Reformowany wyznawca a pieniądze

Wprowadzenie

1 Tym. 6:8-10 Mając natomiast jedzenie i ubranie, poprzestawajmy na tym. A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokusy i w sidła oraz w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubie i zatraceniu. Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość do pieniędzy; niektórzy, pragnąc ich, zboczyli z drogi wiary i poprzebijali się wieloma boleściami. 

Wydarzenia na świecie pokazują, jak całkowicie ludzie są zdominowani przez pieniądze. Kiedy terroryści porwali dwa samoloty American Airlines i wlecieli nimi w Bliźniacze Wieże w Nowym Jorku, jeden z komentatorów z wyraźnym żalem zauważył:

„Zniszczone są symbole całej Ameryki”.

Człowiek ten był bardziej szczery, niż można by się spodziewać. Kiedy kilka lat temu giełda załamała się katastrofalnie, pewien analityk powiedział:

„Dwie emocje napędzają giełdę: kiedy dominuje strach przed stratą pieniężną, rynek spada; kiedy dominuje chciwość, rynek idzie w górę”.

W tym samym kierunku wiedzie nas Pismo Święte, dobitnie komentując:Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość do pieniędzy (1 Tym. 6:10). A Jezus napełnił serce bogatego młodego władcy smutkiem, gdy wskazał chciwemu młodzieńcowi: Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie(Marek 10:17-22). Bogaty młody władca był śmiertelnie poważny i zadał pytanie: „Co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?

I nie kłamał, gdy Jezus wskazał mu prawo i odpowiedział: Wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości”. Ale przestrzegał wszystkich tych przykazań tylko w swoim zewnętrznym postępowaniu i dlatego Jezus wskazuje mu jeden wielki grzech, który popełnił: grzech chciwości.

Chciwość jest bowiem pogwałceniem dziesiątego przykazania, które wymaga wewnętrznej doskonałości serca.

(więcej…)

Reformowany inaczej, część 2

Szerokie teologiczne usta

Przysłów 13:3 Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto szeroko otwiera swe wargi, będzie zniszczony.

Do tej pory rozpoznaliśmy tło teologiczne Johna MacArthura, które okazuje się być głęboko umocowane w doktrynach Wesleyanizmu. Rozpatrując to w odwrotnej kolejności chodzi o przyswojone w Los Angeles Pacific College uniwersalne odkupienie, całkowite uświęcenie za życia oraz wcześniej, w Bob Jones University niekompletne uświęcenie, powszechna oferta zbawienia oraz biblijne paradoksy. Było to jedynie pogłębienie uprzednio przejętej od ojca teologii, ponieważ John „Jack” MacArthur, nominalny generalny (niereformowany) baptysta, jak się okazało, w praktyce był multiwyznaniowym kaznodzieją przebudzeniowo-ekumenicznym.

Wyznawana przez MacArthura presja przebudzeniowa kładzie nacisk na ilość „zdobytych” wyznawców w odróżnieniu od presji reformacyjnej, kładącej nacisk na jakość teologii. Siłą rzeczy jest to pozycja kompromisowa i to tutaj należy szukać przyczyny, dlaczego MacArthur przyjął lub wypracował szereg błędów i sprzeczności, z których jak dotąd zwróciliśmy uwagę na kilka z nich:

Kwestie te są istotne ponieważ stanowią grunt i podstawę do rozwoju o wiele szerszych problemów.

(więcej…)

Katechizm Heidelberski część 7b – Bóg Duch Święty

Pytanie 56: Jak rozumiesz słowa: „wierzę w grzechów odpuszczenie”?

Wierzę, że dzięki zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa Bóg nie chce już pamiętać o moich grzechach i o mojej skażonej naturze, z którą do końca życia muszę walczyć; przeciwnie – w łasce swej obdarza mnie sprawiedliwością Chrystusową, abym nigdy nie stanął przed Jego sądem.

Psalm 103:3-4 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością
.
Mich. 7:18-19 Któż jest Bogiem jak ty, który przebacza nieprawość i daruje występek resztki swego dziedzictwa? Nie chowa swego gniewu na wieki, bo ma upodobanie w miłosierdziu.Odwróci się i zlituje się nad nami; pokona nasze nieprawości i wrzuci w głębiny morza wszystkie nasze grzechy.
.
Jer. 31:34 I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę

(więcej…)

Zwycięstwo Chrystusa w historii, część 2

Cielesny błąd

1 Kor. 15:25-27 25. Bo on musi królować, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. 26. A ostatni wróg, który zostanie zniszczony, to śmierć. 27. Wszystko bowiem poddał pod jego stopy. A gdy mówi, że wszystko jest mu poddane, jest jasne, że oprócz tego, który mu wszystko poddał.

Wielkim błędem postmilenializmu jest to, że błędnie postrzega zwycięstwo Chrystusa w historii jako cielesne, a nie duchowe. Gary North nie ma racji, mówiąc:

To nie jest kwestia »władzy kontra brak władzy«; jest to kwestia przynależności władzy” (Unconditional Surrender – Bezwarunkowe Poddanie, ICE, 1988, s. 317).

Zdecydowanie nie jest to kwestia „przynależności władzy”. Pan Jezus Chrystus ma władzę. Jezus Chrystus ma panowanie w świecie w historii. Jezus Chrystus ma teraz władzę. Jezus Chrystus nie tylko panuje teraz nad wszystkimi stworzeniami, w tym nad swoimi wrogami, dzięki Swojej mocy, lecz także ma zwierzchnictwo w swoim Kościele przez Swojego Ducha i Słowo.

Pytanie nie brzmi:Czyje to panowanie?”

Lecz pytanie brzmi: „Jakiego rodzaju to panowanie?”

W szczególności pytanie brzmi: „Czy to władza cielesna, czy władza duchowa?”

(więcej…)

Doktryna skutecznego powołania

Zarys problemu

2 Tym. 1:8-10 .

8. Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, lecz weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga;

9. Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

10. A obecnie została objawiona przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który zniszczył śmierć, a życie i nieśmiertelność wydobył na jaw przez ewangelię;

Ludzka tradycja, a właściwie kult wolnej woli znany szerzej jako Arminianizm, zmienia Słowo Boże w taki sposób, aby to człowiek stał w centrum dzieła zbawienia. Parafrazując, czy też raczej przekręcając tekst Jana 6:37 tak aby pasował do doktryny wolnej woli Arminianizmu, dumny, pełen pychy nieodrodzony umysł powie:

Wszyscy, którzy oddają mi się dobrowolnie, przyjdą do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie nie wyrzucę precz o ile w swojej wolnej woli zdecyduje się wytrwać przy mnie

Idąc dalej aby doktryna wolnej woli mogła zostać utrzymana naruszyć trzeba wiele innych biblijnych tekstów dotyczących Bożego przeznaczenia, jak chociażby fragment z Dziejów 13:48, który po odpowiedniej kosmetyce postawi porządek zbawienia na głowie w sposób następujący:

„A wszyscy, którzy uwierzyli ze swojej wolnej woli zostali przeznaczeni do życia wiecznego”

Jednakże doktryny przedwiecznej Elekcji oraz efektywnego, czyli skutecznego powołania, nie mają nic wspólnego z ludzką, rzekomo wolną wolą (wszyscy są przecież martwi duchowo, bo w niewoli grzechu i diabła, (por. Przysłów 5:22; Jan 8:34; Rzym. 6:20; 7:23; 8:7; Efez. 2:2-3; 2 Tym. 2:25-26; Tyt. 3:3; 2 Piotra 2:19; 1 Jana 5:19)

Tak jak człowiek nie miał wpływu na wybór do zbawienia (elekcja) czy potępienia (reprobacja), ponieważ gdy to miało miejsce, czyli przed założeniem świata, nie tylko sam nie istniał, ale też wybór ten uczyniony został przez Boga według upodobania swojej woli (Efez. 1:5) Boga całkowicie suwerennego, który czyni wszystko według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; (Efez. 1:9) tak też powołanie do życia wiecznego jest realizowane przez Boga, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli (Efez. 1:11)

Zostawiając za nami pospolite babskie baśnie odstępczego neo-ewangelikalizmu popłyńmy w arcyciekawy rejs, ku odkryciu Bożej prawdy o niezasłużonym miłosierdziu.

(więcej…)

Wessel Gansfort: przedreformator i antypapista

Słowem wstępu

1 Kor. 2:2 Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.

Wessel Gansfrort a właściwie Wessel Harmensz Gansfort (1419 – 4 października 1489) był teologiem i wczesnym humanistą północnych Niderlandów. Znany jest pod wieloma nazwiskami, czasem jest mylony z innym krytykiem rzymskiego katolicyzmu, Johanem z Wessel (1400 – 1481)

Gansfort warty jest wspomnienia, ponieważ był to jeden z Reformatorów przed Reformacją. Żyjąc w czasie rozwiniętego papiestwa i teologicznej herezji zbawienia z sakramentów i wolnej woli, protestował przeciwko

  • poganizacji papiestwa,
  • przesądom
  • magicznemu korzystaniu z sakramentów,
  • odpustom
  • autorytetowi tradycji kościelnej
  • oraz tendencji późniejszej teologii scholastycznej kładącej nacisk na rzekomą wolną wolę człowieka w usprawiedliwieniu

Niektóre z nauk Wessela zapowiadały Reformację Protestancką.

(więcej…)

Zniesienie prawdy, część 2

Praktyczne skutki postmodernizmu

Jana 18:38 Piłat powiedział do niego: Cóż to jest prawda?

Jeśli całe wcześniejsze przedstawienie postmodernizmu nadal wydaje się nieco zawiłe, tak że ktoś jest jeszcze skłonny zminimalizować jego zagrożenie, skutki postmodernizmu na życie nas wszystkich w narodach Zachodu szybko wyprowadzą go z błędnego przekonania.

Sondaż Barny przeprowadzony w 1991 roku ujawnił, że 53% wyznających ewangelików nie uważa, że ​​istnieje prawda absolutna.

Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł, że morderstwo nienarodzonych jest nie tylko dopuszczalne, ale także słuszne – to prawo wybierającej matki.

Zwróćcie uwagę, jak język tworzy prawdę. To, co w rzeczywistości jest pogwałceniem prawa Bożego zarówno w Piśmie Świętym, jak i w naturze — „morderstwo” — stało się „sprawiedliwością” — dzięki słowu dziewięciu mężczyzn i kobiet reprezentujących Państwo.

(więcej…)

Katechizm Heidelberski część 7a – Bóg Duch Święty

Pytanie 53: Jak rozumiesz słowa „wierzę w Ducha Świętego”?

Wierzę, że Duch Święty wraz z Ojcem i Synem jest Bogiem wiecznym. Wierzę też, że i ja Go otrzymałem, a dzięki prawdziwej wierze przyjmuję od Niego dar życia z Chrystusem i korzystam z wszystkich Jego dobrodziejstw. To On mnie pociesza i nigdy nie opuści.

1 Mojż. 1:1-2 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią, a Duch Boży unosił się nad wodami.
.
Mat. 28:19Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego;
.
Dzieje 5:3-4 Lecz Piotr powiedział: Ananiaszu, dlaczego szatan tak napełnił twoje serce, abyś okłamał Ducha Świętego i odłożył sobie część pieniędzy za ziemię? Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga
.
1 Kor. 3:16Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
.
1 Kor. 6:19 Czyż nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was, a którego macie od Boga, i nie należycie do samych siebie?

(więcej…)

Białe kłamstwa Jamesa White a zakończenie Ewangelii Marka

Wstęp

Przysłów 14:5 Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.

W „The King James Only Controversy” (drugie wydanie 2006), James White omówił pewne zewnętrzne dowody dotyczące Ewangelii Marka 16:9-20, na stronach 316-318.  Stwierdził tam:

„Biorąc pod uwagę zewnętrzne dowody, wierzymy, że każde tłumaczenie powinno podać ten fragment. Jednakże uważamy również, że każde tłumaczenie powinno zauważyć, że istnieje dobry powód, aby wątpić w autentyczność tego fragmentu.” 

To skutecznie niweczy doktrynalną siłę fragmentu, to tak jakby powiedzieć czytelnikowi:

„Może to jest natchnione i autorytatywne, albo może nie.”

Niektóre aspekty opisu dowodów zewnętrznych White’a wymagają korekty – nie mniej ważne jest to, czego White nie mówi:

(więcej…)

Reformowany inaczej, część 1

Szczerozłoty tombak

Jana 7:24 Nie sądźcie po pozorach, ale sądźcie sprawiedliwym sądem.

Złoto to metal szlachetny o wielkiej wartości. Tombak natomiast jest stopem miedzi z cynkiem, a ponieważ jest ciężki i cechuje się żółtą barwą przypominającą złoto, znalazł szereg interesujących zastosowań. Ponieważ jego wartość jest mała i pozornie przypomina złoto w rękach oszustów tombak stał się narzędziem nieuczciwego zysku.

Złodzieje sprzedzają tombak jako złoto, kupują tanio sprzedają drogo, wszystko dzięki powierzchownemu podobieńśtwu tombaku do złota. Jednakże substancja tombaku nie jest taka jak substancja złota. Odkrycie tego wymaga wszakże głębszej analizy, nie powierzchownej.

Nie inaczej jest z fałszywą teologią. Handlarze słowem (2 Piotra 2:3) zbliżając jej wagę blisko do wagi prawdy nadają kłamstwu połysk i glanc przepiękną retoryką, w rzeczywistości sprzedaj kłamstwo jako prawdę naiwniakom którzy nie umieją rozróżnić swej prawej ręki od lewej (Jon. 4:11). Łechcąc uszy (2 Tym. 4:3) trafiają do szerokiej publiczności i kolokwialnie łupią portfele duchowych frajerów dzięki sprzedaży książek, komentarzy, nagrań, publikacji i innych form (jak choćby czesne w seminariach, tantiemy etc.). Odkrycie kłamstwa wymaga wszakże głębokiego sądu, nie pozornego.

Teologia Johna MacArthura przypomina ortodoksję lecz w rzeczywistości jest eklektyczna. To znaczy, że obecne w niej są różne, często przeciwstawne prądy myślowe. Choć, zdawałoby się, pan John MacArthur staje w konfesjonale z etykietą „reformowany”, tak sam o sobie zwykł zresztą mawiać, jest to jednakże metka przymocowana klejem dość wątpliwej jakości.

Głębsza analiza niedenominacyjnego wyznania MacArthura pozwala uważnemu czytelnikowi nie tylko odrzucić tego nauczyciela jako reformowanego ale także poddać zasadnej wątpliwości kwestię głoszonej przez niego ewangelii a co za tym idzie, siłą rzeczy, in ex necessitate, poddać w wątpliwość kwestię osobistego odrodzenia jej wyznawców.

Odwołując się do pierwotnej ilustracji teologia MacArthura to szczerozłoty” tombak

(więcej…)

Katechizm Heidelberski część 6e – Boży Syn

Pytanie 49: Co zawdzięczamy wniebowstąpieniu Chrystusa?

Po pierwsze – Jego wstawiennictwo w niebie przed obliczem Ojca.

1 Jana 2:1 Moje dzieci, piszę wam to, abyście nie grzeszyli. Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
.
Rzym. 8:34 Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.

Po drugie – pewność, że w Chrystusie mamy już ciało w niebiosach i że On (jako Głowa) weźmie i nas, jako członki swego ciała, do siebie.

Jan 14:2-3 W domu mego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, powiedziałbym wam. Idę, aby wam przygotować miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.
.
Jan 17:24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata.
.
Efez. 2:4-6 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie

Po trzecie – poręczenie tego faktu przez zesłanie Ducha, dzięki mocy którego szukamy już nie tego, co jest na ziemi, lecz tego, co w górze, gdzie Chrystus siedzi po prawicy Boga.

Jan 14:16 A ja będę prosił Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby z wami był na wieki
.
1 Kor. 1:21-22 Skoro bowiem w mądrości Bożej świat nie poznał Boga przez mądrość, upodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia zbawić tych, którzy wierzą. Gdyż Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości.
.
Dzieje 2:1,4 A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu… I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić
.
Kol. 3:1-2 Jeśli więc razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Boga. Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi

(więcej…)

Zniesienie prawdy, część 1

Wprowadzenie

Jan 18:37-38 Wtedy Piłat zapytał go: A więc jesteś królem? Jezus mu odpowiedział: Ty mówisz, że jestem królem. Ja po to się narodziłem i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mego głosu. Piłat powiedział do niego: Cóż to jest prawda?

Podczas sądu nad Jezusem przez Poncjusza Piłata doszło do znaczącej wymiany zdań między Bożym Mesjaszem a przedstawicielem rzymskiego światowego mocarstwa. Wymiana dotyczyła prawdy. W odpowiedzi na pytanie Piłata, czy jest królem, Jezus oświadczył, że celem Jego przyjścia na świat było świadczenie o „prawdzie” i że każdy, kto jest „z prawdy”, słyszy głos Jezusa. Piłat odpowiedział: „Cóż to jest prawda?”

Jan Kalwin uważał, że pytanie Piłata było

„wyrazem pogardy… [i] kpiny”.[1]

Piłat z pewnością nie szukał szczerze prawdy. Jego pytanie było cyniczne. Wyrażał przekonanie uczonej, wyrafinowanej cywilizacji rzymskiej i greckiej, że nie ma czegoś takiego jak prawda. Jednocześnie i właśnie z tego powodu pytanie Piłata było rozpaczliwe. Zwątpienie w prawdę wywołuje rozpacz — rozpacz nie tylko poznania prawdy, ale i życia.

Dlatego twierdzenie Jezusa o poznaniu prawdy i oddaniu Jego życia i pracy – a teraz Jego śmierci – prawdzie było dla Piłata śmieszne.

Cynizm Piłata co do istnienia prawdy i możliwości poznania prawdy natychmiast przejawił się w niegodziwym zachowaniu. Wiedząc, że Jezus jest niewinny, Piłat skazał Go jednak na śmierć.

Jeśli prawda nie istnieje, jeśli nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma obiektywnych standardów sprawiedliwości i niesprawiedliwości, dobra i zła, których sędzia jest zobowiązany przestrzegać w swoim orzeczeniu. Jeśli wydaje się to korzystne dla społeczeństwa – życia żydowskiego pod rządami rzymskimi i ostatecznie dla Imperium – lub jeśli wydawało się to korzystne dla własnej pozycji Piłata, sędzia może skazać niewinnego człowieka na śmierć.

Sprawiedliwość w sądzie zależy od prawdy.

(więcej…)

Czy Chrystus podczas chrztu był zanurzony?

Presupozycja powszechnej religii

4 Mojż. 8:6-7 Weź Lewitów spośród synów Izraela i oczyść ich. I tak postąpisz z nimi, aby ich oczyścić: Pokrop ich wodą oczyszczenia…

Baptyści często twierdzą, że jeśli chcemy poznać właściwy sposób chrztu, czy możemy naśladować lepszy przykład niż sam Chrystus? I z pewnością był On zanurzony, a nie polany czy pokropiony wodą… Zamiast podążać za jedynie powierzchowną lekturą tekstu (i wczytywać w niego baptystyczne założenia), będziemy badać Pismo Święte, czyniąc kilka uwag.

Poniżej krótka analiza zagadnienia

(więcej…)

Pojednani wrogowie Boga

Tekst źródlowy

Kol. 1:21

20. I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.

21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach teraz pojednał

22. W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;

Dominującym tematem wersetu 21 pierwszego rozdziału Listu do Kolosan jest kwestia całkowitej deprawacji każdego człowieka. Motyw ten nie przypadkowo umieszczony został zaraz po rozważeniu istotnej dla zbawienia doktryny Boskośći Chrystusa (1:15-20; 2:2-10), w samym środku doktryny pojednania (1:20-23) czyli nauki wchodzącej w skład komplesku doktryn soteriologicznych. Pojednanie rozważane jest w ujęciu od argumentu większego do mniejszego, gdzie poszczególnymi elementami całego zakresu są:

  • to, co jest na ziemi
    – kościół,
    – świat naturalny ożywiony
    – świat naturalny nieożywiony
    .
  • to, co jest w niebie
    – wybrane anioły
    – przebłaganie Boga
    .
  • reprezenutjące świat pogan lokalne zbory we Frygii
    – Kolosy
    – Hierapolis
    – Laodycea
    .
  • konkretni członkowie tych zborów,
    – zarówno konkretni poganie
    – jak i konkretni Żydzi

Pojednanie ma charakter zarówno uniwersalny – swoim zakresem obejmuje szereg sfer (świat materialny, niematerialny, różne narody), jak i partykularny – dotyczy wybranych aniołów i wybranych ludzi.

O ile nowa ziemia i nowe niebo zostaną w ostateczności zjednoczone pod panowaniem drugiego Adama czyli Chrystusa – Mesjasza będącego prawdziwie Bogiem (Izaj. 9:6; Filip. 2:6; Kol. 2:9; 1 Jana 5:20) i prawdziwie człowiekiem (Rzym. 5:15; Filip. 2:7; 1 Tym. 2:5) i osiągnie swój ostateczny cel – doskonałość, o tyle ponieważ nie wszyscy zostali przez Chrystusa pojednani, nie dla każdego w tym nowym chwalebnym królestwie znajdzie się miejsce (Obj. 21:8, 27; 22:15).

Boskość Chrystusa, Jego rola jako mediatora stanowią nieskończony kontrast zarówno względem ludzkiej niezdolności do zdobycia przebaczenia w Bożych oczach jak i niezdolności do pomocy Bogu w tym dziele, nawet tak niewielkiej jak akceptacja lub odrzucenie zbawienia, czyli skorzystania z rzekomej i gloryfikowanej przez heretyckie środowiska Arminian i Rzymskich katolików  „wolnej woli”.

Chrystus, prawdziwie Bóg i prawdziwie człowiek, doskonały Mediator, osiągnął swój zamierzony cel bezwarunkowo – z całą pewnością przedstawi przed Bożym obliczem wszystkich wybranych do zbawienia jako świętych i nieskalanych, ponieważ uświęconych przez Jego ofiarę. Mesjasz nie utraci po drodze nikogo. Człowiek natomiast nie wniósł do zbawienia nic, poza swoim grzechem.

Zobaczmy ogrom tego grzechu

(więcej…)

Katechizm Heidelberski część 6d -Boży Syn

Pytanie 45: Co zawdzięczamy zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa?

Po pierwsze – usprawiedliwienie, gdyż Chrystus swym zmartwychwstaniem przezwyciężył śmierć i umożliwił nam uczestniczenie w sprawiedliwości, którą zdobył dla nas właśnie dzięki swojej śmierci.

Rzym. 4:25 Który został wydany za nasze grzechy i wstał z martwych dla naszego usprawiedliwienia
.
1 Kor. 15:20-21 Tymczasem jednak Chrystus został wskrzeszony z martwych i stał się pierwszym plonem tych, którzy zasnęli. Skoro bowiem śmierć przyszła przez człowieka, przez człowieka przyszło też zmartwychwstanie umarłych.
.

Po drugie – nowe życie, gdyż dzięki Jego mocy zmartwychwstajemy do nowego życia.

Rzym. 6:4-6 Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia. Jeśli bowiem zostaliśmy z nim wszczepieni w podobieństwo jego śmierci, to będziemy też z nim wszczepieni w podobieństwo zmartwychwstania; Wiedząc o tym, że nasz stary człowiek został ukrzyżowany razem z nim, aby ciało grzechu zostało zniszczone, żebyśmy już więcej nie służyli grzechowi.
.
Efez. 2:4-6 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie
.
Kol. 3:1-4 Jeśli więc razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Boga. Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Lecz gdy się Chrystus, nasze życie, ukaże, wtedy i wy razem z nim ukażecie się w chwale.

Po trzecie – zapewnienie naszego zmartwychwstania w chwale.

Rzym. 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.
.
1 Piotra 1:3-5 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych; Do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, zachowanego w niebie dla was; Którzy jesteście strzeżeni mocą Boga przez wiarę ku zbawieniu, przygotowanemu do objawienia się w czasie ostatecznym

(więcej…)

Historia Reformacji XVI wieku, część 7: Sejm w Wormacji

Początek batalii

Marek 13:9 Lecz miejcie się na baczności, bo będą was wydawać sądom i biczować w synagogach. Staniecie przednamiestnikami i królami z mojego powodu, na świadectwo przeciwko nim.

Rok 1521, styczeń-maj

Laska Boża poruszała się szybko przez Niemcy, a jej przeznaczeniem był triumf nad wszystkimi, którzy stali na jej drodze. Nie było klasy społecznej, która by się wyróżniała w walce Słowa poruszającego się w swoich afektach i zmieniającego bieg historii; książęta,

  • szlachta,
  • rycerze,
  • obywatele,
  • duchowieństwo,
  • świeccy,
  • miasta
  • i wieś

Wszyscy byli częścią wielkiej walki o Reformację lub przeciw Reformacji.

Przed cesarzem miał się odbyć sejm, aby ustalić ważność świadectwa Lutra o Słowie Bożym i jego dziełach pisanych. Sejm miał się odbyć w Norymberdze, ale miasto cierpiało z powodu ostrego przypadku zarazy. W rezultacie wybrano Wormację. Karol, mający niecałe 19 lat, otworzył sejm 28 stycznia 1521 r.

Zażądał obecności Lutra w celu zmierzenia się z zarzutami postawionymi mu za herezję. Wysłano list do Wittenbergi z prośbą o obecność Lutra, ale był on chory i Fryderyk radził mu, aby nie jechał. Luter tego pragnął, ale mu nie pozwolono. Fryderyk udał się do Wormacji bez Lutra. Nie wierzył, że Sejm przyniesie pomyślne rezultaty i postanowił zobaczyć, co może tam zrobić dla dobra Ewangelii.

Aleander konsekwentnie nakłaniał różnych członków legata w Wormacji do potępienia Lutra w odpowiednim czasie. Próbował podważyć pozycję Lutra, zanim Luter zdążył wejść na podłogę w holu. Rzym potępił wszystkie działania Lutra, Reformacji i każdego, kto stanął po stronie niemieckiego Reformatora.

(więcej…)

Odwrócenie Przekleństwa

Odnowienie rzeczy

1 Mojż. 3:16-19

16. A do kobiety powiedział: Wielce pomnożę twoje cierpienia i twoje poczęcia, w bólu będziesz rodzić dzieci. Twoje pragnienie będzie ku twemu mężowi, a on będzie nad tobą panować.

17. Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia.

18. Ona będzie ci rodzić ciernie i oset i będziesz spożywał rośliny polne.

19. W pocie czoła będziesz spożywał chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.

Bóg obiecuje nam „nowe niebo i nową ziemię” (Obj. 21:1). Niektórzy ludzie dochodzą do wniosku, że Bóg po prostu wyrzuci obecne stworzenie na śmietnik i zacznie od nowa. Ale to nie może być prawda. My sami jesteśmy częścią tego obecnego stworzenia. A jeśli ufamy Chrystusowi, wiemy, że nie wylądujemy na śmietniku!

W Liście do Rzymian 8:18-25 Bóg pokazuje nam, jak myśleć o naszej przyszłości. My, którzy należymy do Chrystusa, jesteśmy „synami Bożymi”

Rzym. 8:14-15, 19 14. Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi. 15. Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze! 19. Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.

Duch Chrystusowy mieszka w nas, gwarantując nasze ostateczne odkupienie

Rzym. 8:23 A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.

Już teraz mamy życie wieczne

Rzym. 6:10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
.
Jan 5:24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia.

Ale pragniemy także pełnego nadejścia życia i pokoju w przyszłości.

(więcej…)

Organiczny rozwój grzechu, część 2

Jak rozwija się grzech?

1 Mojż. 1:28 I Bóg błogosławił im. Potem Bóg powiedział do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkimi zwierzętami, które poruszają się po ziemi.

Ważną częścią rozwoju grzechu w historii świata jest to, że rozwój ten jest zawsze związany z „nakazem kulturowym”. Tak zwany mandat kulturowy znajduje się w Księdze Rodzaju 1:28. Ogólnie rzecz biorąc, ten kulturowy nakaz oznaczał, że Adam i Ewa mieli zaludnić ziemię i panować nad nią.

Ale mieli to zrobić w taki sposób, aby wszystkie skarby i moce, które Bóg umieścił w stworzeniu, zostały wykorzystane dla radości człowieka i chwały Bożej. Lub, ujmując to trochę inaczej, miały być używane przez człowieka, aby oddać całą cześć i chwałę Bogu, a przez to cieszyć się cudami Bożego świata.

Upadek człowieka miał drastyczny wpływ na realizację kulturowego mandatu. Powołanie pozostało takie samo, jak wtedy, gdy dane było Adamowi i Ewie, ale wykonanie nakazu Bożego w przeklętym grzechem stworzeniu było znacznie trudniejsze; a człowiek przekręcił mandat kulturowy, aby wykorzystać Boże stworzenie ze wszystkimi jego mocami i skarbami w służbie szatanowi i grzechowi.

W ciągu dziejów świata człowiek pracował pilnie, aby odkryć skarby tego stworzenia i moc, którą Bóg w nie włożył. Z ziemi wydobyto skarby

  • żelaza,
  • aluminium,
  • rubinów,
  • diamentów,
  • srebra,
  • złota
  • i wielu innych.

Siły wiatru i wody, ciepła i zimna, elektryczności i atomu zostały odkryte i wykorzystane tak, że wszystko to jest teraz podporządkowane człowiekowi.

(więcej…)

Katechizm Heidelberski część 6c – Boży Syn

Pytanie 40: Dlaczego Chrystus musiał umrzeć?

Bo zgodnie z wymaganiami sprawiedliwości i prawdy Bożej zapłatą za nasze grzechy mogła być jedynie śmierć Syna Bożego.

1 Mojż. 2:17 Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz
.
Hebr.2:9-10,15 Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich.Wypadało bowiem temu, dla którego jest wszystko i przez którego jest wszystko, aby, doprowadzając wielu synów do chwały, wodza ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienie…. I aby wyzwolić tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie podlegali niewoli.
.
Rzym. 8:3-4 Co bowiem było niemożliwe dla prawa, w czym było ono słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele;Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
.
Filip. 2:8 A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.

(więcej…)

Chrzest Jezusa a credo baptyzm

Argument anabaptystów

Mat. 3:13-17

13. Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym.

14. Ale Jan powstrzymywał go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie?

15. A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił.

16. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego.

17. I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.

W czasie dyskusji nad zasadnością chrztu dzieci, która jasno wynika z Pisma, przeciwnicy tej doktryny, zarówno odrodzeni (Reformowani baptyści) jak i nieodrodzeni (neo-ewangelicy) posługują się szeregiem identycznych argumentów. Głównym „dowodem” osób wyznających jedynie chrzest dorosłych zwany chrztem wiary oraz odrzucających chrzest wodny w wieku niemowlęcym jest brak wyraźnego fragmentu Pisma nakazującego chrzest dzieci lub też opisującego taką praktykę (idąc zatym rozumowaniem należy odmówić spożywania Wieczerzy Pańskiej wszystkim kobietom, ponieważ nie znajdziemy w Słowie ani nakazu ani przykładu kobiet uczestniczących w Wieczerzy 🙂 ).

Tak chrzest dzieci jak i dopuszczanie kobiet do Wieczerzy, choć nieregulowane jednym fragmentem Pisma wynika z zasady dobrej i koniecznej konsekwencji, czyli wnioskowania dedukcyjnego opartego o szereg biblijnych przesłanek, o czym pisaliśmy wcześniej (patrz tutaj) Jednakże anabaptyści podają jeszcze jeden powód konieczności chrztu wyłącznie dorosłych. Odwołują się do zasady uczniostwa wynikającej z wnioskowania na podstawie analogii, brzmi on tak:

„Ponieważ jesteśmy wezwani do naśladowania Jezusa oraz Jezus został ochrzczony wodą w wieku dorosłym, należy chrzcić wyłącznie osoby dorosłe

Argument ten jest całkowicie niezasadny, ponieważ nie wskazuje na znaczenie chrztu Jezusa, który był wyjątkowym chrztem w całej historii świata. Stąd nie ma mowy o pełnej analogii i naśladownictwie. Czym zatem był chrzest Jezusa i do czego się odnosił?

Rozważmy tę kwestię.

(więcej…)