utworzone przez Reformowani | sie 20, 2020 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Teza zakonolubnych
Legalizm polega na próbie wypełnienia doskonałego Bożego Prawa w celu osiągnięcia zbawienia. Jest to forma fałszywego kultu Boga oparta o założenie iż Boża świętość, do której zostali wezwani chrześcijanie (1 Piotra 1:15-16) może być tu na ziemi osiągnięta na dwa sposoby
a) przez doskonałe wypełnienie nakazów Prawa
b) przez wypełneinie ludzkich nakazów (obniżenie Bożego standardu)
Są rzeczywiście na świecie ludzie, skupieni najczęściej w rozmaitych pseudo-judaistycznych ugrupowaniach, często o charakterze zielonoświąkowym. Opierają oni swoją wiarę między innymi na wyrwanym z kontekstu wersie:
Rzym. 2:13 Gdyż nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale ci, którzy wypełniają prawo, będą usprawiedliwieni
Proste czytanie tak przedstawionego fragmentu sugeruje odbiorcy iż usprawiedliwienie w Bożych oczach osiągają ci, którzy wypełniają Prawo. I nie chodzi tu o przypisaną sprawiedliwość Chrystusa, który faktycznie to Prawo wypełnił (Mat. 3:15; 5:17; 9:14; Rzym. 8:3; 1 Piotra 2:22), lecz o ich osobistą sprawiedliwość, jaką przez szereg zabiegów i wysiłków zdołali posiąść.
Nauka powyższa jest niebiblijna i prowadzi na zatracenie. W artykule wykazany zostanie błąd oraz przedstawiona nauka o roli Prawa, szczególnie jego moralnego aspektu, tak za Starego jak i Nowego Przymierza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 18, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Obsesja Ateisty
2 Tym. 3:16-17 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.
Kiedy pojawia się problem ze zrozumieniem Słowa Bożego dla wierzącego jest to impuls do głębszego szukania. Człowiek wierzący zakłada, że problem jest po jego stronie, a rozwiązanie tego problemu jest Wolą Boga. Natomiast dla niewierzącego każdy ”znak” jest dowodem potwierdzającym słuszność jego niewiary (wiary ze znakiem odwrotności, jak np. w Efez. 2:2 gdzie greckie ἀπείθεια apeitheia oznacza rozmyślną niewiarę).
Często niewierzący, a zwłaszcza wojujący Ateiści szukają sposobu do podważenia wiarygodności Biblii, albo do podważenia moralności Boga. Jest to mocny dowód pośredni, iż Ateiści zakładają istnienie Boga Biblii, ale obsesyjnie poszukują dowodów na brak Jego istnienia. Nikt bowiem normalny nie poświęca swojego czasu, aby udowodnić innym złych cech fikcyjnych postaci takich jak Myszka Miki czy Kaczor Donald.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 17, 2020 | Eklezjologia: nauka o kościele
Kościół a liderzy
Czwarta księga Instytutów Religii Chrześcijańskiej Jana Kalwina to klasyczne dzieło eklezjologii. Ta księga jest najdłuższą częścią Instytutów, ukazuje ona głębokie zainteresowanie i miłość Kalwina do Kościoła. Wśród wielu zbawiennych cech tej książki jest pełnowymiarowa ekspozycja tych przywódców kościelnych, których Kalwin nazywał „doktorami i ministrami” Kościoła. Kalwin podejmuje w niej tak istotne pytania, jak:
- Dlaczego potrzebny jest urząd kościelny?
- Jakie funkcje pełnią wyświęceni mężczyźni?
- W jaki sposób urząd duszpasterski odnosi się do przewodnictwa Chrystusa nad Kościołem i do kapłaństwa wszystkich wierzących?
Chociaż nie będziemy tutaj analizować całej teologii posługi Kalwina, istnieje kilka interesujących aspektów jego rozumienia przesłanek posługi, które zasługują na uważną uwagę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 14, 2020 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Pretekst Remonstrantów
Tyt. 2:11 Objawiła się bowiem łaska Boga, niosąca zbawienie wszystkim ludziom
Jakżeż prostym narzędziem zdaje się być powyższy fragment w rękach pozbawionych Ducha Świętego spadkobierców nauk Jakuba Arminiusza, którzy z radością cytują go w oderwaniu od kontekstu, twierdząc przy tym stanowczo, że Chrystus zbawił na krzyżu wszystkich ludzi bez wyjątku (w tym oczywiście Judasza, Antychrysta i miliardy idące na wieczne zatracenie do piekła).
Czy rzeczywiście czytamy tutaj o zbawieniu, które objęło swoim zakresem wszystkich ludzi na całym świecie przez wszystkie czasy? Nawet prosta egzegeza oparta o zasady hermeneutyki przeczy tej karkołomnej herezji. Zagłębijmy się zatem w Słowo Boże.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 13, 2020 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Znieważony Duch chwały
1 Piotra 4:14 Duch chwały, Duch Boży spoczywa na was, który przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony.
Duch Święty, nasz Bóg Wszechmocny i Stworzyciel, Trzecia Osoba Trójjedynego Boga dziś przez odszczepieńców i fanatyków jest deptany w sposób jaki w historii Kościoła nie ma precedensu. Bluźnią Mu antytrynitarze i zielonoświąkowcy uznając za moc Boga.
Ci pierwsi jako instrumentalną siłę, ci ostatni jako byt podległy żądaniom odpowiednio zmotywowanego człowieka. Jedni uważają, że Duch Święty to zogniskowana Boża wola posiadająca siłę sprawczą, drudzy poprzez swoje ohydne neo-pogańskie rytuały samowzmocnienia czynią z Niego utylitarne narzędzie spełniania zachcianek zdeprawowanego umysłu.Wszystko to brednie a my głosimy:
O jakże piękny i wspaniały w swej Boskiej istocie jest Duch Święty!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 12, 2020 | Charyzmania, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Cztery atrybuty Kościoła Chrystusa
Efez. 2:20 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus
Od czasów Soboru w Konstantynopolu (381 r n.e), kościół chrześcijański wyznaje w swoim credo, że posiada cztery atrybuty prawdziwości (autentyczności). Jest
- jeden,
- święty,
- powszechny
- i apostolski
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2020 | Teologia historyczna
Boże wezwanie do apologetyki
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
.
Gal. 2:5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii
Pismo wzywa biskupów do doktrynalnej czujności (1 Tym. 3:2; Obj. 3:2) nie bez powodu. Zdrowa doktryna została zaatakowana na wielu frontach, gdzie dwa z nich wyraźnie się odznaczają na tle pozostałych. Mowa tutaj o legalizmie judaizatorów i mającym swe korzenie w mistycyzmie wschodnich religii gnostycyzmie. Nieraz współdziałały one ramię ramię w celu zniszczenia prawdy, czego świadectwem jest List do Kolosan (por. Kol. 1:15-19; 2:2-3; 2:8-11; 2:15-23).
“Wiele herezji pierwszego i drugiego wieku było jak majaczenia szaleńców idących bez określonego standardu czy to naturalnego czy ponadnaturalnego, czy to rozsądku czy Pisma, szaleńców, którzy całkowiecie skupili się na ich fantazjach tworzących ich systemy wierzeń”. – William Cunningham, Historyczna Teologia
Według Teodoreta z Cyru przysłowiowa „puszka pandory” doktrynalnego szaleństwa została otworzona przez opisanego w Słowie Szymona Maga (Dzieje 8:9-23) to od niego czerpali garściami Meander, Satornil, Bazylides, Izydor, Karpokratejczycy, Epifanejczycy, Prodikos, Walentyn, Sekundus, Askodruci, Archontyci, Kolobrasjowie, Barbelioci, Setianie, Kainici, Antytakci, Peratowie, Monoimos, Hermogenes, Wodofiarnicy, Sewer, Bardesanos, Harmoniusz, Florian, Blastos, Cerdon, Marcjon, Apelles, Manes, Ebion, Ceryn, Atnymon i wielu, wielu innych odszczepieńców. Wiele współczesnych herezji (arminianizm, zielonoświątkowstwo, katolicyzm, adwentyzm, szabatarianizm, itd.) ma swoje korzenie właśnie w legalizmie i mistycyzmie.
Jak zawsze do walki o prawdę raz przekazaną świętym Pan Bóg wysłał i usposobił zacnych apologetów, dziś poznamy dwóch kolejnych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 10, 2020 | Teologia reformowana
Dobroć i srogość Boga
Rzym. 9:21-22 21. Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego? 22. A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;
Bóg przed stworzeniem świata dokonał całkowitej i absolutnej jego determinacji w taki sposób, że żaden atom nie poruszy się bez Jego woli (Kazn. 11:5; Hebr. 1:3; 10-12; 1 Kor. 10:26; Psalm 96:10; 99:1; 135:6; 2 Kronik 20:6), stworzenie wykona całkowicie i w pełni to, co zostało przez Boga zaplanowane aby się wydarzyło (Hiob 14:5; Jer. 1:12; 27:5; Dzieje 4:28), gdzie żaden człowiek nie kieruje swoimi krokami (Przysłów 16:9; 20:24; Jer. 10:23).
Bóg jest suwerenny do tego stopnia, że ani ludzie ani aniołowie ani demony ze swoim królem szatanem na czele nie mogą uczynić absolutnie nic, czego nie życzyłby sobie Bóg (Izaj. 45:7; 1 Sam. 2:6-8; 2 Sam 24:1 (słowa szatan nie ma w oryginale); 1 Kronik 21:1; 1 Król. 22:20-23; 1 Sam. 16:14-16). Nic nie dzieje się przypadkowo, nie ma na świecie wydarzeń losowych (Przysłów 16:33; Psalm 139:16) nie ma też mowy o szczęściu czy nieszczęściu rozumianym jako przypadku (Izaj. 14:24; 45:7; Amos 3:6).
Cała rzeczywistość została przez Boga zdeterminowana i spełnia Jego wolę. Bóg również, sam nie będąc autorem grzechu, przeznaczył konkretnych ludzi na zatracenie.
Przyp. 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
Bóg nie tylko jest miłością, co za wszelką cenę starają się uwypuklić grzeszni ludzie tworząc tym samym wizerunek Stwórcy jako wyłącznie miłującego. Pan jest także srogim i bezwzględnym sędzią tych, których suwerennie przeznaczył i przygotował na zniszczenie (Łuk. 4:34; 1 Jana 3:8; Mat. 10:28). Nie uczynił tak dla swojej przyjemności, przyjemność Bogu sprawia upamiętanie z grzechu (Ezech. 18:23). Bóg uczynił to dla okazania swej świętej i bezwględnej sprawiedliwości. Spójrz więc na dobroć i srogość Boga (Rzym. 11:22).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 7, 2020 | Teologia systematyczna
Boże nieodparte dzieło
1. W czasie wyznaczonym przez Boga i zgodnym z Jego upodobaniem, ci,których Bóg przeznaczył do życia, są skutecznie wywołani przez Słowo i Ducha ze stanu śmierci, w którym są z natury, do łaski i zbawienia danego przez Jezusa Chrystusa. Ich umysły zostają duchowo oświecone i jako ci, którzy są zbawieni, zaczynają rozumieć sprawy Boże. Bóg odbiera im wtedy serca kamienne i daje serca mięsiste.
Odnawia ich wolę i przez swoją wszechmoc sprawia, że szukają i dążą do tego, co jest dobre, równocześnie skutecznie przyciągając ich do Jezusa Chrystusa. Do tych wszystkich zmian garną się ochotnie, ponieważ przez Bożą łaskę otrzymują do tego chęci.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 5, 2020 | Chrześcijańska moralność
Wyjechani
Hebr. 11:12-14 Dlatego z jednego człowieka, i to obumarłego, zrodziło się potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie i jak niezliczony piasek na brzegu morza. Wszyscy oni umarli w wierze, nie otrzymawszy spełnienia obietnic, ale z daleka je ujrzeli, cieszyli się nimi i witali je, i wyznawali, że są obcymi i pielgrzymami na ziemi. Ci bowiem, którzy tak mówią, wyraźnie okazują, że szukają ojczyzny.
Kiedy miałem 15 lat wyjechałem ”na wakacje” do dziadków (wioska w okolicach Jarocina). Po tygodniu znajomy moich rodziców przywiózł mi walizkę oraz dwa kartony; czyli wszystko co wtedy posiadałem. Auto odjechało, a ja spojrzałem na pakunki stojące przy drodze poczułem się strasznie samotny i słaby. Nie miałem już domu, a miejsce w którym byłem nie był moim domem i nigdy się nim nie stał…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 4, 2020 | Historia chrześcijaństwa
Raport mniejszości
Czasami twierdzi się, że Reformatorzy nie mieli prawa wzywać do reformy kościoła rzymskiego (jest to aluzja do artykułu rzymkich katolików dostępnego tutaj). W jaki sposób niewielka mniejszość może podważyć autorytet ustalonej większości? Oczywiście, jest wiele niuansów i meandrów, które prowadzą w dół, gdy wchodzi się w tę dyskusję, np.
– jakie reformatorzy mieli cuda, by udowodnić swoje wysiłki reformatorskie?
.
– kto kogo opuścił?
.
– czy Reformatorzy odeszli, czy raczej zostali wydaleni?
Chciałbym ominąć na chwilę te tematy i zastosować to, co określę jako zasadę konsekwencji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 3, 2020 | Eklezjologia: nauka o kościele, Prima Scriptura
Wezwanie
Efez. 4:11-13 11. I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami; 12. Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa; 13. Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa;
Poprzez ustanowienie ostatecznego celu jedności wiary i poznania Chrystusa Pismo Święte wzywa każdego wierzącego do prawidłowego rozeznawania Słowa, jest to obowiązek, a nie opcja. Ponieważ jednak nie każdy członek Kościoła został obdarowany przez Ducha w identycznym stopniu jeśli o zdolności rozumowania chodzi (por. 1 Kor. 12:7-8) szczególnie ważną jest rola pasterza-nauczyciela, osoby odpowiedzialnej za duchowy wzrost wierzących oparty o właściwie zinterpretowane Słowo (2 Tym. 2:15).
Bardzo istotnym zabezpieczeniem czystości doktryny jest pluralizm równorzędnych starszych (zwanych biskupami, pastorami czy też prezbiterami, por. Dzieje 20:28; 1 Piotra 5:1-2) w każdym lokalnym kościele instytucjonalnym (por. Dzieje 14:23; 21:18; 1 Tym. 5:17; Tyt. 1:5; Jakuba 5:14).
A co, gdy główny kaznodzieja lokalnego kościoła zdobędzie tak wielki autorytet, że żaden inny nauczyciel należący do tej samej wspólnoty nie będzie chętny kwestionować jego nauczania? Co jeśli nauczyciel jest tak dobry, że zdobęcie międzynarodową sławę i dołączy do „elity” teologów swojego pokolenia?
Czy to oznacza, że zwykli wierzący mają ślepo wierzyć w to, co jest głoszone zza kazalnicy? Historia Kościoła wskazuje na taki właśnie nadmierny wzrost autorytetu jako główną przyczynę upadku chrześcijaństwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 9, 2020 | Charyzmania
Temat rozważania
Słyszenie głosu z Nieba. Słyszenie przesłania z Nieba. Jak Bóg przemawia do nas dzisiaj? Niewątpliwie słyszeliście, jak ludzie to mówią:
„No cóż, Bóg przemówił do mnie i powiedział mi, że masz zrobić to i tamto. Pastorze, Bóg przemówił do mnie i powiedział mi, żebym ci przekazał, że nasz kościół musi iść w tym kierunku”.
I to jest właśnie powszechne w świecie ewangelicznym – niezależnie od tego, co dziś oznacza słowo „ewangeliczny” – że Bóg przemawia do ludzi spokojnym, cichym głosem, może słyszalnym głosem, snami, wizjami, przeczuciami, tym wszystkim; a słyszy się o tym tak często. Czy to kiedykolwiek sprawiło, że zatrzymałeś się, aby się zastanowić:
„Co jest ze mną nie tak? Dlaczego nie słyszę, by Bóg mówił do mnie w ten sposób? Czy coś jest ze mną nie tak? Czy jest coś złego w mojej relacji z Panem? Czy ci ludzie chodzą w bliższym kontakcie z Bogiem niż ja? Co ze mną jest nie tak?”
Jeśli kiedykolwiek mieliście te myśli, to mam nadzieję, że ta sesja będzie dla was zachętą, gdy spojrzymy na to, jak Bóg dzisiaj do nas przemawia, a jak nie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 29, 2020 | Teologia biblijna
Apokryfy uwagi końcowe
Jeśli księgi apokryficzne związane są z księgami kanonicznymi, to nie wynika z tego, że mają one równy autorytet, a jedynie, że są przydatne w kształtowaniu manier i znajomości historii (tam, gdzie nie błądzą), a nie w budowaniu wiary.
Chociaż niektóre z ksiąg apokryficznych są lepsze i bardziej poprawne od innych i zawierają różne pożyteczne wskazówki moralne (jak Księga Mądrości, Księga Syracha), jednak zawierają wiele innych fałszywych i absurdalnych rzeczy, są zasłużenie wyłączone z kanonu wiary, nie będąc zainspirowane własnym świadectwem pod badaniami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 26, 2020 | Egzegezy, Teologia biblijna
Bóg kontra sceptycy
Słowo Boże nigdy się nie myli (Psalm 12:6; 18:30; 19:8; 111:7-8; 119:72; Hebr. 6:18) zawiera jedynie prawdę (Psalm 93:5; 119:138, 140, 160, Przysłów 30:5; 2 Tym. 3:16; Jakuba 1:17; 3:17) oraz jest kompletne (2 Sam. 22:31; Psalm 18:30; 19:7) a przez to niezmienne (Psalm 119:89, 152; Koh. 3:14; Mat. 5:18). Dlaczego zatem w Księdze Amosa według oryginalnego zapisu Izraelici obnosili przybytek dwóch obcych bożków o imieniach Sikkuth i Kijun podczas gdy tak Septuaginta jak i Nowy Testament mówią o Molochu i Remfanie?
Czy Pismo pomimo Bożych zapewnień się myli? Czyżby niewierzący sceptycy, adepci wyższego krytycyzmu mieli rację? Czy nauka doktorów i profesorów teologii rzeczywiście obala Słowo Boże?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 25, 2020 | Teologia systematyczna
Libertos czyli zdolność czynienia dobra
1. W naturalnym porządku rzeczy Bóg wyposażył wolę człowieka w swobodę i zdolność do działania zgodnie z wyborem, tak że ani z przymusu zewnętrznego, ani z powodu żadnej potrzeby pojawiającej się od wewnątrz, człowiek nie był przymuszony do czynienia dobra lub zła.
5 Mojż. 30:19 Biorę dziś na świadków przeciwko wam niebo i ziemię, że położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz więc życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo
.
Mat. 17:12 Lecz mówię wam, że Eliasz już przyszedł, jednak nie poznali go, ale zrobili z nim, co chcieli. Tak i Syn Człowieczy dozna od nich cierpień.
.
Jakuba 1:14 Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 23, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Zadziwiająca istotność
Rzym. 1:24-28 24. Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą, 25. ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego i oddawali cześć, i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. 26. Dlatego wydał ich Bóg na łup sromotnych namiętności; kobiety ich bowiem zamieniły przyrodzone obcowanie na obcowanie przeciwne naturze, 27. podobnie też mężczyźni zaniechali przyrodzonego obcowania z kobietą, zapałali jedni ku drugim żądzą, mężczyźni z mężczyznami popełniając sromotę i ponosząc na sobie samych należną za ich zboczenie karę. 28. A ponieważ nie uważali za wskazane uznać Boga, przeto wydał ich Bóg na pastwę niecnych zamysłów, aby czynili to co nie przystoi
Podczas analizowania Listu Pawła do Rzymian, trafiamy na zadziwiająco istotny fragment (1:24-28), w którym Paweł porusza problem homoseksualizmu. Kwestia ta wzbudza w naszych czasach wiele kontrowersji. Przykładowo wczoraj miała miejsce konferencja pod nazwą „Tutaj stoję” poruszająca problem duchownych, którzy praktykują homoseksualizm w Amerykańskim Kościele Luterańskim.
Na pierwszej stronie Trybuny Gwiazd opisana była historia o tym, co wyglądało na „zbrodnię nienawiści” (określenie, którym w USA opisuje się przestępstwa na tle rasowym lub światopoglądowym – przyp. tłum.). Uczeń, który był homoseksualistą, został przywiązany do płotu i pobity.
641 biskupów anglikańskich zebrało się w sierpniu na konferencji w Canterbury i większościowo przegłosowało tezę, że uprawianie homoseksualizmu jest „niezgodne z Pismem Świętym”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 22, 2020 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia reformowana
Pozycja religijnych fanatyków
Jer. 33:3 Wołaj do mnie, a odpowiem ci i oznajmię ci rzeczy wielkie i ukryte, których nie znasz.
Skoncentrowane na osobistych doświadczeniach i przeżyciach grupy o charakterze „przebudzeniowym” z całą stanowczością traktują powyższy fragment Pisma jako zachętę skierowaną do wszystkich członków Kościoła Chrystusa. Powiadają oni, że w zasadzie każdy zbawiony powinien wołać do Boga z prośbą o proroctwo, a Bóg chętnie wyjawi rzeczy ukryte, które wcześniej nie były znane delikwentowi.
W wyniku tego interpretacja zielonoświątkowców jest następująca:
- każdy może prosić Boga o dar proroctwa
- Bóg honoruje wszelkie tego typu prośby
- rezultatem tego są pozabiblijne proroctwa rozumiane jako rzeczy wielkie i ukryte, wcześniej prorokowi nie znane
Stanowisko to jest nie tylko błędne ale, jak zostanie wykazane, śmiertelne w skutkach dla ofiar fałszywej zielonoświątkowej teologii. Bóg bowiem proroków obarczył szczególną odpowiedzialnością tak za źródło jak i czystość przekazu. Innymi słowy, jeśli prorok twierdząc, że wypowiada Słowa Pana nie mówi tego, co przekazał Bóg, zostanie przez Boga wysłany na zatracenie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 20, 2020 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Wybory chrześcijanina a wybory parlamentarne
Filip. 3:20 Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie . Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Nadchodzi czas wyborów na prezydenta RP. Im bardziej ten dzień się przybliża, tym częściej sztaby wyborcze używają w kampanii wzniosłych oświadczeń dotyczących ”obrony ojczyzny”, „obrony praw obywatelskich” etc. Co ma zrobić w takiej sytuacji wierzący człowiek.
Pozostać w domu, czy iść głosować? A jeśli głosować to na kogo?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 19, 2020 | Poradnik berejczyka
Przysłów 1:20-22 20.Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.22.Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:22.Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?.
Jer. 5:25-31 28. Otyli i rozjaśnili się, innych przewyższają swoją nieprawością. Nie sądzą sprawy, nawet sprawy sierot; jednak powodzi się im, chociaż nie bronią sprawy ubogiego. 29. Czyż za to nie powinienem ich nawiedzić? – mówi PAN. Czy nad takim narodem moja dusza ma się nie mścić? 30.Rzecz przedziwna i straszna dzieje się w tej ziemi: 31. Prorocy kłamliwie prorokują i kapłani panują przez ich ręce, a mój lud to kocha. Cóż uczynicie, kiedy nadejdzie koniec?
Postawa chrześćijanina
Na początek przypomnę jaka winna być postawa dziecka Boga Żywego, względem kłamstwa, oszczerstwa czy oskarżenia:
Mat. 5:11 Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować was i mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam
.
2 Kor. 4:15-18 15. Wszystko to bowiem dzieje się dla was, żeby obfitująca łaska, przez dziękczynienie wielu, rozmnożyła się ku chwale Bożej. 16. Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień. 17. Ten bowiem nasz chwilowy i lekki ucisk przynosi nam przeogromną i wieczną wagę chwały; 18. Gdy nie patrzymy na to, co widzialne, lecz na to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, jest doczesne, to zaś, co niewidzialne, jest wieczne.
.
Kol. 2:6-8 6. Jak więc przyjęliście Pana Jezusa Chrystusa, tak w nim postępujcie; 7. Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem. 8. Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
Kim zatem jest ten, który poczuje się obrażony czy dotknięty Waszą mową czy Waszym pisaniem? Czy jest nowonarodzony? Czy może tylko chodzi w pysze, w samozwiedzeniu? Jedno jest pewne – takie uczucia, takie urazy, nie przystoją chrześcijanom, są złym świadectwem i powodem do wstydu:
1 Kor. 6:7-8 7. W ogóle już to przynosi wam ujmę, że się ze sobą procesujecie. Czemu raczej krzywdy nie cierpicie? Czemu raczej szkody nie ponosicie? 8. Przeciwnie, wy krzywdzicie i wyrządzacie szkodę, i to braciom.
Jak widać, tak niestety działo się i dzieje się pośród nas. Jaka zatem winna być nasza pierwsza reakcja, na groźbę skierowania przeciw nam sprawy do sądu cesarza? Proponuję przywołać Słowo Pana, czy to będą ww. fragmenty, czy inne, bez znaczenia. Ale w pierwszej kolejności dobrze jest przypomnieć grożącemu, że jego reakcja jest czysto cielesna i nie może podobać się Bogu. Jeśli jest z nas, wierzę, że opamięta się i gróźb nie zrealizuje, ba!, może „nawet” przeprosi.
(więcej…)
