utworzone przez Reformowani | kwi 7, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Podstawa rozważania
Gal. 2:17 A jeśli my, szukając usprawiedliwienia w Chrystusie, sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus jest sługą grzechu? Nie daj tego Boże!
Apostoł Paweł w powyższym fragmencie wyraził ogromny, intelektualny i emocjonalny sprzeciw (gr. μὴ γένοιτο me genoito – przenigdy tak się nie stanie) wobec domniemanego zarzutu względem Chrystusa. Jednak co to znaczy i do czego się odnosi stwierdzenie „być sługą grzechu”?
- Czy Chrystus zbawiając grzeszników stał się w pewnym sensie ich sługą i przez to grzeszny?
.
- A może też Chrystus znosząc prawo ceremonialne oraz sądownicze tym samym zaakceptował antynomianizm, czyli bezprawie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 6, 2022 | Teologia systematyczna
Jedyny Pośrednik
Wierzymy, że nie mamy żadnego innego dostępu przed oblicze Boga, jak tylko przez jedynego Pośrednika i Orędownika – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego, [1] który stał się człowiekiem, zjednoczywszy w jednej osobie natury boską i ludzką, abyśmy mieli dostęp przed oblicze Bożego Majestatu, który w przeciwnym razie byłby dla nas zasłonięty.
[1]
1 Tym. 2:5 Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus;
.
1 Jana 2:1 Moje dzieci, piszę wam to, abyście nie grzeszyli. Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
.
Rzym. 8:33 Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg jest tym, który usprawiedliwia.
Jednak ten Pośrednik, którego Ojciec wyznaczył do mediacji między sobą a nami, nie powinien w żaden sposób trwożyć nas swoim majestatem, ani też sprawiać w nas chęci szukania innego według naszego upodobania [2].
[2]
Oz. 13:9 Zniszczyłeś się sam, Izraelu, ale we mnie jest twoja pomoc.
.
Jer. 3:13 Tylko uznaj swoją nieprawość, że odstąpiłaś od PANA, swego Boga, i biegałaś swoimi drogami do obcych pod każde zielone drzewo, a mojego głosu nie słuchaliście, mówi PAN.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 5, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Zakręty dosłowności
Izaj. 65:17-20
.
17. Oto bowiem stworzę nowe niebiosa i nową ziemię i nie będą wspominane pierwsze rzeczy ani nie przyjdą na myśl.
18. Lecz weselcie się i radujcie na wieki wieków z tego, co ja stworzę, bo oto stworzę Jerozolimę radością i jej lud weselem.
19. I będę się radować z powodu Jerozolimy i weselić z powodu mojego ludu, a nie będzie już słychać w nim głosu płaczu ani narzekania.
20. Nie będzie tam już ani niemowlęcia żyjącego tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swoich dni, bo dziecko umrze jako stuletni, ale grzesznik, choćby miał i sto lat, będzie przeklęty.
Dosłowna interpretacja proroctw Starego Testamentu kończy się na cielesnym królestwie mesjańskim. Dosłowna interpretacja proroctwa Izajasza 65, popierana przez postmillenialistyczny, chrześcijański rekonstrukcjonizm, kończy się ziemskim królestwem Chrystusa.
Poza tym konsekwentnie dosłowna interpretacja prowadzi do absurdu. Nawet najbardziej zagorzały zwolennik i praktykujący dosłowną interpretację może to zrozumieć, jak wykazano w poprzednim artykule.
Ale starotestamentowe proroctwo o nadchodzącym mesjańskim królestwie nie może być interpretowane dosłownie. Zrobienie tego oznacza w najlepszym razie stanie się premilenialistą w systemie dyspensacyjnym, zamieniając eschatologię w odbudowę starotestamentowego Izraela i jego ziemskiej chwały, a w najgorszym, jak ostrzegał nas Herman Bavinck, popadnięcie w judaizm.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 1, 2022 | Charyzmania, Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Podstawa rozważania
Dzieje 2:16-21
.
16. Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela:
17. I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.
18. Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.
19. I ukażę cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.
20. Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie ten dzień Pański, wielki i okazały.
21. I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.
Pogaństwo, mające swoje źródło w doktrynach ojca kłamsta (Jan 8:44; 1 Jana 2:22), to wróg chrześcijaństwa, które jako jedyne jest prawdziwą religią Boga tak prostą, że, jak mówi Izajasz, nawet głupcy na niej nie pobłądzą (Izaj. 35:8-9; Mat. 11:27; Jan 10:1; 14:6; 2 Jana 1:10).
Na tej prostej drodze dziełem Ducha Świętego jest udzielić nam dostępu do Ojca (Efez. 2:18) stąd oczywistym jest, że fałszywy, zwodniczy duch nie tylko tego przystępu nie udziela ale też, poprzez szereg kłamliwych doktryn, prowadzi na zatracenie (Mat. 7:13; 1 Jana 4:1; 1 Tym. 4:1-2; 2 Piotra 2:3; 3:16; Obj. 16:13).
Zapamiętajmy: do fałszywego chrystusa prowadzi fałszywy duch, zaś fałszywy duch rozpoznawany jest po fałszywej doktrynie i fałszywych darach rzekomo uwiarygadniających fałszywą doktrynę.
Każdy spłodzony przez diabła ruch będzie odrzucał prawdę Ewangelii na rzecz obłędu, który określony został jako moce, znaki i cuda szatana (2 Tes. 2:9-12, 5 Mojż. 13:1-5). Tak więc temat jaki zostanie poruszony w niniejszym rozważaniu jest najwyższej wagi i nie można przejść nad nim po prostu obojętnie, lekceważąc wieczne konsekwencje trwania w zwiedzeniu. Aby właściwie rozłożyć zagadnienie koniecznym jest odpowiedź na dwa zasadnicze pytania:
- Pierwszym, barzdziej ogólnym pytaniem jakie należy zadać jest: czy szeroko rozumiany ruch zielonoświątkowy rzeczywiście jest w posiadaniu cudownych darów-znaków apostolskich, jak twierdzą o tym ich rozmaite „wyznania wiary” opierając się przy tym, między innymi, na tekście Dziejów 2?
.
- Drugim, bardziej szczegółowym pytaniem jest: czy tekst Dziejów 2 naucza iż cudowne apostolskie dary-znaki będą towarzyszyć przez cały okres istnienia Kościoła?
.
- Trzecim, pobocznym pytaniem jest: czy dyspensacjonalizm ma prawo twierdzić iż tekst Dziejów 2 jest proroctwem podwójnej referencji i częściowo wypełnić się w dniu pięćdziesiątnicy, następnie znaki i cuda miałyby ulec czasowej cesacji do momentu powstania rzekomego milenijnego królestwa?
Negujemy powyższe alegacje fanatyków i entuzjastów we wwszystkich przypadkach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 31, 2022 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Duchowy wpływ Antychrysta
Obj. 13:2 A bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, a jej łapy jak u niedźwiedzia, a jej paszcza jak paszcza lwa. I dał jej smok swoją moc, swój tron i wielką władzę.
Czytamy, że bestia otrzymuje moc od smoka. Trzeba to oczywiście rozumieć nie w absolutnym znaczeniu tego słowa, jako że wszelka władza należy tylko do Boga, a bez Niego nawet Antychryst nie ma władzy
Psalm 22:28 Do PANA bowiem należy królestwo (הַמְּלוּכָ֑ה melukach – władza) i on panuje nad narodami.
.
Psalm 24:1 Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia i to, co ja napełnia, Świat i ci, którzy na nim mieszkają.
.
Psalm 135:6 Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
.
Dan. 4:35 A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz?.
Trzeba to raczej rozumieć w duchowym znaczeniu tego słowa. Antychryst jest sługą diabła i spełnia jego wolę. W Antychryście diabeł zdaje się urzeczywistniać swoje własne panowanie, a przez niego szatan jest rzeczywiście księciem tego świata.
Jan 14:10 Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata, a on we mnie nic nie ma.
.
Jan 12:31 Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz.
.
Jan 5:19 Wiemy, że jesteśmy z Boga, a cały świat tkwi w niegodziwości.
W imperium antychrześcijańskim wszyscy czynią wolę szatana… z wyjątkiem świętych. Dlatego mówi się, że bestia ma usta, by wypowiadać bluźnierstwa przeciwko Bogu,
- Jego imieniu,
- Jego przybytkowi
- i mieszkańcom nieba.
I wszyscy podziwiają i czczą bestię, z wyjątkiem świętych. Dla nich będzie to czas prześladowań i wielkiego ucisku.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 30, 2022 | Teologia biblijna
Pytanie
2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.
Nie na darmo Apostoł Paweł zalecił swojemu ukochanemu uczniowi (1 Kor. 4:17; Filip. 2:19-20; 2 Tym. 1:2) prawidłowe rozkładanie Słowa Bożego, ponieważ zła interpretacja przynosi nauczycielowi jedynie wstyd (Jakuba 1:19;3:1). Słowo Boże można także zinterpretować w tak wysoce skażony sposób, że uzyskane z procesu analizy informacje prowadzą na zatracenie (2 Piotra 3:15-16).
Jednym z podsatwowych błędów interpretacyjnych skutkujący szeregiem doktrynalnych wypaczeń jest reprezentowane przez dyspensacjonalistów uznanie historyczno-gramatycznej, dosłownej interpretacji za jedyną metodę i narzędzie stosowane do analizy wszystkich Ksiąg oraz wszystkich rodzajów tekstów Pisma Świetego.
Rozważając to niełatwe i ważne zarazem zagadnienie skupimy się na proroctwach, gdzie generalną (oprócz tekstów zawierających w sobie wyjaśnienie znaczenia jak np. wizja Daniela 2) zasadą jaką możemy przyjąć jest
- dosłowne intepretowanie proroctw odnoszących się do dyspensacji Starego Testamentu (gdy np. Bóg zapowiada wojnę z Asyrią mowa o kraju Asyria, który napadnie na Izrael, por. Izaj. 10:4-5); dosłowne wypełneinie można zaplikować na sposób duchowy – w tym przypadku przekaz brzmi: Bóg karci swój lud za grzech oraz jest absolutnym Suwerenem.
.
- duchowe interpretowanie proroctw odnoszących się do dyspensacji Nowego Testamentu (gdy np. mowa 70 tygodniach nie chodzi o 483 lata lecz raczej o 70 „siódemek” symbolizujących spełnione przymierze, por. Dan. 9:23-27); duchowego wypełnienia nie można zaplikować na sposób dosłowny
A co z tekstami proroczymi, które dotyczą kilku dyspensacji? Niniejszy artykuł postara się odpowiedzieć na to pytanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 29, 2022 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Prima Scriptura
Przedmowa
Mat. 23:8-9 8. Ale wy nie nazywajcie się Rabbi. Jeden bowiem jest wasz Mistrz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi. 9. I nikogo na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem. Jeden bowiem jest wasz Ojciec, który jest w niebie.
Zła eklezjologia prowadzi do wypaczeń i grzechów idących w ślad za złymi liderami, które zgodnie z zapowiedzią Słowa Bożego, prędzej czy później wychodzą na jaw i zostaną osądzone. (Mat. 10:26; 1 Tym. 5:24).
Niestety, ponieważ w naturze ludzkiej leży bardzo silna potrzeba posiadania „nieomylnego” przywódcy, grzechy te często są skrzętnie tuszowane i ukrywane przez wyznawców owych liderów, tak przez najbliższe otoczenie, które w bezpośredni sposób czerpie korzyści (też finansowe) z wysokiej pozycji złego przywódcy, jak i przez dalszych akolitów, ślepo oddanych „mądrości” autarchy.
Owoce złego przywódctwa i złej organizacji zboru to symonia (kupczenie stanowiskami), nepotyzm (faworyzowanie rodziny np. poprzez intratne kontrakty), tyrania zamordyzmu, jednakże najgorszym ze wszystkich jest zniszczenie krytycznego sądu, co prowadzi znowóż do pogłębienia intelektualnego uzależnienia od opinii duchowego autokraty.
Przywilej swobodnego myślenia staje się dobrem ekskluzywnym i dostępnym jedynie „elicie” najwierniejszych popleczników herszta, który osobiście decyduje co jest prawdą a co nią nie jest.
Tak właśnie wygląda definicja prima Scripturalizmu, postawy akceptującej wykładnię Pisma Świętego jedynie wtedy, gdy czyniona jest przez (względnie) nieomylnych interpretatorów, „ojców wiary” Polskim odpowiednikiem tego pojęcia będzie
„Parafianin to osoba bezwzględnie i na ślepo słuchająca swojego duchowego przełożonego wbrew temu co mówi Pismo Święte, wykonuje polecenia nawet wbrew Bogu” – źródło
Problem tyranii szczególnie widoczny jest wśród nauczycieli kładących nacisk na teologię „panującego Pana”, idei nader często zamienianej na „panowanie Pastora”. Stąd, szanowni prima Scripturalni neo-ewangeliccy i pseudokalwińscy parafianie, ponieważ lektura Pisma Świętego, aby była skuteczna w waszym przypadku, musi być czyniona przez wielkie biblijne autorytety, oddajemy wam do rąk kazanie Artura Pinka odnoszące się właśnie do tego zagadnienia z nadzieją, że wysoce ceniony ludzki autorytet przemówi wam do rozsądku.
Pozostawiamy was zatem z dylematem: kto ma rację – Pink, czy mój ulubiony samowywyższony mały papież?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 25, 2022 | Teologia systematyczna
Cienie rzeczy przyszłych
Wierzymy, że obrzędy i znaki Prawa ustały wraz z przyjściem Chrystusa, i że wszystkie cienie rzeczy przyszłych urzeczywistniły się, dlatego też używanie ich nie może mieć miejsca wśród chrześcijan.
Ustanie obrzędów i znaków
Rzym. 10:4 Końcem bowiem prawa jest Chrystus ku sprawiedliwości każdego, kto wierzy.
Niezasadność obrzędów i znaków
Gal. 5:2-4 2. Oto ja, Paweł, mówię wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus na nic wam się nie przyda. 3. A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że jest zobowiązany wypełnić całe prawo. 4. Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.
.
Gal. 3:1 O głupi Galaci! Któż was omamił, abyście nie byli posłuszni prawdzie, was, przed których oczami został wymalowany Jezus Chrystus i wśród których ukrzyżowany?
.
Gal. 4:10-11 10. Zachowujecie dni i miesiące, pory i lata. 11. Boję się o was, czy przypadkiem na próżno nie trudziłem się nad wami.
.
Kol. 2:16-17 16. Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów. (por. 2 Kronik 31:3; 4 Mojż. 28:9-10) 17. Są to cienie rzeczy przyszłych, ciało zaś jest Chrystusa.
.
Efez. 2:14-15 14. On bowiem jest naszym pokojem, on, który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą; 15. Znosząc przez swoje ciało nieprzyjaźń, prawo przykazań wyrażone w przepisach, aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój;
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 24, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Przedmowa
Efez. 2:20 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;.
Historii nie można udokumentować po prostu jako wydarzenia chronologiczne, ale jako ingerencja Boga w czas, aby ustanowić Jego odkupieńcze dzieło dla ludzi. Dwie epoki w dziele Ducha wskazują na największe rewolucje, jakie kiedykolwiek zostały udokumentowane:
- wkroczenie Pana Chwały w pełni czasu do małego miasteczka Betlejem
.
- oraz wyrwanie się Reformacji z panowania doktrynalnych ciemności i przesądów.
Chrystus przyniósł Ewangelię a Reformatorzy uratowali Ewangelię przed zatopieniem w morzu kościelnych korzyści. Bóg nie wkracza w czas, aby zorganizować wydarzenia, ale aby rozpocząć rewolucje, które zakrywają powierzchnię ziemi. Rewolucje towarzyszą dwóm kluczowym aspektom widzianym w historiografii: a) niewidzialnej ręce Boga oraz b) działaniom ludzi wykorzystywanych w środowisku przyczyn wtórnych. Aby historyk mógł dokładnie udokumentować historię odkupienia, lub historię w ogóle, te dwa względy muszą być wzięte pod uwagę.
Chociaż Bóg ma swoją opatrznościową rękę w sprawach zarówno Aleksandra Wielkiego jak i Apostoła Pawła, największe pytanie dotyczy lekarstwa na upadłą duszę. Dokumentować historię to patrzeć historycznie na Ewangelię Chrystusa i jej wpływ na świat.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 23, 2022 | Chrześcijańska moralność
Pismo Święte często mówi o Antychryście
Jego starotestamentowy obraz musi być niewątpliwie widoczny w „małym rogu” z Księgi Daniela 7:8, który pojawił się wśród dziesięciu rogów czwartej bestii, który
Dan. 7:25 będzie mówił słowa przeciw Najwyższemu i wytracał świętych Najwyższego; będzie zamierzał zmienić czasy i prawa, gdyż będą wydane w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu
Częściowe i typowe wypełnienie tego proroctwa było widoczne w straszliwym Antiochu Epifanesie; pełnej realizacji należy się jednak spodziewać na końcu czasu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 22, 2022 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa, Zgubna droga
Wieczna wojna
1 Mojż. 3:15 I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę.
Upadek pierwszego człowieka uczynił go wrogiem Boga, zaś Bóg, którego oczy są zbyt czyste, aby patrzeć na zło (Hab. 1:13) zwrócił swoje oblicze przeciwko ludzkości (Psalm 34:16; Ezech. 15:7) skazując rzesze na doczesne i wieczne zatracenie (Psalm 51:9; Jer. 44:11; 2 Piotra 2:8; Judy 1:4). Świętość Boga jest doskonała i dla grzeszników niepojęta (1 Sam. 2:2), Bóg nie jest tylko miłością, ale też, a nawet przede wszystkim, jest sprawiedliwy w swojej świętości. Nigdzie Pismo nie nazywa Boga potrójnie miłosiernym, podczas gdy z pewnością jest On potrójnie święty, (Izaj. 6:3; Obj. 4:8) i w tym właśnie kontekście należy rozpatrywać wrogość Boga do szatana.
Jest oczywiste, że potomstwo, czyli nasienie diabła to kąkol, potomstwo Boga to synowie królestwa, to pszenica. (Mat. 13:36-38). I to Pan aktywnie ustanowił przepaść wrogości między Jego ludem, Jego dziećmi a dziećmi diabła, czyli
„wszystkimi cielesnymi i niegodziwymi ludźmi, którzy w nawiązaniu do tego tekstu nazywani są dziećmi i nasieniem szatana; [a] wszystkimi członkami Chrystusa, czyli wszystkimi wierzącymi i świętymi ludźmi, […] którzy są nasieniem Chrystusa i nieubłaganymi wrogami diabła i jego dzieł, i którzy zwyciężają go przez zasługę i moc Chrystusa„ – Benson Commentary, źródło
A gdzie wrogość, tam nie ma miejsca dla tolerancji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 18, 2022 | Teologia systematyczna
Wysokie powołanie
Wierzymy, że prawdziwa wiara wzbudzona w człowieku przez słuchanie Słowa Bożego i działanie Ducha Świętego, odradza go i czyni nowym człowiekiem, sprawiając w nim nowe życie, i uwalnia go z niewoli grzechu.
Modus operandi
1 Piotra 1:23 Będąc odrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale z niezniszczalnego, przez słowo Boże, które jest żywe i trwa na wieki.
.
Rzym. 10:17 Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez słowo Boże.
.
Jan. 5:24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia.
Nowe życie
1 Tes. 1:5 Gdyż nasza ewangelia nie doszła was tylko w słowie, ale także w mocy i w Duchu Świętym, i w pełnym przekonaniu. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was.
.
Rzym. 8:15 Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!
.
Jan 6:29 Odpowiedział im Jezus: To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.
.
Kol. 2:12 Pogrzebani z nim w chrzcie, w którym też razem z nim zostaliście wskrzeszeni przez wiarę, która jest działaniem Boga, który go wskrzesił z martwych.
.
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć;
.
Efez. 2:8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga.
Wolność
Dzieje. 15:9 I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.
.
Rzym. 6:4, 22 4. Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. 22. Lecz teraz, uwolnieni od grzechu, gdy staliście się sługami Boga, macie swój pożytek ku uświęceniu, a na końcu życie wieczne.
.
Tyt. 2:12 Pouczająca nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i światowych pożądliwości, trzeźwo, sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie;
.
Jan. 8:36 Jeśli więc Syn was wyzwoli, będziecie prawdziwie wolni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 17, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Jedyna forma cierpienia?
2 Kor. 11:27 W trudzie i znoju, często w czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimnie i nagości;
Cierpienie finansowe jest rzeczywistością w życiu wielu współczesnych chrześcijan. Wielu z nas przechodziło trudne chwile kryzysu finansowego.
- Czy w tym miesiącu będę mógł znaleźć pracę?
.
- Czy będę miał dość pieniędzy na opłacenie czynszu?
.
- Czy będę mógł dokonać płatności za samochód?
.
- Czy będę mógł postawić na stole jedzenie dla mojej żony i dzieci?
Niestety ta forma cierpienia jest często opisywana jako problem tzw. Pierwszego Świata [tzn. wyimaginowany problem]. W końcu fizyczne prześladowania to jedyny sposób, w jaki chrześcijanin może cierpieć w imię Ewangelii, prawda?
Ale nie według Pawła
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 16, 2022 | Egzegezy, Teologia biblijna
Zarys problemu
1 Jana 5:6-8 6. To jest ten, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus, nie tylko w wodzie, ale w wodzie i we krwi; a Duch jest tym, który świadczy, bo Duch jest prawdą. 7. Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są. 8. A trzej świadczą na ziemi: Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni.
W ostatnich miesiącach kilku sympatyków Trynitarnego Towarzystwa Biblijnego [Trinitarian Bible Society] napisało wniosek o włączenie do Biblii w 1 Liście Jana 5:7-8, tzw. Comma Johanneum (fragment podkreślony w powyższym cytacie). Zwolennicy ci
- znaleźli wersje Biblii, które pomijają ten fragment bez wzmianki; o tym fakcie [1]
.
- znaleźli autorów, którzy argumentują przeciwko włączeniu tego fragmentu [2]
.
- znaleźli kaznodziejów, którzy unikają tego fragmentu, aby uniknąć kontrowersji
Ci zwolennicy wierzą, że fragment ten słusznie należy do Pisma Świętego, podobnie jak Towarzystwo, podobnie jak autorzy Westminsterskiego Wyznania Wiary [3] i podobnie jak bogobojni ludzie na przestrzeni wieków.
Trzej z tych mężów, których wpływowe dzieła obejmują trzy stulecia – Matthew Henry, R. L. Dabney i Edward Hills – podtrzymali ten fragment w swoich pismach. Celem tego artykułu jest umożliwienie tym ludziom odniesienia się do tej kwestii i podanie powodów, dla których Comma Johanneum zostało włączone do tekstu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 15, 2022 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Systemowa prowokacja
Łuk. 13:1-5
.
1. W tym samym czasie niektórzy z tam obecnych oznajmili mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z ich ofiarami.
2. A Jezus im odpowiedział: Czy myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż wszyscy inni Galilejczycy, że to ucierpieli?
3. Bynajmniej, mówię wam, lecz jeśli się nie upamiętacie wszyscy tak samo zginiecie.
4. Albo czy myślicie, że tych osiemnastu, na których runęła wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż wszyscy ludzie mieszkający w Jerozolimie?
5. Bynajmniej, mówię wam, lecz jeśli się nie upamiętacie wszyscy tak samo zginiecie.
Faryzeusze chwalili sobie radykalizm teologiczny, na tym przecież wyrósł ich ruch. Stąd początkowo postrzegali Jezusa z Nazaretu jako potencjalnego sojusznika ich agendy. Pan zachęcał do życia w uświęceniu (Łuk. 11:35-36) co z pewnością w ich umysłach korespondowało z faryzejskim legalizmem. Obserwacje doprowadziły ich do punktu, w którym zdecydowali się na negocjacje, co czynili zwyczajowo przy posiłku (Łuk. 11:37). Nadzieje były wielkie ponieważ Jezus porywał tłumy a jednocześnie twierdził o monopolu na prawdę: Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza (Łuk. 11:23).
Spotkanie ekumeniczne trwało bardzo krótko. Chrystus wytknął cielesność i obłudę swoim rozmwócom, ogłosił wielokrotne biada bez ogródek przy tym nazywając ich głupcami (Łuk. 11:40-50). Chrystus celowo znieważył przedstawicieli fałszywej religii nie pozostawiając żadnego pola manewru do dalszych pertraktacji, tym samym sam jeden jawnie wypowiedział wojnę całemu systemowi.
W odpowiedzi doszło do prowokacji o dwóch wymiarach: politycznym – mającej na celu skłócenie Jezusa z jedną z frakci politycznych (wybór miał paść między Piłatem zrządzającym Judeą a Herodem odpowiedzialnym za Galileę) a także religijnym – co było kuriozalną próbą dyskredytacji teologicznej, ponieważ w rozumieniu sług systemu brak zajęcia pozycji przez Jezusa dowodziłoby jego indolencji (złamano przecież nie tylko święty zwyczaj ale i Boże przykazanie i to w samym Domu Bożym, Jer. 32:35; 2 Mojż. 21:14; 1 Król. 1:50).
Ten dwojaki, polityczno-religijny mechanizm (przed którym przestrzegał Chrystus, por. Marek 8:15) będzie stanowić podstawę do prześladowania chrześcijan w przyszłości. Chrześcijanie opowiedzieli się po stronie Imperium Rzymskiego, co wielce negatywnie wpłynęło na życie chrześcijan w innych państwach:
„[chrześcijanie byli] źle widziani przez irańskiego władcę, jako wprawdzający rozłam w religijną jedność poddanych przez przyjmowanie religii obcego pochodzenia, stają się jeszcze bardziej poderzjani z chwilą, gdy […] jawi się jako w pewnym sensie urzędowa religia Cesarstwa Rzymskiego” [1]
Jednakże odpowiedź Chrystusa zaskoczyła absolutnie wszystkich, ponieważ trafiała w najbardziej duchowy problem, czyli kwestię życia wiecznego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 11, 2022 | Teologia systematyczna
Odpuszczenie i odkupienie
Wierzymy, że na nasze zbawienie składa się odpuszczenie grzechów przez wzgląd na Jezusa Chrystusa, które czyni nas sprawiedliwymi przed Bogiem, jak uczą nas Dawid i Paweł stwierdzając, że błogosławieństwem dla człowieka jest, gdy Bóg przypisuje mu sprawiedliwość niezależnie od ludzkich uczynków. Apostoł oznajmia, że jesteśmy usprawiedliwieni darmo z Jego łaski, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie.
Łuk. 1:77 I żeby jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów;
.
Kol. 1:14 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów.
.
Psalm 32:1-2 1. <Psalm Dawida. Pieśń pouczająca.> Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto.2. Błogosławiony człowiek, któremu PAN nie poczytuje nieprawości i w którego duchu nie ma podstępu.
.
Rzym. 4:6-7 6. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków,mówiąc:7. Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
.
Rzym. 3:23-24 23. Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga; 24. A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie.
.
Dzieje. 4:12 I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 10, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Prześladowania
Obj. 13:15-18
.
15. I pozwolono jej tchnąć ducha w wizerunek bestii, tak żeby przemówił wizerunek bestii i sprawił, że ci, którzy nie oddali pokłonu wizerunkowi bestii, zostali zabici.
16. I sprawia, aby wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy, przyjęli znamię na prawą rękę lub na czoło;
17. I aby nikt nie mógł kupić ani sprzedać, tylko ten, kto ma znamię, imię bestii lub liczbę jej imienia.
18. Tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę bestii, gdyż jest to liczba człowieka. A liczba jej: sześćset sześćdziesiąt sześć.
Prześladowanie ze względu na Chrystusa zawsze wiąże się z wyborem
- między tym, co widzialne, a tym, czego nie widać
.
- między obecnym światem a światem przyszłym
.
- między zachowaniem a utratą życia.
I zawsze tylko dzięki łasce jest możliwe dokonanie wyboru między Chrystusem i cierpieniem, Antychrystem i światem wraz z jego przyjemnościami. W czasach wczesnego Kościoła było prawem cesarstwa, że cześć miała być oddawana Cezarowi. Chrześcijanie byli czasami stawiani przed wyborem oddania hołdu wizerunkowi Cezara lub bycia wrzuconymi do kotła z wrzącym olejem; to dzięki łasce niezmiennie wybierali to drugie. W czasach Reformacji i Hiszpańskiej Inkwizycji ludzie byli
- rozciągani na kole,
- powoli rozrywani na strzępy
- zadawano im najbardziej nieznośny ból i straszliwą mękę.
I na tym kole tortur byli stawiani przed wyborem: Chrystusa i ciągłej agonii do końca albo zaparcia się Chrystusa i natychmiastowego wyzwolenia. Tylko łaska uzdolniła wiernych do wytrwania aż do końca.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 9, 2022 | Egzegezy, Prima Scriptura, Teologia biblijna
Jak traktować patrystykę?
1 Tes. 5:21-22 21. Wszystko badajcie, a trzymajcie się tego, co dobre. 22. Od wszelkiego pozoru zła powstrzymujcie się.
Po wspaniałym i złotym okresie patrystyki przednicejskiej (czyli do 325 roku), gdzie prawdy dochodzono jedynie w oparciu o Słowo Boże, na poparcie tej czy innej doktryny, w sporach teologicznych zaczęto używać cyatów patrystycznych. Chodzi o wypowiedzi słynnych Ojców Apostolskich (czyli bezpośrednich uczniów Apostołów jak Polikarp ze Smyrny, Klemens Aleksandryjski czy Papiasz) oraz ich uczniów, zwanych Ojcami Kościoła.
Niektóre z przemyśleń i wypowiedzi Ojców zostały spisane, następnie zebrane i posegregowane, najciekawszym (zdaniem autorów tychże zbiorów) nadano nawet naukowe określenie florilegia dogmatyczne. Do dziś tzw. „kościół” Prawosławny utrzymuje, że niektóre dzieła Ojców Kościoła były natchnione, a już na pewno natchnione były Synody Powszechne, gdzie, według doktryny, przeżywano ponownie wylanie Ducha Świętego podobne do tego w dniu pięćdziesiątnicy.
„Kościół, ze swej natury i obowiązku, od czasu do czasu – w celu rozstrzygania sporów – formułuje, definiuje i ogłasza niektóre z Objawionych prawd. W takich przypadkach Ojcowie Kościoła zbierali się na synodach, aby omawiać sporne punkty oraz orzekać i interpretować właściwe znaczenie tych prawd. Czyniąc tak, synody Ojców, jako całość i jako jednostki, wierzyły, że ich decyzje są nieomylne.”– Fundamentalne nauczania kościoła Prawosławnego, źródło
Jest to wysoce szkodliwe podejście do patrystyki ponieważ żadne dzieło Ojców Kościoła nie jest natchnione, wszystkie zaś zawierają pewną dozę błędu, co przy założeniu praktycznej „nieomylności” wynikającej ze zrównania ich autorytetu z tym jakie posiada Pismo, wprowadzało do doktryny coraz większe herezje na zasadzie dodawania kolejnych wywodów logicznych opartych o fałszywe, tj. patrystyczne przesłanki. Podobnie sprawa ma się z Synodami, szczególnie tymi późniejszymi.
Współczesnym odpowiednikiem owego zjawiska jest prima Scripturalizm gdzie słowo osoby powszechnie uznanej za „wielkiego teologa”, jak np. MacArthur czy Washer, stoi ponad autorytetem Pisma i jest niemal bezkrytycznie przyjmowane przez tak zwiedzionych odbiorców. Zjawisko to doskonale oddaje wypowiedź pewnego młodego człowieka, który uznając się za wyznawcę teologii Reformowanej stwierdził:
„Artykuły krytykujące Washera czy McArthura to jest już gruba przesada. Można się z nimi w niektórych kwestiach nie zgadzać ale bez przesady….”
Warto więc zbadać problem celem uniknięcia pułapki, jaką niesie za sobą florilegizm, czy też współczesny tego odpowiednik – prima Scripturalizm.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 4, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Taniec na cienkim lodzie
Łuk. 13:1-5
.
1. W tym samym czasie niektórzy z tam obecnych oznajmili mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z ich ofiarami.
2. A Jezus im odpowiedział: Czy myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż wszyscy inni Galilejczycy, że to ucierpieli?
3. Bynajmniej, mówię wam, lecz jeśli się nie upamiętacie wszyscy tak samo zginiecie.
4. Albo czy myślicie, że tych osiemnastu, na których runęła wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż wszyscy ludzie mieszkający w Jerozolimie?
5. Bynajmniej, mówię wam, lecz jeśli się nie upamiętacie wszyscy tak samo zginiecie.
Od czasu Upadku (1 Mojż. 2:17; 3:17) śmierć króluje na świecie (Rzym. 5:12-17; Jakuba 1:15) a życie ludzkie okazuje się być kruche i ulotne (Psalm 103:14; Jakuba 4:14). Jednakże śmierć fizyczna, na wojnie, w trakcie zamieszek, z rąk skrytobójcy czy też przypadkowa nie jest najgorszą rzeczą, jaka może się przytrafić człowiekowi. Stanąć przed żywym Bogiem z niezakrytymi grzechami to najstraszliwsza rzecz ponieważ rezultatem tego jest wieczne zatracenie i niekończące się męki (Hebr. 10:31; 2 Piotra 3:11; Mat. 10:28; 22:11-14).
Współczesny świat nie jest lepszy od starożytnego, pomimo całej jego nowoczesnej technologii to ciągle nieprzewidywalne i niebezipeczne miejsce. Spośród niemal 8 miliardów mieszkańców [1] co roku umiera blisko 60 milionów ludzi. Obok śmierci naturalnej głównymi przyczynami są choroby, głód, brak wody oraz najmniej spodziewane ze wszystkich: kataklizmy, wojny i nieszszczęśliwe wypadki.
Dodać do tego należy 73 miliony morderstw niewinnych dzieci (aborcja) i liczba zgonów staje się zawrotna. Ponad 130 milionów rocznie – to tak, jakby całkowicie wyludnić Polskę, tyle że niemal czterokrotnie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 3, 2022 | Egzegezy, Teologia reformowana
Zagrożenia
Jan 17:11b-12 Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my. Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem tych, których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo.
Nie jest tak, że nie ma zagrożenia dla ciągłej świętości i ostatecznego zbawienia wierzących i ich wybranych dzieci. Wręcz przeciwnie, wytrwanie oznacza groźby. Zachowanie nas przez Boga oznacza, że są wrogowie, którzy chcą zniszczyć każdego, kto identyfikuje się jako członek kościoła, wyznając Jezusa Chrystusa i prowadząc święte życie. W wersetach 11 i 12 Jana 17 występują dwa słowa, które są przetłumaczone jako „zachować” i „strzec”.
(więcej…)
