utworzone przez Reformowani | mar 24, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Pozorna sprzeczność
Psalm 14:1 Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniali obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
Mat. 5:22 Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego.
W Psalmie 14:1 Bóg mówi, że tylko głupiec nie uwierzy w niego. Ale w Ewangelii Mateusza 5:22 Biblia mówi, że nie powinniśmy nikogo nazywać głupcem.
Nie rozumiem tego, czy te wersety nie kłócą się ze sobą?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 23, 2020 | Teologia systematyczna, Trynitologia
Potrzeba Bożego oświecenia
Gdy rozważamy samoistność Boga, Jego wieczną samoegzystencję wkraczamy do tego wymiaru charakteru Boga, który jest najbardziej niepojmowalny dla naszych umysłów. Dlatego też głęboko potrzebujemy łaskawości, potrzebujemy aby Bóg zniżył się do naszego poziomu i przemówił do naszych dziecięcych umysłów (1 Kor. 13:9-12). Istota Boga bowiem wykracza daleko poza abstrakcyjne i filozoficzne spekulacje.
Możemy jedynie patrzeć na istotę Boga z największym i powalającym na kolana podziwem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 19, 2020 | Teologia reformowana
Dominująca nauka
Wyznawany przez większość „chrześcijan” pogląd, że człowiek prawdziwie wierzący może odpaść od wiary i utracić zbawienie można podsumować jednym zdaniem:
Czy wiesz, że jak nie będziesz wydawać owocu to zostaniesz w ogień wieczysty wrzucony to znaczy, że pomimo wybrania nas przez Boga i tak możemy odpaść i utracić zbawienie?
Nauka ta czyni z Boga sadystę, który ukarał swojego Syna za grzechy człowieka w ostateczności i tak ponoszącego karę za te same grzechy, za które cierpiał Chrystus, i za które wstawiał się do Ojca…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 18, 2020 | Sabatarianie i legaliści
Metodyzm: wylęgarnia heretyków
W dobie, kiedy do grona uprawiających duchowy nierząd z Rzymskim katolicyzmem dołączyła kolejna grupa, czyli Adwentyści Dnia Siódmego, warto zastanowić się nad korzeniami tego kultu. Tutaj bardzo pomocnym będzie studium życia założycielki i głównej „nieomylnej prorokini”. Jak zwykle na scenie pojawią się demoniczne manifestacje, fałszywe proroctwa i mówienie niezrozumiałym bełkotem. Duch fałszu w swojej całej krasie.
Ellen G. White urodziła się w Gorham w stanie Maine, 26 listopada 1827 roku. Jej nazwisko panieńskie brzmiało Harmon. Gdy była dzieckiem, jej rodzice przeprowadzili się do Portland w tym samym stanie.
W swych „Świadectwa dla Zboru” (t. I str. 9-58), E.G. White przedstawia długi opis swojego dzieciństwa, młodości, nawrócenia i przyjęcia adwentyzmu na skutek nauczania Williama Millera. Jej rodzice i cała rodzina należała do Kościoła Metodystów, skąd jednak zostali wyłączeni za zdecydowane popieranie doktryn Millera.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 17, 2020 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Schorowany, zbity człowiek
Na przełomie dekad, między 49 a 50 rokiem Anno Domini z ust Apostoła Pawła padają znamienne słowa zapisane w Liście do Galacjan.
Gal. 4:13 Wiecie przecież, że pierwszy raz głosiłem wam ewangelię w słabości (ἀσθένειαν astheneian – chorobie) ciała.
Paweł chorował i nikt nie był w stanie go uzdrowić. Jeszcze pięć lat później słyszymy jak echo o postępującym schorzeniu ciała, które prowadziło tego bohatera wiary do osłabienia psychicznego, już nie tylko podległy był niemocy ale też cierpiał w duszy strach przechodzący niemal w cielesny paraliż.
1 Kor. 2:3 I byłem u was w słabości (ἀσθενείᾳ astheneia – chorobie), w bojaźni (φόβῳ fobo – strach, terror) i z wielkim drżeniem (τρόμῳ πολλῷ trome pollo – często powracające drgawki).
.
τρόμος tromos – dosł. wywołane strachem drgawki – zwrot używany do opisania niepokoju tego, kto całkowicie nie ufa swojej zdolności do spełnienia wszystkich wymagań, ale religijnie robi wszystko, co w jego mocy, aby wypełnić swój obowiązek
.
πολύς polus – nacisk położony jest na powracające i powtarzające się liczne wystąpienia, tutaj: strachu
Na przestrzeni 5 lat nikt nie uzdrowił Pawła z tej wielkiej choroby, choć był to człowiek pełen wiary i poruszał się w środowisku wierzących chrześcijan. Mimo słabości ciała wielkie dzielo krzewienia Ewangelii (Dzieje 9:15; Rzym. 1:14-15; 1 Kor. 1:17; 9:16), slużba zakladania zborów (Dzieje 14:23; 19:9; Tyt. 1:5) raczej nabrały tempa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 16, 2020 | Teologia reformowana
Czy elakcja jest nauczaniem w Księdze Rodzaju?
Tak, podstawa wyboru znajduje się w 1 Mojż. 1-3. Piotr naucza, że sam Jezus został ustanowiony przed założeniem świata, aby umarł za swój lud Paweł mówi, że dzieci Chrystusa zostały wybrane „w Nim przed założeniem świata” i „przeznaczył [je] do przyjęcia do siebie jako synów przez Jezusa Chrystusa”
1 Piotra 1: 19-2019.Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego; 20. Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.
.
Efez. 1:4-5,114.Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 11.W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 13, 2020 | Teologia historyczna
Pierwsi apologeci
1 Piotra 3:15 Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie zawsze gotowi udzielić odpowiedzi każdemu, kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei, z łagodnością i bojaźnią.
.
Gal. 2:4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić.
Wzrost znaczenia herezji i heterodoksji w pierwszym Kościele wymusił na ortodoksyjnie wierzących nauczycielach podjęcia wyzwania i obrony wiary raz przekazanej świętym (Judy 1:3-4). Kościół pozbawiony apologetów i polemistów staje się łatwym łupem fałszywych nauczycieli, którzy jako synowie ciemności są sprytniejsi od swoich przeciwników czyli nauczycieli zdrowej nauki i gdy już zajmą odpowiednią pozycję za puplitem, poprzez zręczne machinacje eliminują głosicieli prawdy i rozpoczynają rzeź owiec. (Łuk. 16:8; Dzieje 20:29).
II wiek naszej ery to okres wybitnych postaci chrześcijańśkiej apologetyki
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 12, 2020 | Greka Koine
Definicja
Tryb ten wyraża nakaz lub błaganie wynikające z silnego argumentu. Słowo imperatywnypochodzi od łacińskiego impĕrāre i w języku polskim oznacza „narzucać, rozkazywać”. Tryb rozkazujący w języku greckim występuje zarówno u drugiej, jak i trzeciej osobie.
I jak można się spodziewać, czas teraźniejszy w trybie rozkazującym wyraża działanie w toku (działanie ciągłe).
Czas przeszły dokonany aorist trybu rozkazującego wyraża jednak działanie, którego aspekt czasowy nie jest zdefiniowany i określa czynność rozpoczętą w przeszłości, którą należy dokończyć obecnie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 10, 2020 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Trynitologia
W przededniu katastrofy
W VII wieku przed narodzeniem Chrystusa Pana królestwo Judy kwitnie militarnie i gospodarczo. W czasie 52 lat rządów króla Uzjasza (790 – 739 B.C.) państwo zostało ufortyfikowane (2 Kronik 26:3-5; 8-10; 13-15), w kraju panuje pokój. Jednakże religia zaczyna upadać, rodzi się fałszywa duchowość (2 Król. 15:34; 2 Kronik 26:16-19) a wraz z nią moralność, co w ostateczności zaowocuje uprowadzeniem calego narodu do Babilonu (2 Król. 20:17-18; 24:11-20)
Bóg ostrzega swój lud ale złudzenie siły, dobrobytu i religijne samozadowolenie zaślepiają serca Żydów. Upadek jest nieunikniony, jednakże Suwerenny Pan nie tylko czuwa ale jest także autorem wszystkich wydarzeń.
Izaj. 14:24 Przysiągł PAN zastępów, mówiąc: Zaprawdę, jak obmyśliłem, tak będzie, a jak postanowiłem, tak się stanie;
.
Izaj. 42:24 Kto wydał Jakuba na rabunek, a Izraela łupieżcom? Czy nie PAN, przeciwko któremu zgrzeszyliśmy? Nie chcieli bowiem kroczyć jego drogami ani słuchać jego prawa
Przyjdzie dzień, gdy sam Jahwe, Pan z nieba (1 Kor. 15:47) wkroczy na scenę a wraz z Nim zbawienie. Imię jednego z wybranych do ogłoszenia tego dzieła proroków to Izajasz (hebr. יְשַׁעְיָה) – co się tłumaczy zbawienie należy do Jahwe. Jest ono symboliczne ponieważ odnosi się do Mesjasza oraz dzieła zbawienia, którego jest autorem: dla Izraela duchowego, dla wszystkich wybranych.
Poniższe rozważanie oparte jest o interpretacyjną zasadę progresywnego objawienia, według której teksty objawione przez Ducha w Starym Testamencie należy interpretować przez pryzmat objawienia Nowego Testamentu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 9, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Istotne pytania
Czym różni się posługa Ducha Świętego w Starym i Nowym Testamencie?
Czy w wierzących w Starym Testamencie na stałe zamieszkiwał Duch Święty, czy też po prostu Duch zstąpywał na nich do specjalnych zadań?
Jakie jest znaczenie Pięćdziesiątnicy?
Czy to było wtedy, gdy wierzący byli zamieszkiwani przez Ducha?
Jak wierzący w Starym Testamencie byli uświęceni?
Czy to przez przestrzeganie prawa, działanie Ducha, czy też przez jedno i drugie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 6, 2020 | Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa
Systemowa degeneracja
Psalm 62:4 [ludzie] mają upodobanie w kłamstwie, ustami swymi błogosławią, ale w sercu złorzeczą. Sela
Zaskakującym jest jak łatwo w dobie elektronicznych mediów zmienić rzeczywistość, nawet tą teologiczną. Baptyści, którzy utracili swoją doktrynalną tożsamość najzwyczajniej w świecie kłamią chociażby usuwając z symboli wiary niewygodne fakty. Odwiedzając stronę internetową KChB z Gdańska zostaniemy grzecznie przywitani następującymi słowy:
Witamy w II Zborze Kościoła Chrześcijan Baptystów w Gdańsku. „Kochamy Boga, służymy ludziom”.
I tuszujemy historyczną prawdę – trzeba by szczerze dodać. Poniżej kuriozalny przykład tego procederu:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 5, 2020 | Teologia reformowana
Kwestia wycięcia gałęzi
List do Rzymian 11:16-25
16. A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.
17. Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejscewszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,
18. to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.
19. Powiesz tedy: Odłamane zostały gałęzie, abym ja był wszczepiony.
20. Słusznie! Odłamane zostały z powodu niewiary, ty zaś trwasz dzięki wierze; wzbijaj się w pychę, ale się bój.
21. Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, nie oszczędzi też ciebie.
22. Zważ tedy na dobrotliwość i surowość Bożą – surowość dla tych, którzy upadli, a dobrotliwość Bożą względem ciebie, o ile wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz odcięty.
23. Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
24. Bo jeżeli ty, odcięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ileż pewniej zostaną wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego należą.
25. A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,
Głosiciele utracalności zbawienia, powołują się na List Pawła do Rzymian, a dokładniej mówiąc na 11 rozdział, gdzie mowa o wszczepieniu i odcięciu gałęzi drzewa oliwnego. Czy mają rację? Czy Chrystus cierpiał i umarł na krzyżu po to, aby człowiek wierzący mógł utracić zbawienie? Czy Bóg wylał gniew na Mesjasza za każdy grzech, w tym za grzech niewiary w Chrystusa, aby mimo wszystko karać chrześcijan, którzy upadli w wierze? Czy chodzi tutaj o utracalność zbawienia?
Zapraszamy do lektury.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 4, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Warunek zbawienia?
Mat. 5:7 Błogosławieni miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia.
Czy zbawienie jest zależne od ludzkich aktów miłosierdzia? Jest to niedorzeczność ponieważ żaden człowiek nie może być doskonale miłosierny, tak jak Bóg. Zatem jedno odstępstwo od reguły skreślałoby „zbawionego” z Księgi Życia a to jest niemożliwe (Obj. 3:5). Fragment informuje raczej o stale widocznej w wierzących postawie miłosierdzia, to jest w osobach wydających owoce Ducha Świętego:
- którzy uznają swoje duchowe bankructwo (wers 3)
- trwają w upamiętaniu (wers 4)
- są dziećmi pokoju (wers 5)
- rozumieją, że nie posiadają wewnętrznej sprawiedliwości (wers 6)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 1, 2020 | Greka Koine
Definicja
Grecki czas przyszły, podobnie jak czas przyszły w języku polskim, wyraża przede wszystkim czynność, która będzie miała miejsce w przyszłości. Jednak, podobnie jak w przypadku wszystkich czasów greckich, czas przyszły może posiadać wiele aspektów, w zależności od oczekiwań mówcy w stosunku do możliwego przyszłego wydarzenia.
Wyróżniamy następujące rodzaje czasu przyszłego:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 28, 2020 | Teologia systematyczna
5:6 Boża opatrzność względem duchowych ślepców
Bóg jako sprawiedliwy sędzia inaczej postępuje ze złymi i niepobożnymi ludźmi. Zaślepia i zatwardza ich serca z powodu ich grzechów. Wstrzymuje swoją łaskę, która mogłaby oświecić ich umysły i skruszyć ich serca; a czasem odbiera im dary, których im udzielił.
Stawia ich również w sytuacjach,w których ich złe serca ulegają grzechowi. Innymi słowy – zostawia ich na pastwę ich własnego, wrodzonego zepsucia, pokuszeń świata oraz władzy szatana, czego konsekwencją jest, że zatwardzają swe serca przez te same rzeczy, których Bóg używa dla zmiękczenia serc innych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 27, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Grzeszność ukrytego grzechu
Głoszenie prawa przez Jezusa jest druzgocącym ciosem przeciwko kłamstwu, że fasada wystarcza.
Nasz Pan wielokrotnie nauczał, że grzech ukryty w środku, ukryty przed wzrokiem wszystkich innych, obciąża tak samo jak grzech, który przejawia się w najgorszych formach bezbożnego zachowania. Ci, którzy nienawidzą innych, są tak samo winni, jak ci, którzy eksponują nienawiść; a ci, którzy oddają się prywatnym pożądliwościom, są tak samo winni jak bezmyślni cudzołożnicy.
Mat. 5: 21-3021. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz zabijał, a kto by zabił, podlega sądowi. 22. Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego. 23. Jeśli więc przyniesiesz swój dar na ołtarz i tam przypomnisz sobie, że twój brat ma coś przeciwko tobie; 24. Zostaw swój dar tam przed ołtarzem, idź i najpierw pojednaj się ze swoim bratem, a potem przyjdź i ofiaruj swój dar. 25. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, aby przeciwnik nie wydał cię sędziemu, a sędzia strażnikowi, i aby nie wtrącono cię do więzienia. 26. Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie oddasz ostatniego grosza. 27. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz cudzołożył. 28. Lecz ja wam mówię: Każdy, kto patrzy na kobietę, aby jej pożądać, już popełnił z nią cudzołóstwo w swoim sercu. 29. Jeśli więc twoje prawe oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, aby zginął jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało było wrzucone do ognia piekielnego. 30. A jeśli twoja prawa ręka jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, aby zginął jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało było wrzucone do ognia piekielnego.
Zatem chrześcijanie nie powinni uważać potajemnych grzechów za mniej poważne i bardziej godne szacunku niż grzechy, które wszyscy widzą. Oto trzy powody, dla których sekretny grzech jest szczególnie odrażający:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 26, 2020 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Zapomniana sztuka logicznego myślenia
Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie
Logika i krytyczne rozumowanie są ważnymi elementami naszego myślenia, szczególnie jeśli chodzi o myślenie o naszej wierze. W poniższym artykule omówionych będzie kilka korzyści wynikających ze studiowania filozofii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 25, 2020 | Eklezjologia: nauka o kościele
Płaska struktura organizacyjna
1 Piotra 5:1-2 1. Starszych (Πρεσβυτέρους Presbyterous) , którzy są wśród was, proszę jako również starszy i świadek cierpień Chrystusa oraz uczestnik chwały, która ma się objawić: 2. Paście (ποιμάνατε poimate) stado Boga, które jest wśród was, doglądając (ἐπισκοποῦντες episkopountes) go nie z przymusu, ale dobrowolnie, nie dla brudnego zysku, ale z ochotą;
Mając na uwadze trzy słowa mianowicie 1) πρεσβύτερος presbuteros – starszy, 2) ποιμήν poimen – pasterz, pastor, 3) ἐπίσκοπος episkopos – biskup, nadzorca, rozumiemy, że wszystkie one odnoszą się do tego samego urzędu sprawowanego przez jedną osobę.
Dzieje 20:17 Z Miletu posłał do Efezu, wzywając do siebie starszych (πρεσβυτέρους presbiterous – liczba mnoga) kościoła (jednego lokalnego, o czym świadczy liczba pojedyńcza słowa ἐκκλησίας ekklesias)
Przemawiając do tej grupy, Apostoł stwierdza:
Dzieje 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami (ἐπισκόπους episkopous), abyście paśli (ποιμαίνειν poimainein) kościół Boga, który on nabył własną krwią.
Widzimy, że wszystkie trzy terminy odnoszą się do tego samego urzędu. Powyższe podsumowanie niesie ze sobą następujące informacje
- Termin starszy odnosi się do charakteru – duchowej dojrzałości
- Terminy pasterz i nadzorca (biskup) referuje do funkcji
.
– pasterz karmi, chroni, leczy swoich ludzi
– nadzorca zarządza i dowodzi tak ludźmi jak i wszystkim, co się dzieje w kościele
Zatem lider to osoba dojrzała duchowo oraz fizycznie, która naucza prawdy, refutuje herezje i prowadzi do duchowego wzrostu podwładnych, w tym samym czasie zarządza i nadzoruje wszystkim, co się dzieje w kościele. Dlatego właśnie jedna osoba nie jest w stanie podołać temu zadaniu i potrzebna jest grupa pastorów.
Biblia przedstawia najbardziej płaską formę organizacji Kościoła opartej o lokalne struktury, poza które nie ma możliwości wykroczenia (nie istnieje coś takiego jak rada naczelna denominacji, funkcja prezbitera naczelnego itd.). Każdy kościół jest w pełni niezależny i autonomiczny, zarządzany kolektywnie przez grupę starszych, którzy wszystkie decyzje podejmują w całkowitej jedności poprzez aklamację. Ani demokracja, ani władza ludu nie ma miejsca w biblijnym modelu zarządzania.
Przedmiotem dalszych rozważań nie będzie pasterzowanie (czyli nauka egzegezy i ekspozycji), lecz nadzorowanie nad kościołem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 24, 2020 | Islam
Szokująco sprośny „prorok”
2 Piotra 2:2-3 [o fałszywych prorokach] 2. Wielu zaś podąży za ich zgubną drogą (ἀσελγείαις aselgeias), a droga prawdy z ich powodu będzie bluźniona. 3. I z chciwości będą wami kupczyć przez zmyślone opowieści. Ich sąd od dawna nie zwleka, a ich zatracenie nie śpi.
.
ἀσέλγεια aselgeia – publicznie szokująca bezmyślna sprośność
Pismo Święte przedstawia nam szereg wskazówek umożliwiających zidentyfikowanie fałszywego proroka. Jeśli o relację do Bożego, objawionego i spisnaego Słowa chodzi to tekst Piotra wskazuje na potajemnie wprowadzaną herezję i negację prawdy (dowód obiektywny), czego środkiem będzie sfabrykowana teologia zaś negatywnymi cech zwodziciela zaliczane są powódki materialne oraz nieposkromiona seksualność (dowód subiektywny).
Relacja z małżeństwa Mahometa z Zainab bint Jash jest bardzo niepokojąca i pokazuje, że nauki Mahometa są całkowicie sprzeczne z Bogiem Biblii w kilku kwestiach:
- pożądania
- rozwodów
- i adopcji
Tradycja islamska opowiada, jak Mahomet dostrzegł nagą Zainab, żonę jego adoptowanego syna i byłego niewolnika Zaida bin Harithah, i uznał ją za bardzo piękną. Usłyszawszy to, Zaid zaproponował rozwód Zainaby, aby Mahomet mógł się z nią ożenić.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 21, 2020 | Teologia reformowana
Utrata zbawienia uniwersalnego odkupienia
Niektórzy przytaczają argument na rzecz uniwersalnego odkupienia w oparciu o fragmenty Pisma, które zdają się sugerować, że niektórzy z tych, za których Chrystus umarł mogą jednak zginąć. W takim przypadku problemem staje się to, że Chrystus umierając za wszystkich, nie wszystkich zbawił.
Przede wszystkim chcę powiedzieć, że nawet jeśli niektórzy z tych, za których Chrystus umarł mieliby zginąć, nie dowodzi to tego, iż umarł On za wszystkich zgubionych! Zaprzeczamy jednak temu, że jakikolwiek fragment Pisma mówi, iż ktokolwiek z Bożych wybranych może zginąć. Zbadajmy więc te fragmenty, które tak często używane są przez tych, którym się przeciwstawiamy.
(więcej…)
