utworzone przez Reformowani | lut 15, 2021 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Teologia historyczna
Zalążek herezji
Notka redakcyjna: Poniższy artykuł jest wstrząsającym świadectwem źródeł upadku Reformacji. Prawda teologiczna przegrała z chwilową racją stanu państw protestanckich, ortodoksyjne Kościoły zostały zobowiązane wyrzec się prawdy ze względu na politycznie wymuszoną ekumeniczną jedność Reformacji z „ewangelikami” przeciw rzymskiemu zagrożeniu militarnemu. Gdyby dokument ten był respektowany tak religia rzymska jak i jej córki, Arminianizm i Amyraldianizm, stałyby się nielegalne.
Określenie przez Synod w Dort (1618–1619) doktryn wyboru i potępienia wywołało reakcję we Francji, gdzie protestanci żyli w otoczeniu rzymskich katolików.
- Mojżesz Amyraut, profesor w Saumur, nauczał, że zadośćuczynienie Jezusa było hipotetycznie raczej powszechne niż partykularne i określone.
.
- Jego kolega, Louis Cappel, zaprzeczył słownej inspiracji hebrajskiego tekstu Starego Testamentu.
.
- Josué de la Place odrzucił doktrynę natychmiastowego przypisania grzechu Adama wszystkim ludziom jako arbitralną i niesprawiedliwą
Słynna i kwitnąca szkoła Saumur zaczęła być postrzegana z rosnącą nieufnością jako siedlisko heterodoksji, zwłaszcza przez Szwajcarów, którzy mieli zwyczaj posyłać tam uczniów. Pierwszy impuls do ataku na nową doktrynę przyszedł z Genewy, siedziby historycznego kalwinizmu. W 1635 roku Friedrich Spanheim pisał przeciwko Amyrautowi, którego starało się bronić duchowieństwo paryskie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 13, 2021 | Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Nareszcie mamy to!
Szanowny Akolito Arminianizmu, po latach poszukiwań, wysiłków i potu wreszcie dotarliśmy do niezawodnej formuły umożliwiającej utratę zbawienia! Wprawdzie sprawa nie jest prosta (nie wystarczy powiedzieć przecież „bądź przeklęty Duchu Świety”) to jednak mamy to! Proces jest pracochłonny i wielostopniowy ale możliwości jakie ze sobą niesie „są warte zachodu”.
W wyścigu o utratę zbawienia potrzeba wiele wysiłku i samozaparcia, niezbędnym będzie także wykorzystanie trzech istotnych, powszechnie pielęgnowanych przez innoewangelików cnót:
- Oślej upartości (1 Tym. 1:6-7)
- Baraniej głupoty (1 Kor. 1:18)
- Kreciej ślepoty (2 Kor. 4:4)
Wyposażony w znamienite środki śmiało możesz stanąć do zapasów z tym, o którym twierdzisz, że cię zbawił…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 11, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Definicja językowa
Z cnotami miłości, łaski i miłosierdzia blisko spokrewniony jest atrybut cierpliwości. W rzeczywistości można to postrzegać jako aspekt lub działanie tych cnót.
W Nowym Testamencie mamy wyrażenia odnoszące się do idei cierpliwości:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 9, 2021 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd, Zgubna droga
Ludobójstwo
1 Tes. 5:21-24
21. Wszystko badajcie, a trzymajcie się tego, co dobre.
22. Od wszelkiego pozoru zła powstrzymujcie się.
23. A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa.
24. Wierny jest ten, który was powołuje; on też tego dokona.
„Że dosięgnąłeś w macicy główki dziecka przekonasz się, gdy mocno ściśniesz kleszcze, a przez szyjkę wycieknie biaława galaretka. To mózg. Teraz możesz wyjąć resztki czaszki. Często wychodzi malutka twarzyczka, która patrzy na ciebie szklanymi oczkami„ – źródło
Drogi czytelniku, jeśli przedstawione świadectwo zamordowania człowieka nie łamie ci serca, nie wyciska łez i nie budzi gorącego sprzeciwu, nie rzuca na kolana przed Bogiem, śmiemy wątpić czy zostałeś zrodzony z Ducha Świętego.
Aborcja to jest morderstwo człowieka. Małego człowieka, którego ciało właśnie się kształtowało w łonie matki. Człowieka bezbronnego i niewinnego. To bezduszna bolesna masakra ciała, rozczłonkowanie, zmiażdżenie, pocięcie i nastepnie utylizacja.
Zbrodnia aborcji popierana jest przez Jerzego Owsiaka i liderów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Oraz teologów z piekła rodem.
Izaj. 5:20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; którzy ciemność uważają za światłość, a światłość za ciemność; którzy gorycz uważają za słodycz, a słodycz za gorycz!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 8, 2021 | Teologia systematyczna
Źródło i zakres wolności chrześcijanina
1. Chrystus nabył dla wszystkich wierzących wolność, którą obdarza nas Ewangelia. Zawiera ona w sobie wolność
- od winy grzechu,
- od potępienia, które przynosi wina,
- od gniewu Bożego
- oraz od surowości i przekleństwa Prawa Bożego.
Obejmuje ona również uwolnienie od obecnego, złego świata oraz od rzeczy takich jak:
- niewola szatana,
- panowanie grzechu,
- ból,
- nieszczęścia,
- strach przed śmiercią,
- nieuchronność grobu,
- i wieczne potępienie.
Ponadto umożliwia nam ona wolny dostęp do Boga i poddanie się Mu w posłuszeństwie nie ze strachu, jak to czyni niewolnik wobec pana, lecz z dziecięcą miłością i ochotą.
Wszystkie te błogosławieństwa w większym lub mniejszym stopniu posiadali wierzący w czasach Starego Testamentu, lecz w Nowym Testamencie chrześcijańska wolność znacznie się rozszerzyła. Obejmuje ona uwolnienie od ciężarów nakładanych przez prawo obrzędowe, któremu byli poddani Izraelici, a także większą odwagę w przybliżaniu się do tronu łaski i większą miarę wolnego Ducha Bożego, niż to na ogół było udziałem świętych w czasach przedchrześcijańskich.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 5, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Rys historyczny
Kol. 1:14
13. Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa swpapirego umiłowanego Syna;
14. W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów.
15. On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia.
Pochodzenie teologii gnostycyzmu jest ściśle związane z żydowskimi środowiskami sekciarskimi i wczesnochrześcijańskimi. Ta synkretyczna nauka łącząca w sobie mistycyzm z legalizmem zbliżona w swojej treści do buddyzmu (mistycyzm) oraz późniejszego neoplatonizmu (demiurg i emanacje bogów) właśnie rozpoczynała swój marsz, którego celem miało być doktrynalne zniszczenia Kościoła.
Ponieważ zbór w Kolosach znajdował się w przededniu konfrontacji z jeszcze nie do końca rozpoznanymi siłami ciemności w 60 roku A.D. Apostoł śle Braciom listę ostrzeżeń i nauk umożliwiających podjęcie walki z herezją.
Tak powstaje list do Kolosan, gdzie wers 14 pierwszego rozdziału rozprawia się z koncepcją bezgrzeszności człowieka.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 3, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Sztuka wykrętów
Nie wiem, ile razy słyszałem, jak rodzice, którzy są członkami kościołów, mówili do mnie:
„Celowo nigdy nie rozmawiam z moimi dziećmi o teologii ani religii, ponieważ chcę, aby uczciwie wierzyły we wszystko, w co wierzą, a nie dlatego, że zostały przez nas zindoktrynowane w domu. Nie chcę, aby byli niewolnikami tradycji rodzicielskiej. Chcę, żeby doświadczyli rzeczywistości na własnych warunkach i doszli do dowolnego wniosku, jaki wyciągną z dowodów.”
Takie uczucia mnie zadziwiają, ponieważ są sprzeczne z naukami Pisma Świętego. Rozważmy tylko Księgę Powtórzonego Prawa:
5 Mojż. 6:4-9 4. Słuchaj, Izraelu! PAN, nasz Bóg, PAN jest jeden. 5. Będziesz miłował PANA, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i z całej swej siły; 6. A te słowa, które ja dziś nakazuję tobie, będą w twoim sercu; 7. I będziesz je często przypominał swoim synom i rozmawiał o nich, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. 8. Przywiążesz je jako znak do swoich rąk i będą jako przepaski między twymi oczami. 9. Wypiszesz je też na odrzwiach swego domu i na swoich bramach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 2, 2021 | Reformowany światopogląd, Teologia biblijna
John Machen o liberalizmie
Problem, z którym John Machen zmierzył się około 80 lat temu, bez wątpienia zaostrzył się znacznie powyżej tego, co „przepowiedział”. Liberalizm zaraził kościół jak plaga. To właśnie Apostoł Paweł nazwał „gangreną”. Gangrena ta zjada wewnętrzną tkankę, aż później, gdy jest już za późno, zewnętrzna skóra zgnije. To choroba, którą trzeba wykorzenić z kościoła.
Chrześcijański sposób myślenia musi zawsze być taki sam, jak myślenie Judy:
Judy 1:3-4 3. Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym. 4. Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Widzimy tutaj, że treść „wiary” (cały zbiór doktryny uznanej za „chrześcijaństwo”) została przekazana nam, ludowi Bożemu. Wiarę mamy chronić i bronić. Mamy być „wojownikami” broniącymi wiary; mistrzami świata, którzy bronią sprawy Ewangelii przeciwko dzisiejszej herezji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 1, 2021 | Chrześcijańska moralność
Dualizm myślowy
Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
Żyjemy w skomplikowanym świecie i często dla uproszczenia myślenia ”ułatwiamy” sobie pojmowanie świata przez proste dwubiegowe myślenie. Dualizm myślowy; że coś jest dobre czy złe, może jednak pominąć wiele, wiele innych możliwych opcji i doprowadzić do błędnych konkluzji.
Dla naświetlenia problemu na początek podam przykład dualizmu jaki znajdujemy obecnie w polityce. Ze względu na niemal równe poparcie w spspołeczeństwie (50/50) większość partii politycznych tworzy bloki wyborcze prawicy i lewicy (co bardzo widocznie pokazały ostatnie wybory w USA.) Obie grupy skupiają bardziej lub mniej radykalne frakcje aby przekroczyć próg wyborczy, zdobyć większość głosów i wygrać wybory.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 29, 2021 | Ekumenizm
Konsekwencje zmiany paradygmatu
Niniejszy artykuł autorstwa zmarłego już pastora Johna W. Robbinsa dedykujemy wszystkim wyznawcom systemowych „kościołów„. Warto go przeczytać w kontekście wypowiedzi baptystycznego księdza i zarazem człowieka okrzykniętego swego czasu „protestanckim papieżem”:
„Uważam jednak, że jako protestanci nie powinniśmy odmawiać Bogu prawa powołania autentycznie gorliwego chrześcijanina na zwierzchnika kościoła rzymskokatolickiego„ – ksiądz Mateusz Wichary, źródło
Wyrażona publicznie wiara księdza Mateusza doprowadziła go do prostej konkluzji:
„Możemy żywić nadzieję… że będziemy coraz bardziej do siebie podobni. Nabierzemy do siebie zaufania. Zaczniemy rozmawiać o naszej pracy, o tym, co nam idzie, a co nie. I być może w takiej dobrej atmosferze będziemy w stanie budować owe systemy (czyli dogmaty, liturgie i struktury kościelne) znacznie bardziej do siebie podobne, bardziej skuteczne, nawzajem zachęcając się do pracy. A może nawet kiedyś zupełnie dobrowolnie uznamy, że warto gdzieniegdzie je (czyli dogmaty, liturgie i struktury kościelne) ze sobą połączyć?”– ksiądz Mateusz Wichary, źródło
Trzeba naprawdę wiele samozaparcia aby nie rozumieć, że oficjalnego protestantyzmu w Polsce już nie ma. Jest za to sprzymierzony z heretyckim Rzymem ekumenizm, Arminianizm i zielonoświąkowstwo.
Jaka jest tego przyczyna? Odpowiedź poniżej:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 28, 2021 | Egzegezy, Teologia reformowana
Argument nieodrodzonych
Rzym. 10:20-21 20. A Izajasz śmiało mówi: Zostałem znaleziony przez tych, którzy mnie nie szukali, objawiłem się tym, którzy o mnie nie pytali. 21. Lecz do Izraela mówi: Cały dzień wyciągałem moje ręce do ludu opornego i sprzeciwiającego się.
Izaj. 65:1-2 1. Objawiłem się tym, którzy o mnie nie pytali, zostałem znaleziony przez tych, którzy mnie nie szukali. Do narodu, który się nie nazywał moim imieniem, mówiłem: Oto jestem, oto jestem. 2. Cały dzień wyciągałem swoje ręce do ludu buntowniczego, który kroczy drogą niedobrą, za własnymi myślami;
Każdy z nas „rodzi się Arminianinem” czyli człowiekiem martwym duchowo (Psalm 14:2-3; 53:2-3; Rzym. 3:11-12; Tyt. 3:3), pozbawionym Ducha Świętego (1 Kor. 2:14; Judy 1:19; Jakuba 3:15) i zrozumienia tak Bożej istoty jak i Jego planu zbawienia (Psalmy 33:11; Izaj. 14:24; 14:27; 46:9-10). Ale też z drugiej strony wszyscy czcimy swego rodzaju „sacrum”, nienaruszalny aksjomat i podstawę naszej ludzkiej egzystencji, którą jest przekonanie o posiadaniu wolnej woli.
To nienegocjowalne, wewnętrzne przeświadczenie w czasie czytania Pisma Świętego wprowadza w błąd (Izaj. 29:10-12; Mat. 13:11; Dzieje 13:27; 2 Kor. 3:14-16), ponieważ wszystkie fragmenty świadczące o ludzkiej niezdolności „przyjęcia lub odrzucenie zbawienia” prowadzą nieodrodzonych do odwrotnej konkluzji (Psalm 56:5; Jer. 23:36; Filip. 3:19; 2 Piotra 3:16). Człowiek nie jest w stanie zaakceptować Bożej perspektywy zbawienia i niczym Adam i Ewa „zakrywa swą nagość liśćmi wolnej woli.”
Analizując tekst Pawłą i Izajasza Arminianie powiedzą, że Bóg wyciąga ręce do wszystkich ludzi i każdemu daje szanse na zbawienie, zaś od człowieka zależy, czy rzuci się w ramiona Boga i da się zbawić.
Nic bardziej mylnego
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 27, 2021 | Teologia historyczna
Życiorys
1 Kor. 6:20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata?
Klemens Aleksandryjski, gr. Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς (Klemes ho Alexandreus), łac. Titus Flavius Clemens (urodzony ok. 150 A.D. w Aleksandrii, zmarł ok. 215 A.D. w Azji Mniejszej) – był wczesnochrześcijańskim teologiem i przednicejskim ojcem kościoła. Przewodził szkole chrześcijańskiej w Aleksandrii, był też nauczycielem Orygenesa.
Jako postać kontrowersyjną wyróżniały go dwie koncepcje:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 26, 2021 | Charyzmania, Egzegezy
Głupcy i szaleńcy za pulpitami
Oz. 9:7 Przyjdą dni nawiedzenia, przyjdą dni zapłaty. Izrael pozna, że prorok jest głupcem, a człowiek duchowy – szalony, z powodu twojej wielkiej nieprawości i wielkiej nienawiści.
.
Przysłów 18:2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Nie wiedzieć czemu uszy współczesnycna dystah wyznawców teologii Reformowanej stały się wyjątkowo wrażliwe na biblijne inwektywy godzące w heretyków. Kiedy Bóg rozlicza się z fałszywymi prorokami opisuje ich w jednoznaczny, dosadny i niepozostawiający wątpliwości sposób: szaleńcy, głupcy, niegodziwcy.
Sam fakt fałszywego prorokowania jest oczywistym złamaniem trzeciego przykazania (2 Mojż. 20:7; 5 Mojż. 5:11) a przez to pogwałceniem Bożego Prawa, to nieprawość, trwanie w której jest karane wiecznym zatraceniem. Bóg nie zmienił się od tametej pory:
Bóg niezmiennie fałszywych proroków udających Kościół Chrystusa karze wiecznym zatraceniem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Najkrótszy wers Pisma
Czy wiecie jaki jest najkrótszy werset w Nowym Testamencie? Oczywistą odpowiedzią jest
Jana 11:35 I Jezus zapłakał
gr. Ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς edakrysen ho Iesous
Jest to najkrótszy werset w wielu przekładach Biblii. Ale najkrótszy werset w greckim Nowym Testamencie to
1 Tes. 5:16 Zawsze się radujcie
gr. Πάντοτε χαίρετε pantote chairete
To mały werset z dużymi implikacjami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 22, 2021 | Egzegezy, Trynitologia
Fałszywe argumenty
Mat. 27:46 Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachthani? To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
Marek 15:34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
Każdy człowiek w coś wierzy i wiarę tą proklamuje. Substancja wyznawanej wiary, jeśli odbiega od prawdy Pisma, zawsze prowadzi do fałszywych przekonań, te zaś nie znoszą światła prawdy, do którego człowiek tkwiący w błędzie nie może nawet się zbliżyć (Hiob 24:16; Jan 3:19-20).
Rozmaite sposoby interpretacji słów Chrystusa chybiają autorskiej intencji Pisma i wprowadzają zamieszanie w sercach nieumocnionych chrześcijan, rolą wierzących zaś jest ukazywanie prawdy i ujawnianie (Efez. 5:11-13) przewrotnej, cielesnej zarazem mądrości (Łuk. 7:35; 1 Kor. 2:12). Ta bowiem, przez szereg wyśnionych wprost z nieodrodzonych serc (Przysłów 18:2; Rzym. 2:5) sposobów tłumaczy wypowiedź Chrystusa w sposób wielce dyskusyjny:
- Ateiści niewierzący w Boga w ogóle, powiedzą, że słowa te to dowód porażki i klęski Chrystusa oraz Jego psychicznego załamania.
.
- Antrytrynitarni heretycy stwierdzą po pierwsze że Syn nazywając Ojca Bogiem (Boże mój, Boże mój) wyraża w ten sposób swoją ontologiczną odmienność (nie jest Bogiem); po drugie będą dowodzić, że Ojciec opuszczając Syna musiałby pozbawić Go jego Boskości (czemu mnie opuściłeś?).
.
- Wyznawcy heterodoksji stwierdzą stanowczo iż Mesjasz złożył okup szatanowi, nie Bogu, stąd też Bóg musiał odizolować się od Syna aby Go nie zniszczyć, gdy On stał się grzechem.
Żadna z powyższych teorii nie jest prawdziwa. Poniżej ich refutacja oraz przedstawienie rzeczywistych powodów wypowiedzenia kontrowersyjnej frazy przez Mesjasza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 20, 2021 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Bierność prowadzi ku zatraceniu
1 Kor. 6:9-10 9. Czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą królestwa Bożego? Nie łudźcie się: ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani zniewieściali (μαλακοὶ malakoi – pasywni homoseksualiści), ani mężczyźni współżyjący ze sobą (ἀρσενοκοῖται arsenokoitai – aktywni homoseksualiści) 10. Ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani złorzeczący, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego.
Jeśli obserwowaliście nagłówki gazet w ciągu ostatnich kilku lat, być może zauważyliście niesamowity wzrost zainteresowania potwierdzaniem homoseksualizmu. Niezależnie od tego, czy jest to sedno skandalu religijnego, korupcji politycznej, radykalnego ustawodawstwa czy przedefiniowania małżeństwa, Amerykę charakteryzują interesy homoseksualne. To wskazuje na sukces programu gejowskiego.
Niektórzy chrześcijanie, w tym przywódcy kościołów religijnych, wahali się w tej kwestii nawet niedawno. Niestety, kiedy ludzie odmawiają uznania grzeszności homoseksualizmu – nazywając zło dobrem, a dobro złem – czynią to kosztem wielu dusz.
Izaj. 5:20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; którzy ciemność uważają za światłość, a światłość za ciemność; którzy gorycz uważają za słodycz, a słodycz za gorycz!
Jak powinniśmy zareagować na sukces programu gejowskiego? Czy powinniścmy zaakceptować niedawny trend w kierunku tolerancji? A może powinniśmy stanąć po stronie tych, którzy wykluczają homoseksualistów z wrogością i pogardą?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 19, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Adversus solo Scriptura
„Ten, kto konsekwentnie odrzuca wyznania wiary, musi uciszyć wszelkie głoszenie i zredukować nauczanie kościoła do recytowania dokładnych słów Pisma Świętego bez notatek i komentarzy”.– R. L. Dabney
Celem tego bardzo tekstu jest zwięzłe i proste przedstawienie doktryny Sola Scriptura na temat fałszywej, współczesnej doktryny ewangelicznej solo Scriptura, która wydaje się zawsze pojawiać wśród sekt religijnych w historii Kościoła. Wydaje się, że dzisiejsi ewangelicy, z jakiegokolwiek powodu, mylą pojęcie Sola Scriptura z Solo Scriptura, nie rozumiejąc żadnego z obu powyższych terminów.
Ci ewangelicy, którzy twierdzą, że trzymają się hermeneutyki Sola Scriptura Reformacji w rzeczywistości, używając tych samych terminów co Reformacja, zaprzeczają autentycznej doktrynie. To nie jest tylko gra słów czy jakaś gra semantyczna. Jest to raczej pożoga prawdziwej doktryny i propagowanie czegoś, co Kościół uznał za błędne przez wadliwą hermeneutykę.
Miejmy nadzieję, że poniższe punkty wyjaśnią to i zmienią ten teologiczny chaos.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 18, 2021 | Teologia biblijna
Przyczynek
Marek 16:8 Wyszły więc szybko i uciekły od grobu, bo ogarnął je lęk i zdumienie. Nikomu też nic nie mówiły, ponieważ się bały.
Ponieważ dłuższe zakończenie Marka (16:9-20) nie występuje ani w papirusach P45 [wczesny III wiek] P84 [VI wiek] P88 [IV wiek] ani w kodeksach Synajskim 01 [IV wiek] i Watykańskim 03 [IV wiek] zgodnie z argumentacją twórców tekstu krytycznego, Ewangelia Marka powinna zakończyć się na wersie 8.
Jeśli twierdzenie to jest prawdziwe, to mając na uwadze, że tekst powstał między 50 a 60 rokiem I wieku jako czwarta z kolei natchniona Księga Nowego Testamentu (wcześniej powstały zaledwie List Jakuba [44-49 A.D.], List do Galacjan [49-50 A.D.] i 1 List do Tesaloniczan [50-51 A.D.]) pierwotny czytelnik Ewangelii Marka otrzymywał do dyspozycji tekst ograniczony doktrynalnie:
- brak wzmianki o wskrzeszeniu, wers 9
- brak informacji iż wskrzeszenie odbyło się wczesnym rankiem po szabacie, wers 9
- brak świadectwa zmartwychwstania Marii Magdaleny, wersy 9-10
- brak informacji o smutku i żałobie uczniów, wers 10
- brak nauki o niedowierzaniu uczniów co do zmartwychwstania, wers 11
- brak kolejnego świadectwa zmartwychwstania dwom innym uczniom, wers 12
- brak nauki o kolejnym niedowierzaniu pozostałych, wers 13
- brak nauki o potwierdzeniu apostolstwa jedenastu, wers 14
- brak nauki o ekskluzywności i wyjątkowej roli cudów-znaków apostolskich, wersy 14-20
- brak wiedzy o wniebowzięciu Mesjasza, wers 19
Za to ostateczną konkluzją Ewangelii Marka (nota bene pierwszej spisanej Ewangelii) miały być ucieczka, zdumienie, strach i tajemnica. Dobra nowina pozbawiona spełnienia obietnicy i wypełnienia się proroctw wprowadza jedynie zamieszanie. Budzi także najwyższy niepkój, co prowadzi do konkluzji, że proponowane przez Westcota i Horta zakończenie jest przynajmniej podejrzane, zaś szerokie przyjęcie tekstu krytycznego w kręgach ewangelikalnych wymaga rozważenia tej kwestii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2021 | Egzegezy, Teologia reformowana
Dobre złego początki
1 Sam. 10:1-6
.
1. Potem wziął Samuel dzbanek z olejkiem i wylał na jego głowę, pocałował go i rzekł: Namaścił cię Pan na księcia nad swoim dziedzictwem.
2. Gdy dziś odejdziesz ode mnie, spotkasz dwóch mężów u grobu Racheli na granicy Beniamina, w Selsach, którzy ci powiedzą: Znalazły się oślice, których poszedłeś szukać. A oto ojciec twój zaniechał już sprawy z oślicami, a jest zatroskany o was i mówi: Co mam czynić w sprawie mego syna?
3. A gdy ruszysz stamtąd dalej i dojdziesz do dębu Tabor, spotkają się tam z tobą trzej mężowie, podążający do Boga w Betel. Jeden nieść będzie troje koźląt, drugi nieść będzie trzy bochenki chleba, a trzeci nieść będzie łagiew wina.
4.Oni pozdrowią cię życzeniem pokoju i dadzą ci dwa chleby. Przyjmij je z ich ręki.
5. Następnie dojdziesz do Gibei Bożej, gdzie jest załoga filistyńska. A gdy tam wejdziesz do miasta, natkniesz się na gromadę proroków, schodzących ze wzgórza; a przed nimi będą grający na harfie, bębnie, piszczałce i lutni. Oni zaś będą w zachwyceniu.
6. I zstąpi na ciebie Duch Pana, i wespół z nimi ogarnie cię zachwycenie, i przemienisz się w innego człowieka.
Król Saul jest historycznie pierwszym królem Izraela, po tym jak został wybrany przez Boga i namaszczony przez Proroka Samuela. Już sama postać Samuela jest bardzo znacząca i uznawana za Proroka nie tylko w Judaizmie i Chrześcijaństwie, ale również w Islamie. [1]
Samuel był wyjątkowy w pozytywny sposób. Nie był królem, ale jego zakres władzy obejmował poziom króla. Jednak Samuel w przeciwienstwie do wiekszosci królów był wierny Bogu. Ten fakt można w dość prosty sposób wykorzystać do zmanipulowania słuchacza co do Króla Saula;
Skoro dobry Bóg wykorzystał dobrego proroka, aby Saula wybrać na króla, to jest to z pewnością dobry wybór.
W takim ciągu myślenia Saul jest postrzegany jako ktoś dobry na podstawie cech przypisanych samemu Bogu oraz działającemu w Jego imieniu Samuelowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 14, 2021 | Chrześcijańska moralność
Boży atrybut
Słowo łaska w Piśmie Świętym ma różne znaczenia
1. Łaska jako przymiot Boga ma podstawowe znaczenie jako przyjemność, atrakcyjność i wdzięk. Bóg jest doskonałością wszelkiego piękna, atrakcyjności i wdzięku, ponieważ jest implikacją wszelkiej nieskończonej doskonałości dobra w sensie etycznym. Bóg jest cudowny i piękny.
Neh. 9:17 Odmówili posłuszeństwa i nie pamiętali o twoich cudach, które dla nich czyniłeś, ale uczynili twardym swój kark i w swoim buncie ustanowili sobie wodza, aby wrócić do swojej niewoli. Lecz ty jesteś Bogiem przebaczenia – łaskawym i miłosiernym, nieskorym do gniewu i wielkiej dobroci – i nie opuściłeś ich
(więcej…)
