Bóg jest samowystarczalny. W Nim i tylko w Nim znajduje się pełnia życia, chwały, dobroci i wspaniałości. Nie zależy od żadnej istoty stworzonej,którą uczynił, Jego chwała nie pochodzi od stworzeń. Wręcz przeciwnie, przejawia swoją chwałę w nich i przez nie.
11. Czy źródło z tej samej szczeliny tryska wodą słodką i gorzką?
12. Czy może, moi bracia, drzewo figowe rodzić oliwki albo winorośl figi? Tak też żadne źródło nie może wydać słonej i słodkiej wody
Jest oczywistym, że spłodzona podstępnie ewangelia mająca swoje źródło w błędzie, będąca mieszanką prawdy i kłamstwa zbawiać nie może ponieważ Duch Święty operuje tam, gdzie jest głoszona prawda (Jan 14:17; 16:13; 1 Jana 4:6; 2 Tes. 2:13). Wtedy i tylko wtedy (jeśli taka wola Boża, Efez. 1:4-13; 2 Tym. 1:9-10) Duch Święty działając poprzez Słowo Prawdy (modus operandi) pieczętuje narodzonego przez siebie na nowo człowieka zachowując go i strzegąc do końca życia (Efez. 1:13; 1 Piotra 1:5; Jan 6:63), ku pewnemu osiągnięciu zbawienia (Rzym. 8:26-31; 1 Piotra 1:9).
Zatem największym wysiłkiem szatana w celu odcięcia ludzi od zbawienia będzie zanieczyszczenie Ewangelii. A jako że jest to istota przebiegła, zaatakował Reformację w sposób najbardziej przemyślany, tworząc doktrynę niemalże ortodoksyjną (tak jawi się ona nominalnie), jednakże której:
a. źródłem jest błąd, podstęp i nieczystość
.
b. owocem zaś brak pełnego przekonania wynikający ze zneutralizowania modus operandi Ducha Świętego.
1. Ja jestem prawdziwą winoroślą, a mój Ojciec jest winogrodnikiem.
2. Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc.
3. Wy już jesteście czyści z powodu słów, które do was mówiłem.
4. Trwajcie we mnie, a ja w was. Jak latorośl nie może wydawać owocu sama z siebie, jeśli nie będzie trwała w winorośli, tak i wy, jeśli nie będziecie trwać we mnie.
5. Ja jestem winoroślą, a wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a ja w nim, ten wydaje obfity owoc, bo beze mnie nic nie możecie zrobić.
6. Jeśli ktoś nie trwa we mnie, zostanie wyrzucony precz jak latorośl i uschnie. Takie się zbiera i wrzuca do ognia, i płoną.
Pan Jezus zwrócił się do swoich uczniów poprzez obszerną metaforę, aby mogli zrozumieć zasady chrześcijańskiego życia, na przykładzie wziętym z dobrze im znanego procesu mającego zastosowanie w rolnictwie. Chrystus sam porównuje się do winorośli, w odróżnieniu od nazywanego winnicą domu Izraela (zob. Izaj. 5:1-7), który zamiast winogron wydał dzikie owoce.
Izaj. 59:2 Ale wasze nieprawości uczyniły przepaść między wami a waszym Bogiem i wasze grzechy sprawiły, że ukrył twarz przed wami, tak że nie słyszy
Grzech to śmierć. Bóg jest życiem (Jer. 10:10; Psalm 36:9; Jan 1:4; 5:26; 14:6; 1 Jana 1:2; 5:20), grzech zaś oddziela od Boga przepaścią śmierci (1 Mojż. 2:17; Rzym. 5:12; 6:23; 7:13; 1 Kor. 15:56). Śmierć stawia grzesznika w miejscu cierpienia przenikającego całą duszę i ciało za życia (Psalm 38:3), po śmierci zaś duchowego cierpienia w miejscu, z którego nie da się dotrzeć do Boga żadną miarą. Jest On dla grzesznika nieosiągalny (Łuk. 16:26).
Jest wiele wersetów biblijnych, których mógłbym użyć do wykazania, że Chrystus nie umarł za grzechy wszystkich ludzi. Wybrałem tylko dziewięć i nimi zakończę naszą argumentację w tej części.
1 Mojż. 3:15 I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę
– Jest to pierwszy werset w Biblii, w którym Bóg wskazuje na różnicę pomiędzy ludem Bożym, a jego wrogami. „Potomstwo kobiety” to Jezus Chrystus, a następnie także wszyscy wierzący w Chrystusa (Wynika to jasno z faktu, że to proroctwo o potomstwie kobiety wypełnia się w Chrystusie i Jego ludzie). „Potomstwo węża” to wszyscy niewierzący ludzie świata (Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa Jan 8:44). Skoro Bóg ogłasza nienawiść pomiędzy potomstwem węża a potomstwem kobiety, jest oczywistym, że Chrystus potomstwo kobiety, nie umierał za potomstwo węża!
Tęcza posiada siedem kolorów, zaś tęcza gejowska będąca symbolem dumy z tego, co Pismo nazywa błędem i karanym śmiercią przez Boga grzechem, posiada ich sześć.
Pride Month to świętowany przez lesbijki, homoseksulistów, biseksualistów, transseksualistów i queer miesiąc dumy obchodzony obecnie każdego czerwca (szósty miesiąc w roku), aby uczcić powstanie Stonewall na Manhattanie w 1969 roku. W tym miesiącu odbywają się memorialy członków społeczności, którzy zginęli z powodu przestępstw z nienawiści lub HIV / AIDS.
Czy nakładki na zdjęciach Bartosza Bobeła, który przez szereg lat był członkiem KZ „Antiochia” we Wrocławiu i liderem uwielbienia tej wspólnoty są jawną i świadomą promocją homoseksualizmu?
Taki wyrok wydał cesarz rzymski Karol V 26 maja 1521 r., wkrótce po tym, jak Marcin Luter zajął stanowisko w Sejmie w Worms.
Wcześniej, w bulli Exsurge Domine, papież Leon X opisał Lutra jako wpuszczonego dzika do winnicy Chrystusa i jako sztywnego, notorycznego, przeklętego heretyka. 4 maja 1521 r. Luter został „porwany” przez przyjaciół i wywieziony do zamku Wartburg, gdzie był ukrywany, przebrany za rycerza. Tam Luter natychmiast podjął się przetłumaczenia Biblii na język ojczysty.
Jest tylko jeden jedyny żywy i prawdziwy Bóg. Jest On samoistny i nieskończony w swojej istocie i doskonałości. Tylko On sam może pojąć i zrozumieć swoją istotę. Jest duchem czystym, niewidzialnym, niepodzielnym, bez ciała i zmiennych uczuć ludzkich.
„Kalwinizm reprezentuje konsekwentną, logiczną i konserwatywną prawowierność; Arminianizm zaś elastyczny, progresywny, zmienny liberalizm” – Dr Philip Schaff, Creda Chrzejściaństwa, s. 509
Kiedykolwiek założenia Arminianizmu zapuszczają korzenie, rak humanizmu w sposób nieunikniony wkrada się do kościoła, i do kultury, którą kościół miał nauczać. Jeśli człowiek nie jest całkiem upadły, jak to argumentowała Remonstrancja, nasuwa się logiczny wniosek, że człowiek jest w stanie stwierdzać prawdę. Filozoficzną, czy też naukową, przez swój niewspierany przez Boga rozsądek. W ten sposób rozpoczęło się tak zwane oświecenie, którego kulminacją z jednej strony był sceptycyzm David’a Hume’a, a z drugiej naukowy naturalizm Karola Darwina.
Cóż to za ewangelia, która uzależnia zbawienie człowieka od samego człowieka? O jakim przekonaniu może mówić Arminianin, jeśli nie o zawodnym i niepewnym, bo uzależnionym od ludzkiej woli? Dziś jest on przekonany o swoim zbawieniu, jutro jednak, gdy w swoim sumieniu poczuje przytłaczające konsekwencje grzechu uzna, że nie jest już zbawiony (choć w rzeczywistości od samego początku nie był!).
Monarchianizm jest herezją powstałą w II wieku, która przetrwała do III wieku a jej nazwa pochodzi od greckiego słowa μονάρχης monarchers oznaczającego zasadę pojedynczego autorytetu (od słów μόνος monos – jedyny, wyłączny i ἀρχή arche – władza).
Swoim zakresem dotyka ona relacji między Ojcem, Synem i Duchem Świętym, monarchianiści głosili absolutną jedność Boga przeciwstawioną doktrynie Trynitarnej, błędnie interpretując ją jako tryteizm (współistnienie trzech Bogów).
Współczesnymi nosicielami tej toksycznej nauki są
W artykule z pytaniami i odpowiedziami rabin Stanley Greenberg ze świątyni Synaj w Filadelfii napisał kiedyś:
„Chrześcijanie oczywiście mają prawo wierzyć w trynitarną koncepcję Boga, ale ich wysiłki, aby oprzeć tę koncepcję na hebrajskiej Biblii, muszą upaść w obliczu przytłaczającej historii tej Biblii. Pisma Hebrajskie są jasne i jednoznaczne na temat jedności Boga.
.
Hebrajska Biblia potwierdza jedynego Boga z jednoznaczną jasnością. Monoteizm, bezkompromisowa wiara w jednego Boga, jest znakiem rozpoznawczym hebrajskiej Biblii, niezachwianą afirmacją judaizmu i niezachwianą wiarą Żyda ”.
Słowa szanownego rabina zdradzają, po pierwsze że nie rozumie on doktryny Trynitarnej myląc ją z tryteizmem (trzech bogów) oraz po drugie jego uparte przywiązanie do tradycji, która nie pozwala mu spojrzeć z otwartym i oświeconym przez Ducha Świętego umysłem na tekst Tory, gdzie aż kipi od dowodów na potwierdzenie naszej świętej doktryny.
Archidecezja Łódzka Kościoła Rzymsko-katolickiego ma się czym poszczycić bo zaiste na naszych oczach stała się rzecz niebywała a i przełomowa. Reprezentujący agendę Jego Ekscelencji Księdza Doktora Mateusza Wicharego (obojga wyznań) sympatyczny pan w koloratce (o ile wieść prawdę niesie to wykładowca na WBST) ksiądz Leszek Wakuła zachęcał do uczestnictwa w Tygodniu Ekumenicznym. Tam szanowni baptystyczni parafianie mieli okazję złączyć się w duchowym nierządzie z Rzymskimi katolikami w modlitwie, śpiewie, kolorowym tańcu i innych duchowych aktywnościach.
Być może od natłoku teologicznych informacji niektórym baptystom zaczyna się już nieco mieszać w głowach, stąd pewna niekonsekwencja w wypowiedzi pana stylizowanego na księdza. O co chodzi? O ogłoszoną właśnie:
a. jedność ewangelii KChB i KRK
b. tożsamość czczonego Mesjasza
c. podstawę wiary czyli Pismo Święte
Posłuchajmy słów księdza-pastora…
Jedynym sposobem, dzięki któremu kazania mogą być zgodne z Biblią i konsekwentnie jasne jest stworzenie i wdrożenie zdefiniowanego, powtarzalnego i zrównoważonego procesu, dzięki któremu każdy rozważany fragment następujący po poprzednim będzie rozważany w identyczny sposób.
To prowadzi do konsekwentnej egzegezy i przejrzystego kazania.
Niezawodną zasadą jest, że Pismo Święte powinno być interpretowane przez Pismo, tzn. jedna część przez drugą. A więc wszelka dysputa co do prawidłowości, pełności i oczywistości znaczenia jakiegoś fragmentu musi być potwierdzona w świetle jaśniejszych, porównywalnych fragmentów.
Dzieje 15:15-16 15. A z tym się zgadzają słowa proroków, jak jest napisane: 16. Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida; odbuduję jego ruiny i wzniosę go;
.
2 Piotra 1:20-21 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu (ἰδίας idias – prywatnemu, osobistemu) wykładowi. 21. Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.
Efez. 1:4-7 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 6. Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym; 7. W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;
„Tutaj z pewnością upadek Adama nie jest z góry zakładany jako uprzedni w czasie, ale nasza uwaga jest skierowana na to, co Bóg z góry ustalił przed wszystkimi wiekami, kiedy był zadowolony, aby zapewnić lekarstwo na nędzę rodzaju ludzkiego. Jeśli ktoś zarzuci, że ta rada Boża zależała od upadku człowieka, który [Bóg] przewidział, to mi wystarczy aż nadto do odpowiedzi, że ci, którzy chcą zapytać lub pragną dowiedzieć się więcej o Chrystusie, niż Bóg przeznaczył przez jego tajemnicę dekretu, z bezbożną śmiałością przypuszczają, że wymyślą nowego Chrystusa.” – Jan Kalwin, Instytuty II 12,5
Myśl Kalwina powinna stanowić poważne ostrzeżenie dla heretyków wyznających doktryny Arminiusza, gdzie Boża predestynacja rzekomo zależała od wyboru człowieka (Bóg miałby w takim ujęciu predestynować tych, którzy w przyszłości zdecydowali się uwierzyć w Boga).
„Istnieje zewnętrzna praktyka religijna bez wewnętrznego doświadczenia. Nie jest ona do niczego przydatna.” – Jonathan Edwards, Istotne doznania
Dlaczego chrześcijanie dają się tak łatwo zwieść Arminianom, jakoby ci wierzyli w biblijną Ewangelię? Jest to kwestia semantyki. Arminianie używają dokładnie tych samych słów, zwrotów, zdań i tekstów jednakże przeinaczając całkowicie ich znaczenie.
Sola Scriptura – prawda jest tylko w Piśmie, jednak interpretuję teksty soteriologiczne przy pomocy eisegezy (tradycja molinizmu jako wyjściowe założenie interpretacyjne)
Sola Gratia – zbawiony jestem z łaski, którą daje Bóg jednak to ja zdecydowałem czy ją przyjmę
Sola Fide – zbawiony jestem przez wiarę, jednak to ja muszę w sobie wiarę wzbudzić.
Solus Christus – zbawienie jest tylko w Chrystusie, jednak też i we mnie samym, ponieważ dzieło to muszę dokończyć poprzez wytrwanie w wierze (wiara rozumiana jako przyczyna, nie owoc, zatem wzbudzenie wiary biorące się z czytania Pisma czy też nieutracenie wiary poprzez niegrzeszenie, dobre uczynki czy też czytanie Pisma to w rzeczywistości uczynek).
Soli Deo Gloria – Bogu należna jest wszelka chwała jednakże z racji własnego wkładu w zbawienie część chwały należna jest mnie
Jest to urzeczywsistnione dwójmyślenie (ang. doublethink) – termin pochodzący z powieści George’a Orwella pt. Rok 1984, w nowomowie oznaczający umiejętność demonstrowania równoczesnej wiary w wiele poglądów sprzecznych pod względem logicznym. Ten doktrynalny absurd można podsumować komiczną wypowiedzią fikcyjnego bohatera filmów karate ostatniego sortu:
„To Tytanowy Janusz ja myslalem, że on istnieje naprawdę a to tylko legenda… wprawdzie ja jestem najlepszy [mistrz sztuk walki] ale on jest jeszcze lepszy” – Wściekły Wąż, Wściekłe Pięści Węża
Historycznie rzecz ujmując sposób ani nieznany ani nowy
Artykuł obnaża sodomię kryjąca się pod płaszczykiem religijnych karierowiczów odwołujących się do reformacji. W rolach głównych wilki gotowe za przywileje mieszać naszego Pana z błotem, wypierający się Boga Judasze, nieszczęśnicy zabiegający o trzydzieści srebrników.
Łuk. 16:13 Żaden sługa nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował, albo jednego będzie się trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.
Wiemy już na pewno, że Prezydent Jacek Sutryk jest honorowym patronem kolejnego wrocławskiego Marszu Równości. Dodajmy, że Sutryk finansował w znacznym stopniu wrocławski ekumeniczny festiwal „Odnowienie”, którego pomysłodawcą, inicjatorem, organizatorem jest pastor i wielce namaszczony „prorok”, który twierdzi, że w cudownej futurystycznej wizji Bóg rzekł do niego: daję ci to miasto.
źródło: SolaScriptura.pl
Pastor Adam Piątkowski, bo o nim mowa, jak i pozostali pastorzy z komitetu organizacyjnego festiwalu (Wrocławskie Przymierze Pastorów) niezmiennie wyrażają zachwyt włodarzem Wrocławia i jego postawą względem ich corocznej inicjatywy.
Rzym. 1: 25 Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.
Pewien zatwardzony przez Boga człowiek stwierdził stanowczo, że przed okresem Nowego Przymierza, czyli w Starym Testamencie i wcześniej, ludzie byli zbawiani w nieco inny sposób niż obecnie. Konkretnie stał twardo na pozycji, że:
a. Duch Święty nie przebywał w wierzących;
b. wierzący nie byli narodzeni z góry;
c. nie byli oni ożywieni duchowo za życia (bez Ducha Świętego człowiek jest duchowo martwy);
d. nie byli ożywieni duchowo nawet po śmierci – przebywając w w Raju, byli oni na wpół martwi;
e. w związku z tym zbawieni byli częściowo z łaski a częściowo z uczynków.
Implikacje powyższej nauki są tragiczne, ponieważ w takim razie ci, co do których mamy pewność, że znaleźli się ostatecznie w obecności Bożej (jak Abraham, Izaak, Jakub, por. Mat. 22:32; Marek 12:26-27; Łuk. 20:37-38), za życia, byli martwi duchowo, cieleśni, natomiast po śmierci fizycznej znajdowali się w jakimś rodzaju letargu, ich wiara zaś nie była dziełem przebywającego w nich Ducha Świętego, lecz formą autosugestii, samozaprogramowaniem skierowanym w stronę Boga, sama ofiara Chrystusa zaś była dla nich niewystarczająca (herezja zatracenia).
Poniżej refutacja tej podstępnej nauki:
2 Tym. 3:14-15 14. Ty zaś trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, wiedząc, od kogo się tego nauczyłeś; 15. I ponieważ od dziecka znasz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie.
Purytanie dobrze znali swoje biblie. Często kwestią medytacji dla współczesnych pastorów jest zastanowienie się, czy w tamtych czasach w purytańskim kościele mogliby być dopuszczeni jako członkowie, a tym bardziej jako pastorzy, mając dzisiejszą wiedzę na temat Biblii.
Treść Pisma Świętego przedstawiona jest z różną jasnością, toteż niektórzy ludzie mają lepsze zrozumienie Pisma od innych. Jednak sprawy, które są istotne dla zbawienia człowieka, które człowiek musi poznać, uwierzyć w nie i być im posłuszny, są tak jasno przedstawione i wytłumaczone w różnych miejscach, że zarówno wykształceni jak i nie wykształceni mogą osiągnąć wystarczające ich zrozumienie, jeśli tylko posługiwać się będą zdrowym rozsądkiem.
Psalm 19:8 Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy.
.
Psalm 119:13 Swoimi wargami opowiadam wszystkie nakazy twoich ust
.
2 Piotra 3:16 Jak też mówi o tym we wszystkich listach. Są w nich pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu
