rocznica rozpoczęcia Drugiej Wojny Światowej. Jak zwykle pojawi się wiele artykułów oraz memów za i przeciw. Jednak to nie wystarczy dla dojrzałego człowieka. Warto zastanowić się nad wymiarem zniszczenia, implikacjami dla nas żyjących dzisiaj i nad wpływem tej wojny dzisiaj na nasze codzienne myślenie. Jednocześnie należy oderwać się od popularnego myślenia i retoryki nawzajem zwalczających się ugrupowań politycznych i grup wyznaniowych bazujących na uproszczonym pojmowaniu pojęć ”Bóg, Honor, Ojczyzna”

W zamian należy pochylić się nad historią, spróbować wyobrazić siebie w tamtych czasach i przenieść mądrość jaka z tego wypływa w odniesieniu do dzisiejszego czasu

(więcej…)

Jedyny syn Abrahama a herezja islamu

Wypaczona Biblia

Nasi przyjaciele wyznający księżycowego bożka i praktykujący kult kamienia z Kaaba podważają autorytet Biblii twierdząc, że zawiera ona w sobie błędy, iż została zmieniona przez ludzi. Kanoniczna tradycja Sahih Muslim naucza: „ludzie Księgi (Żydzi i chrześcijanie), jak Bóg spokrewnieni z tobą, wymienili to, co Bóg napisał, zmieniając księgę swymi rękami.” Podobne twierdzenia znajdziemy np. w surze 3:78

3:78 A wśród nich są tacy, którzy wypaczają Księgę swoją mową, tak abyście uważali, że to należy do Księgi, a to przecież nie należy do Księgi. Oni mówią: „To pochodzi od Boga” – a przecież to nie pochodzi od Boga. I mówią przeciw Bogu kłamstwo, wiedząc o tym.

Oto jeden z „dowodów” jaki islamscy apologieci przedstawiają skutecznie zwodząc serca, które nie należą do Pana Jezusa. Pisownia argumentacji zachowana.

Podchwytliwe pytanie muzułmanzarz

„Kto miał zostać złożony w ofierze przez proroka Abrahama (pokój z nim)? Który z jego synów? Izmael czy Izaak (pokój z nimi)?
.
Jak wiemy muzułmanie uważają, że to był Ismail (Izmael), a chrześcijanie oraz wyznawcy Judaizmu, że to był Iskhak (Izaak).”

(więcej…)

Dwunasty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

Jest prawdą, że słowo zaspokojenie nie zostało użyte w angielskiej Biblii w odniesieniu do śmierci Chrystusa, ale znaczenie tego słowa tj. „pełna zapłata tego, co dłużnik jest winien wierzycielowi” jest myślą często używaną w Nowym Testamencie, kiedy mowa jest o śmierci Chrystusa. W tym przypadku ludzie są dłużnikami Boga, bo nie przestrzegali Jego przykazań.

Wymaganym zaspokojeniem, które miałoby spłacić nasze grzechy jest śmierć

Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

(więcej…)

Restytucja pokonanego pastora

Gdy brakuje tchu
„Obawiam sie,że wszelkie łaski, które otrzymałem w czasach wygodnych i przyjemnych mogę policzyc na palcach.Natomiast,dobra,które stały sie moim udziałem w wyniku smutku, bólu i problemów są nie do zliczenia. Czego nie zawdzięczam młotowi i kowadłu, obcęgom i ogniowi? Udręki to jedne z najlepszych mebli w moim domu.” Ch. H. Spuergon „Choice Gleanings Calendar”

Praktycznie w życiu każdego apologety, pastora i bojownika o prawdę Słowa następuje trudny okres, w czasie którego staje się on apatyczny i przestaje widzieć sens dalszej pracy. Patrząc na przeciwności, jakie napiętrzyły się gdy walczył, może dojść do wniosku, że im więcej pracuje dla Pana, tym gorzej:

  • adwersarze atakują grupami,
  • herezja wlewa się do społeczności z każdej strony,
  • dławią naciski i zagrożenia ze strony świata,
  • swój ohydny łeb podnosi wewnętrzny wróg – fałszywi bracia (por. 2 Kor. 11:23-29)

Natychmiast pojawia się pokusa porzucenia służby i zwrócenia się ku cielesności. Pismo Święte ma na to lekarstwo.

(więcej…)

Semper Reformanda kontra formalizm

Temat rozważania

Prawda… także i w Kościele jest wiele do zreformowania.” Jodocus van Lodenstein, Contemplation of Zion

Sformułowanie ecclesia reformata, semper reformanda (kościół reformowany, zawsze reformujący) jest używane tak często, że stało się mottem i sloganem. Ludzie używali go do wspierania zaskakującej gamy programów i celów teologicznych i kościelnych. Naukowcy odkryli jego pochodzenie w książce oddania napisanej przez Jodocusa van Lodensteina w 1674 roku.

Van Lodenstein bez wątpienia nie miał zamiaru być twórcą frazesów lub sloganów. Jaki był jego zamiar i co miał na myśli przez to zdanie?

(więcej…)

Wierny sługa i nauczyciel

Kol. 1:7-8 7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was 8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.

Mgła tajemnicy

Mgła tajemnicy okrywa postać Epafrasa, który pochodził z Kolosów. W historii Kościoła znajdziemy naprawdę niewiele na jego temat. Douglas Moo w swoim komentarzu do Listu Kolosan pisze o Epafrasie:

„Niewiele wiadomo o nim, chociaż możemy wywnioskować, że był rodem z Kolosów i że być może sam Paweł nawrócił go podczas posługi Apostoła w Efezie. Wspomnienie o współpracowniku w tym momencie Listu Pawła jest niezwykłe, a siła poparcia Pawła dla niego jest również uderzająca”

Kim był Epafras? Skąd wzięło się jego poparcie u Apostoła? Dlaczego był on tak ważny dla Kolosan? Jaka była jego rola w zborze?

(więcej…)

Jedenasty argument przeciw uniwersalnemu odkupieniu

Innym słowem, którego Biblia używa na określenie tego, co Chrystus osiągnął dla nas przez swoją śmierć jest słowo pojednanie

Kol 1:21-22 21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał (ἀποκατήλλαξεν apokatellaxen) 22.W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;
.

ἀποκαταλλάσσω apokatallasso pojednać całkowicie, od słów:
ἀπό apo – w zwięzłych konstrukcjach intensyfikuje stan oddzielenia
καταλλάσσω katallasso – od κατά katá, „w dół do dokładnego punktu”, intensyfikując ἀλλάσσω allássō, „zmienić”); zdecydowanie zmienić stan, tak jak wtedy, gdy dwie strony godzą się, gdy zbliżają się („zmieniają”) na tę samą pozycję.

(więcej…)