utworzone przez Reformowani | sie 25, 2021 | Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Historyczny „Marsz dla Jezusa”
Konfesja Belgijska 12, Stworzenie wszystkich rzeczy a zwłaszcza aniołów
Diabeł i złe duchy są do tego stopnia zepsute, że są wrogami Boga i wszystkiego, co dobre – aż do granic swych możliwości jako zabójcy czyhają, by zniszczyć Kościół i każdego jego członka oraz aby przez swoje zwodzenie zatracić wszystkich (1 Mojż. 3:1; Mat. 13:25; 2 Kor. 2:11; 11:3, 14)– dlatego zgodnie z ich niegodziwością są z góry skazane na wieczne potępienie i oczekują każdego dnia tej straszliwej kaźń.
Obj. 17:1 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, i odezwał się do mnie, mówiąc mi: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką nierządnicą, która siedzi nad wieloma wodami;
Co byś powiedział drogi „neo-ewangelikalny” czytelniku, gdyby pierwszym widokiem po twoim przebudzeniu były zwłoki zgwałconej matki leżące w kałuży krwi sączącej się z odciętej głowy? A tuż obok znajdowało się rozczłonkowane i owinięte jelitami ciało młodszej siostrzyczki rzucone na truchło zmasakrowanego ojca, któremu odcięto ręce i genitalia? Nad tym wszystkim zaś czuwał „pobożny” watykański agent w randze biskupa, dzierżąc w jednej ręce krucyfiks, w drugiej zaś sztylet z radością zachęcający katów do wydłubania ci oczu….
Ponieważ współcześni, rozmiękczeni przez systemowe kościelnictwo pseudo-kalwiniści kładą ogromny nacisk na pokojowe traktowanie wyznających inną ewangelię i innego chrystusa „chrześcijan” (katolików i Arminian, por. Mich. 3:5-6; Jer. 6:14), warto zapoznać się z opisem wydarzeń nocy świętego Bartłomieja umieszczonym w książce pt. „Foxe’s book of martyrs” [Foxa księga męczenników] zwracając przy tym uwagę nie tylko na zagrożenie, jakie niesie ze sobą bratanie się z heretykami, ale także na bezpardonowy i nieprzebierający w epitetach język, jaki został użyty do ich opisania.
Pamiętajmy przy tym, że książka ta, z jej przekazem i językiem, była jedną z dwóch najbardziej rozpowszechnionych wśród protestantów i znajdowała się niemal na każdej półce stanowiąc lekturę obowiązkową dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Pierwszą była oczywiście Biblia.
Poznajmy promowane przez religię Watykanu cnoty męskie i niewieście jej wyznawców, mając przy tym nadzieję, że to przywróci rozum bratającym się z katolikami i Arminianami ugrzecznionym tzw. „kalwinistom”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 23, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
1 Tym. 5:19-21 19. Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu, chyba że na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.20. A tych, którzy grzeszą, strofuj w obecności wszystkich, aby i inni się bali. 21. Zaklinam cię wobec Boga i Pana Jezusa Chrystusa, i wybranych aniołów, abyś tego przestrzegał,nie mając względu na osoby, nie kierując się stronniczością.
Ewangelia według Jezusa, John F. MacArthur, Jr. Grand Rapids: Zondervan, indeksowane, 253 strony, 1988. Przedmowa: James Montgomery Boice i J. I. Packer.
Od kilku lat kwestia „zbawienia panującego Pana” jest przedmiotem kontrowersji. Oglądanie debaty jest bolesne, gdyż żadna ze stron nie może wyjaśnić tej historii. Przypomina to oglądanie debaty między mormonami i Świadkami Jehowy na temat Chrystusa lub między antynomianami i teonomistami na temat prawa Bożego.
Jednym z głównych bohaterów debaty o zbawieniu panującego Pana był John MacArthur, pastor kościoła Grace Community Church w Sun Valley w Kalifornii, prezes The Master’s College and Seminary oraz znany w całym kraju kaznodzieja radiowy.
„Ludzie zawsze potykali się o prostotę zbawienia”,- wołał MacArthur, pocierając swoje posiniaczone kolana.
MacArthur ubolewa nad „porażką współczesnego ewangelizmu”, ale będąc na wpół arminianinem, nie rozumiejąc i nie wierząc w biblijne doktryny o usprawiedliwieniu przez samą wiarę i przypisaną sprawiedliwość Chrystusa, nie może zrozumieć przyczyn tej porażki i opowiada się za rozwiązaniem, które doprowadzi do jeszcze gorszej sytuacji. Zamiast krytykować wszechobecny arminianizm dzisiejszego ewangelizmu, arminianizm, który wypacza i wywraca Ewangelię Jezusa, MacArthur atakuje usprawiedliwienie jedynie przez wiarę i sugeruje, że uczynki powinny być rozumiane jako część wiary. Z historycznego punktu widzenia, nacisk na uczynki był zazwyczaj strategią debaty zarówno Kościoła Rzymskiego, jak i protestanckich arminian. Była to również strategia przeciwników Pawła.
Na okładce książki MacArthura, „Ewangelia według Jezusa”, znajdują się pochwały od The Fundamentalist Journal, Alliance Life, The Standard, Jamesa Montgomery’ego Boice’a, Davida Hockinga i J. I. Packera. W swojej przedmowie Packer w zdumiewający sposób stwierdza, że
„zbawienie panującego Pana” jest „dominującym nurtem protestanckiego konsensusu w sprawie natury usprawiedliwiania z wiary”
i atakuje biblijny pogląd, że wiara jest „tylko i wyłącznie przyjęciem prawdy o zbawczej roli Jezusa”.
Akceptacja zbawczej roli Jezusa, jak mówi Packer, „to mniej niż wiara i mniej niż zbawienie”. Packer uważa, że książka MacArthura jest
„dobra, jasna, przekonująca i budująca”. „To, co jest kwestionowane”, pisze, „to natura wiary”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 22, 2021 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy
Gdy wróg staje u bram Kościoła
Kol. 1:16
15. On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia.
16. Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.
17. On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu.
W przededniu doktrynalnej batalii (Kol. 1:29) Apostoł, pełen troski o kościół w Kolosach, Laodycei i okolicznych miejscowościach (Kol. 2:1) śle szereg ostrzeżeń w formie prawd doktrynalnych (Kol. 2:8) stanowiących doskonałe narzędzie walki z herezjami, jakie właśnie wkradały się do tamtejszych kościołów. Główną siłą diabelskiego natarcia były zjednoczone pod żydowską egidą mistycyzm (Kol. 2:23) i legalizm (Kol. 2:16) celem zaś Osoba Mesjasza i Jego dzieło.
Paweł, choć osadzony w więzieniu, świadomy był niebezpieczeństwa, któremu starał się we właściwy dla siebie sposób zapobiegać. Jako że sam był czasowo ubezwłasnowolniony, jego narzędziem stało się niczym nie skrępowane, spisane Słowo (słowo Boże nie jest związane 2 Tym. 2:9), którego był autorem z natchnienia Ducha Świętego (2 Piotra 3:16; 1 Kor. 7:40; Efez. 2:20; 3:4-5).
Efektem tej pracy był List, który dzięki Bożej opatrzności został zachowany i włączony do Kanonu Pisma dostarczając wszystkim pokolenia chrześcijan w oręża umożliwiającego kruszenie wrogich warowni (2 Kor. 10:4-6; 2 Tym. 3:16-17; Hebr. 4:12; Jer. 23:29). Oto jedynie skuteczna broń w walce z demonicznymi naukami propagowanymi przez diabła i jego sługi (2 Kor. 11:13-15; Jer. 5:31; Gal. 1:8-9; 2 Piotra 2:3; Judy 1:4, 10-13):
Efez. 6:12 Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, ale przeciw zwierzchnościom, przeciw władzom, przeciw rządcom ciemności tego świata, przeciw duchowemu złu na wyżynach niebieskich
Wrogowie Chrystusa popełnili kolosalny błąd. Rozpoczęli wojnę z Bogiem, który nie tylko w Swojej ręce trzyma wszystkie lokalne kościoły, ale zniszczy swoich nieprzyjaciół mieczem wychodzącym z Jego ust (Obj. 1:16; 2:16; 19:15, 21).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 18, 2021 | Charyzmania
Teologiczne bałwany
Jakuba 1:5-6 5. A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana. 6. Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam.
Dr. Piper jest wzorem wahania się i niepewności w tych sprawach od dekad. W 1990 wygłaszał kazanie zatytułowane: „Czy znaki i cuda występują i dziś?”
W tamtym czasie ruch charyzmatyczny miał obsesje na punkcie tak zwanego fenomenu trzeciej fali charyzmatycznej. „Dar języków” dopiero zaczynał usuwać się w cień, dzięki innym „znakom i cudom”, w szczególności przez „dar proroctwa”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 17, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele
Pytanie dwudzieste drugie: pastorskie powołanie
Dzieje 2:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią..
1 Kor. 12:28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele …jako nauczycieli, potem dary rządzenia .
Efez. 4:11 I on ustanowił … innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami-nauczycielami;
Czy jest konieczne, aby w kościele istniała publiczna służba i powołanie do niej? Afirmujemy przeciwko fanatykom i entuzjastom
I. Ponieważ Bóg swoim słowem zechciał doprowadzić ludzi do komunii Chrystusowej, a przez nią do udziału w zbawieniu, konieczne było, aby do tego urzędu wybrani zostali ludzie na podstawie uzasadnionego powołania, do których powinno należeć prawo i moc przepowiadania słowa i udzielania sakramentów. Co do konieczności tej posługi, pytanie leży między nami a fanatykami i entuzjastami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 12, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Prima Scripturalne florilegia
Hebr. 13:9 Nie dajcie się zwieść rozmaitym i obcym naukom.
Bóg wyposażył swój kościół w nauczycieli Słowa nie pozostawiając go bezbronnym i chwiejnym z powodu powiewu dziwnych nauk (Efez. 4:11-14; 2 Tym. 2:25; Tyt. 1:9; Kol. 1:28).
- Tak było w Starym Przymierzu wargi kapłana bowiem mają strzec poznania i jego ustami ludzie mają pytać o prawo, gdyż on jest posłańcem PANA zastępów (Mal. 2:7)
.
- Tak jest w Nowym Przymierzu abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane. (1 Kor. 4:6)
Brak teologicznego rozeznania ewidentnie prowadzi do stagnacji a w ostateczności duchowej martwoty, dziwi zatem podejście współczesnego kościelnictwa, które zwróciło się przeciw fundamentalnym zasadom Reformacji, z których najważaniejszym filarem, ostoją odnowy była doktryna Sola Scriptura – samo Pismo. Zupełnie jak w czasach upadku pierwszego chrześcijaństwa, gdzie autorytet wielkich teologów zrównał się a następnie przyćmił autorytet Pisma:
„Do autorytetu Pisma Świętego doszedł teraz, niejednokrotnie wysuwając się na plan pierwszy, autorytet wybitnych przedstawicieli tradycji kościelnej. Z grubsza można by tak powiedzieć: w sporach teologicznych pierwszych czterech stuleci dyskusje prowadzono na podstawie tekstów Pisma Świętego; [od V wieku] nasi bizantyjczycy przewistawiają sobie wzajemnie cytaty patrystyczne.” – L. J. Rogier, Historia Kościoła t. 1 s 287
Oparcie wiary o cytaty największych autorytetów w konsekwencji spowodowało deklinację i redukcję teologii do bezmyślnego i bezrefleksyjnego powtarzania utartych schematów, jakżeż często zawierających błędy. Używając analogii, kościół pierwszych wieków również posiadał swego rodzaju teologiczne „memy” , którym nawet nadano specyficzną nazwę:
Florilegium [dosł. „zbiór kwiatów”] – w średniowiecznej łacinie określenie na zbiór cytatów pochodzących z dzieł najwybitniejszych autorytetów, najczęściej z dziedziny teologii lub filozofii.
Tym właśnie jest prima Scripturalizm, upośledzeniem pozycji Słowa Bożego na korzyść kultu jednostek –„nieomylnych”, ludzkich nauczycieli. Mając powyższe na uwadze posłuchajmy rozważania o teologicznym „kwiatku” prominentnego pastora, przez niektórych zwanego „Spurgeonem Afryki”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2021 | Bohaterowie wiary, Teologia historyczna
Życiorys
Psalm 69:9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
.
Neh. 13:25 Dlatego zgromiłem ich i przekląłem, a niektórych z nich biłem, wyrwałem ich włosy i zaprzysiągłem ich na Boga
W czasach, gdy z jednej strony Kościół zbytnio zbliża się do systemu tego świata, z drugiej zaś upada teologicznie, Bóg w swojej opatrzności posyła swoje sługi (Przysłów 22:17; Mat. 23:34) aby przypomnieć czym jest prawda (Psalm 138:2; Jan 17:17) i lojalność względem jedynej jego Głowy (Efez. 1:22; 5:23; Kol. 1:18). Powaga sytuacji wymaga niejednokrotnie gwałtownych charakterów i zdecydowanych działań (Ezdr. 9:3; Neh. 13:25).
Takim Bożym mężem był Hipolit z Rzymu (ok. 170 – † ok. 235 A.D.) żyjący w czasach, gdy w kościele nasilał się apokaliptyczny fanatyzm połączony z oczekiwaniem na rychły powrót Mesjasza oraz postępowała odgórna, polityczno teologiczna korupcja wśród jego przywódców.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 10, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Metafora ogrodnika
Jan 15:2-4 2. Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc 3. Wy już jesteście czyści z powodu słów, które do was mówiłem. 4. Trwajcie we mnie, a ja w was. Jak latorośl nie może wydawać owocu sama z siebie, jeśli nie będzie trwała w winorośli, tak i wy, jeśli nie będziecie trwać we mnie.
Nie znam się na ogrodnictwie i moja wiedza z tego zakresu jest bardzo uboga. Eksperymentowałem jednak z uprawą róż i dowiedziałem się, że gdy kwiaty zaczynają gnić, trzeba je odciąć w pewnym miejscu na łodydze. Jeśli pilnie przycinam martwe części krzewu, z czasem kwiaty stają się jeszcze jaśniejsze.
Ten proces wydaje mi się sprzeczny z intuicją, która podpowiada, że odcinając część krzaka, mógbłym go nawet zniszczyć. Ale proces przycinania koncentruje składniki odżywcze w krzaku, powodując, że owocuje on bardziej obficie. Ten proces jest szczególnie ważny w pielęgnacji winorośli, o której mówi metafora Jezusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2021 | Egzegezy, Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Pytanie o Ewangelię
Rzym. 1:16-17 16. Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka. 17. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
Pytanie o Ewangelię nie ma sobie równych. Towarzyszy ono światu od jego Upadku kiedy to pierwsi ludzie starali się zbawić od gniewu Boga (Marek 16:16; Jan 3:36; Rzym. 1:18; Kol. 3:5-6) chowając się przed Nim oraz zakrywając swoją nagość liśćmi (1 Mojż. 3:7-8).
Ludzkie starania, ta pierwsza i prymitywna zarazem forma religii, okazały się całkowicie bezwartościowe (1 Mojż. 3:9-13; Izaj. 64:6), niezdolne do wyzwolenia z przekleństwa śmierci (1 Mojż. 2:17; Efez. 2:1-3; Kol. 2:13), które towarzyszy każdemu od momentu poczęcia (Hiob 15:14; Izaj. 48:8; Przysłów 22:15; Psalm 51:5; 58:3).
Skoro zbawiająca sprawiedliwość Boga wynika z „wiary w wiarę”, aby mieć całkowitą pewność zbawienia warto zadać sobie trud i zbadać co fraza ta oznacza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 6, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Legalistyczny bajzel
Rzym. 8:1 Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha.
Wiele razy, gdy pojawia się temat pewności zbawienia, rozmowa jest skierowana na przyczyny wątpliwości. Popularną odpowiedzią, której ludzie używają jako wymówki, by wątpić w zbawienie, jest to, że nie wątpią w Chrystusa, ale raczej wątpią w siebie. Widzą, że
- ich posłuszeństwo jest słabe,
- ich miłość jest zimna,
- ich owoce nie kwitną
- i „czują się” niezbawionymi z powodu winy za grzech.
Co sprawia, że sprawy są jeszcze bardziej zagmatwane, inni ludzie próbujący ich pocieszyć, idą dalej niesłusznie, mówiąc, że te wątpliwości są prawdopodobnie najlepszym dowodem na to, że dana osoba jest zbawiona. Przyjrzyjmy się kilku sprawom, które mogą pomóc w rozwikłaniu tego bałaganu i miejmy nadzieję, że skierują nas na właściwe skupienie się na Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 5, 2021 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Historia chrześcijaństwa
Pewność nadziei
2 Kor. 4:5 Nie głosimy bowiem samych siebie, lecz Chrystusa Jezusa, że jest Panem, a samych siebie, że jesteśmy waszymi sługami dla Jezusa.
Pewnego dnia będziemy podobni do Niego (Łuk. 24:39; 1 Jana 3:2; 1 Kor. 15:53-54; Filip. 3:21; Psalm 17:15). To nasza nadzieja. Ale to nie jest nadzieja, którą odkładamy na półkę i nie jest to nadzieja, która wysyła nas do jaskini (Obj. 6:15). To nadzieja, która z ufnością wysyła nas w świat (Efez. 1:13; Kol. 1:27; 1 Tes. 2:19). Możemy
- ufać Bogu,
- ufać Jego Słowu,
- ufać Chrystusowi,
- ufać Ewangelii
- i ufać nadziei.
Rzym. 5:5 A nadzieja nie zawodzi, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 4, 2021 | Teologia reformowana
Pojednanie
Rzym. 5:10 Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna, tym bardziej, będąc pojednani, będziemy ocaleni przez jego życie.
Drugim słowem używanym w Piśmie, które jest równie ważnym słowem, jest słowo „pojednanie”. Słowo to znajdujemy na przykład w Liście do Rzymian 5:10. Pojednanie to potężne słowo; jest to słowo, które musi być właściwie zrozumiane przez Reformowanego wierzącego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 3, 2021 | Teologia systematyczna
Znaczenie
1. Wieczerza Pańska została ustanowiona przez Pana tej samej nocy, podczas której został wydany. Ma być przestrzegana przez Jego Kościół aż do końca świata, jako ustawiczna Jego pamiątka i dla ukazywania znaczenia Jego ofiary i śmierci. Została ustanowiona również i po to, aby utwierdzić świętych w wierze, że wszystkie dobrodziejstwa pochodzące z ofiary Chrystusa są ich udziałem.
Ponadto ma przyczyniać się do ich duchowego karmienia i wzrastania w Chrystusie, oraz do umocnienia poczucia obowiązku wobec Niego. Wieczerza Pańska jest również więzią i zadatkiem społeczności, którą wierzący mają z Chrystusem i ze sobą nawzajem.
1 Kor. 10:16-17, 21 16. Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotąkrwiChrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotąciałaChrystusa? 17. My bowiem, choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba. 21. Nie możecie pić kielicha Pana i kielicha demonów. Nie możecie być uczestnikami stołu Pana i stołu demonów.
.
1 Kor. 11:23-26 23. Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb; 24. A gdy złożył dziękczynienie, połamał i powiedział: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane. Czyńcie to na moją pamiątkę. 25. Podobnie po wieczerzy wziął też kielich, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi. Czyńcie to, ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę. 26. Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana zwiastujecie, aż przyjdzie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 30, 2021 | Teologia biblijna
Przedmowa
Poniżej znajduje się tabela cytatów z Nowego Testamentu (NT) ze Starego Testamentu (ST):
- lewa kolumna zawiera cytaty Nowego Testamentu,
- środkowa Septuaginty (LXX),
- a ostatnia kolumna Tekst Masorecki (TM).
Tłumaczenie NT i TM to Autoryzowana Wersja, LXX, Brenton. Uwzględniono wszystkie oczywiste cytaty; wyklucza ona silne aluzje lub paralele werbalne (np. Mat. 24:15 ~ Dan. 9:27 lub 12:11), takie jak te wymienione w Greckim Nowym Testamencie, 4 obj. wyd. (Stuttgart: Zjednoczone Towarzystwa Biblijne, 1983), 891-901.
Zestawienie pozwala każdemu, kto nie zna języka greckiego, łatwo zobaczyć na pierwszy rzut oka główne różnice, które istnieją między różnymi wersjami. Często trudno jest znaleźć narzędzia, które tworzą taki format, jaki znajduje się poniżej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 28, 2021 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Czym jest Kościół?
Efez. 2:19-22
19. A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga;
20. Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;
21. Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu;
22. Na którym i wy razem się budujecie, aby być mieszkaniem Boga przez Ducha.
Paweł w swoim liście do Efezjan poświęca wielką uwagę eklezjologii, doktrynie Kościoła. W rzeczywistości moglibyśmy powiedzieć, że List do Efezjan odpowiada na to pytanie: Czym jest Kościół?
Główną metaforą, której używa Paweł, jest budynek – dom Boży. Chrześcijanie są częścią rodziny w tym sensie, że zostali przyjęci do rodziny Bożej, co jest kolejnym obrazem, którego Pismo używa do opisania Kościoła. Ale tutaj akcent kładzie się nie tyle na rodzinę domowników, ile na dom domowników
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 26, 2021 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Zgubna droga
W okowach fałszywej doktryny
Kol. 2:8 Uważajcie, żeby was ktoś nie obrócił na własną korzyść przez filozofię i próżne oszustwo, oparte na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
Nie ma wątpliwości, że współczesny neo-ewangelikalizm z jego kultem „wolnej woli” jest całkowicie heretycką i odstępczą religią. Posłuchajmy Marcina Lutra, protoplastę protestantyzmu, który w monumentalnym dziele „O niewolnej woli” z 1525 roku odpowiedział papiście Erazmowi z Roterdamu na jego argumenty o roli wolnej woli i dobrych uczynków w zbawieniu, które ten przedstawił rok wcześniej traktacie „O wolnej woli”
„Co więcej, składam tobie [tj. Erazmowi] serdeczne pochwały z tego powodu, że ty sam, w przeciwieństwie do wszystkich innych, zaatakowałeś prawdziwą rzecz, to jest zasadniczą kwestię. Nie męczyłeś mnie tymi zewnętrznymi kwestiami dotyczącymi papiestwa, czyśćca, odpustów i tym podobnych drobiazgów, a nie istotnym problemem, z powodu którego wszyscy do tej pory zabiegali o moją śmierć (choć bez powodzenia). Ty i tylko ty sam zauważyłeś zawias, na którym wszystko się obraca, i wycelowałeś w istotne miejsce.„ – Marcin Luter, O niewolnej woli
Co zaatakował papista Erazm i co zarazem według Reformatora Lutra było „zawiasem, na którym opiera się Reformacja” oraz rzeczywiście „istotnym miejscem” teologii? Mowa o wyznawanej przez prawdziwy Kościół doktrynie niewolnej woli człowieka.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 23, 2021 | Teologia biblijna
Czy Daniel musi być datowany na VI wiek?
Pomimo licznych zastrzeżeń wysuwanych przez uczonych, którzy uważają, że jest to proroctwo napisane po fakcie, nie ma dobrego powodu, by odmówić Danielowi napisania całego dzieła w VI r. p.n.e. Jest to zbiór jego wspomnień sporządzonych pod koniec długiej i pełnej wrażeń kariery, która obejmowała służbę państwową od panowania Nabuchodonozora w latach 590 r. p.n.e. do panowania Cyrusa Wielkiego w latach 530 r. p.n.e.
Pojawienie się perskich terminów technicznych wskazuje na ostateczne przeredagowanie tych wspomnień w czasie, gdy terminologia perska przeniknęła już do słownictwa aramejskiego. Najbardziej prawdopodobną datą ostatecznego wydania księgi jest zatem około 530 r. p.n.e., dziewięć lat po podboju Babilonu przez Persów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 22, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Nadchodzące cierpienie
Mat. 24:21-22 21. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie. 22. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone.
Pismo Święte ostrzega Kościół Jezusa Chrystusa, że w nadchodzących dniach będzie cierpiał wielki ucisk. Ucisk to cierpienie, które człowiek znosi, ponieważ wyznaje Jezusa Chrystusa słowem i życiem. To cierpienie zadawane członkom Kościoła Jezusa przez bezbożnych, niewierzących ludzi, którzy ich prześladują.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 20, 2021 | Teologia systematyczna
Symbolika chrztu wodnego
1. Chrzest jest obrzędem Nowego Testamentu nakazanym przez Jezusa Chrystusa. Dla osoby przyjmującej chrzest ma on być znakiem jej społeczności z Chrystusem w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, znakiem wszczepienia w Chrystusa i przebaczenia grzechów. Wyraża to również fakt, że osoba przyjmująca chrzest oddała siebie Bogu przez Jezusa Chrystusa, aby móc żyć i postępować w „nowości życia”
Marek 1:4 Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest upamiętania na przebaczenie grzechów.
.
Dzieje 22:16 Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, wzywając imienia Pana.
.
Rzym. 6:3-5 3. Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Jezusie Chrystusie, w jego śmierci zostaliśmy ochrzczeni? 4. Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. 5. Jeśli bowiem zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania;
.
Gal. 3:27 Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa.
.
Kol. 2:12 Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 19, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
O autorze
Wilhelmus à Brakel (1635 – 1711) reprezentuje niderlandzką „późniejszą reformację” czyli Afscheiding, ruch z jednej strony mocno ugruntowany w ortodoksji doktryn łaski, zwanych Pięcioma Punktami Kalwinizmu, z drugiej gorąco aprobujący herezję dobrointencyjnej oferty ewangelii jawnie zaprzeczającą doktrynie nieodpartej łaski.
Pozytywną stroną jego teologii (przez co stał się sławny w całym kraju) było przekonanie o separacji koscioła i państwa, co do tego ostatniego wierzył iż jest suwerenny a przez to
„żadna władza polityczna nie ma prawa złożyć z urzędu duchownego” – Joel. R. Beeke, Purytanie, Tolle Lege s. 602
Niestety w teologii Wilhelmusa à Brakela wyraźnie słychać echo trzech herezji, jakie uderzyły w kościół chrześcijański, mianowicie:
- Propagowaną przez marrowistów ideę dobrointencyjnej ofety ewangelii (czyli korzeń amyraldianizmu, który zakłada iż Bóg oferuje ewangelię wszysktim jednakowo)
.
- Pietyzm (gdzie źródłem prawdy są ludzkie przeżycia, czy też doświadczenia) czyli fundament heretyckiego ruchu zielonoświątkowego
.
- Kolejną jest koncepcja przymierza uczynków rzekomo zawartego z Adamem w raju (znajdziemy to tak w Katechizmie Baptystycznym jak i Westminsterskim Wyznaniu Wiary)
W ten sposób zaatakowane zostały doktryny nieodpartej łaski, epistemologiczny monopol Pisma Świętego na prawdę oraz wprowadzony zalążek legalizmu. Fragmenty, co do których należy zachować szczególną ostrożność zostały zaznaczone kolorem czerwonym.
(więcej…)
